۱خداوند بزرگ است و بی نهایت قابل ستایش، در شهر خدای ما و در کوه مقدس خویش. ۲کوه بلند و زیبای سهیون که در شمال شهر پادشاه بزرگ واقع است، به تمامی جهان خوشی می بخشد. ۳خدا در قصرهای آن به پناهگاه بلند معروف است. ۴پادشاهان همه متفق شدند و با هم پیش آمدند. ۵اما چون آنرا دیدند، تعجب کردند و وحشتزده فرار نمودند. ۶لرزه بر ایشان تسلط یافت و درد شدید مثل درد زایمان. ۷تو کشتی های ترشیش را به باد شرقی در هم می شکنی. ۸چنانکه شنیده بودیم و حالا به چشم خود دیدیم، در شهر خداوند قادر مطلق، در شهر خدای ما، خدا آن را تا ابدالآباد مستحکم می سازد.
۹ای خدا، ما در عبادتگاه تو به رحمت تو تفکر می کنیم. ۱۰ای خدا چنانکه نام تو است، همچنان ستایش تو در سرتاسر روی زمین رسیده است. دست راست تو از عدالت پُر است. ۱۱به سبب داوری های تو، کوه سهیون خوشی می کند و دختران یهودا به وجد آمده اند.
۱۲سهیون را طواف کنید و گرداگرد او بخرامید و برجهایش را بشمارید. ۱۳به حصارهایش توجه کنید و به قصرهایش دقت نمائید تا به نسل آینده از آن ها اطلاع دهید. ۱۴زیرا این خدا، خدای ماست تا به ابد و ما را تا طول حیات هدایت می کند.
