محبوب
۱ ای عشق من، تو چقدر زیبایی!
چشمان تو از پشت چادر به قشنگی کبوتران‌اند.
موهای افشان تو همچون گلۀ بُزها است
که از کوه جِلعاد پایین می‌شوند.
۲ رشتۀ دندانهای ظریف تو به سفیدی گوسفندهایی هستند
که تازه پشم‌شان چیده و شُسته شده باشد.
همه جوره‌جوره و مرتب هستند.
۳ لبهای نازک تو مانند رشتۀ سرخ و دهانت زیباست.
رخساره‌هایت در پشت چادر تو مانند دو نیمۀ انار‌اند.
۴ گردنت همچون بُرج داوود بلند و زیبا است
و گردنبند تو مانند هزار سپر جنگ‌آورانی است
که بر آن آویخته شده‌اند.
۵ سینه‌هایت مانند یک جوره آهو بچه‌ای هستند
که در میان گلهای سوسن می‌چرند.
۶ تا وقتی‌که نسیم سحرگاهی بوزد و هوا روشن شود،
من نزد کوه مُر و تپۀ کُندُر تو می‌مانم.
۷ ای عشق من، تو چقدر زیبایی!
در زیبایی کامل هستی و هیچ عیبی نداری.
۸ ای عروس من، با من از لبنان بیا.
از فراز کوه‌های لبنان و امانه
و از قلۀ کوه‌های سنیر و حِرمون،
از جایی که لانۀ شیر و پلنگ است، پایین بیا.
۹ ای محبوبۀ من و ای عروس من،
با یک نگاه چشمانت، دلم را ربودی
و با یک حلقۀ گلوبندت مرا به دام انداختی.
۱۰ ای عزیز من و ای عروس من،
چه شیرین است عشق تو!
محبت تو گواراتر از شراب
و بوی عطر تو بهتر از همۀ عطرها است.
۱۱ ای عروس من، از لبانت عسل می‌چکد
و در زیر زبانت شیر و عسل نهفته است.
بوی لباس تو مانند خوشبویی دلاویز درختهای لبنان است.
۱۲ ای محبوبۀ من و ای عروس من،
تو مانند باغ دربسته و مانند چشمه‌ای مُهر‌شده هستی.
۱۳ تو مانند باغ پُر ثمرِ انار هستی
که میوه‌های خوش‌طعم
و بُته های خینه و سنبل به بار می‌آورد.
۱۴ در تو سنبل و ریحان، زعفران و نیشکر،
دارچین و بُته‌های خوشبو، مانند مُر و عود می‌رویند.
۱۵ تو مانند چشمۀ آب روان هستی
که از کوه‌های لبنان جاری است.
محبوبه
۱۶ ای باد شمال، برخیز
و ای باد جنوب، بیا!
به باغ من بوزید تا بوی خوش من فضا را معطر سازد.
بگذارید محبوب من به باغ خود بیاید
و از بهترین میوه‌های آن بخورد.