نامۀ پولُس رسول به رومیان

فصل سیزدهم

وظیفۀ ما نسبت به صاحبانِ قدرت

۱ همه باید از حاکمان دولتی اطاعت نمایند، زیرا بدون اجازۀ خدا هیچ قدرتی وجود ندارد و صاحبانِ قدرت را خدا مقرر کرده است. ۲ از این جهت هر کس با آنها مخالفت کند، با آنچه خدا برقرار کرده است مخالفت می کند و بر خود محکومیت به بار می آورد. ۳ زیرا فرمانروایان باعث وحشت نیکوکاران نیستند بلکه بدکاران باید از آنها بترسند. پس اگر می خواهی از صاحبانِ قدرت ترسی نداشته باشی، کار خوب انجام بده تا مورد توصیف آنها باشی، ۴ چون که آنها خدمتگار خدا هستند و برای خیریت تو کار می کنند. اما اگر کار نادرست انجام دهی از ایشان بترس، زیرا آنها قدرت جزا دادن را دارند. صاحبان قدرت، خدمتگاران خدا هستند تا غضب خدا را در مورد خطاکاران اجرا نمایند. ۵ بنابر این لازم است که نه تنها به خاطر ترس از غضب خدا بلکه برای آرامش وجدان خود از آنها اطاعت کنید. ۶ به همین سبب است که شما مالیات می پردازید، زیرا وقتی صاحبانِ قدرت وظیفۀ خود را انجام می دهند، این کار در خدمت خداست. ۷ پس مسؤولیت تان را در مقابل کسانی که بر شما حق دارند، بدانید. مالیات را به مقامات دولتی و محصولات را به مأمور وصول آن بپردازید. آن کسی را که سزاوار احترام است، احترام کنید و آن کسی را که مستحق عزت است، عزت نمایید.

به یکدیگر محبت کنید

۸ در هیچ مورد به کسی قرضی نداشته باشید، بلکه یگانه مسؤولیت تان این باشد که به یکدیگر محبت کنید. کسی که دیگران را محبت کند، شریعت خدا را بجا آورده است. ۹ همۀ احکام خدا: «زنا نکن، قتل نکن، دزدی نکن، طمع نکن» و هر حکم دیگر در زیر این حکم که «همسایه ات را مانند خود دوست بدار،» خلاصه شده است. ۱۰ کسی که همسایۀ خود را دوست دارد، به او بدی نمی کند. پس محبت کردن شریعت را کامل می سازد.

۱۱ شما می دانید که اکنون زمان بیدار شدن از خواب فرا رسیده است، زیرا نجات ما امروز بسیار نزدیکتر از آن روزی است که ایمان آوردیم. ۱۲ شب تقریباً به پایان رسیده است و آمدن روز نزدیک می باشد، پس دیگر کارهای بد را که به تاریکی تعلق داشت، از خود دور کنیم و برای زندگی کردن در نور یعنی انجام دادن کارهای عادلانه آماده باشیم. ۱۳ پس باید مانند کسانی رفتار کنیم که در روشنایی روز به سر می برند و از عیاشی و مستی، هرزه گی و فساد اخلاقی و نزاع و حسادت بپرهیزیم، ۱۴ بلکه خصلت خداوند ما عیسای مسیح را مانند لباس نو پوشیده و دیگر در فکر انجام دادن خواهشهای نفسانی خود نباشیم.