رسالۀ پولُس رسول به تیتوس

فصل دوم

تعلیمات درست

​۱اما تو، مطالبی را که مطابق تعالیم صحیح است به آن ها بگو. ​۲به پیر مردان امر کن که خویشتندار و سنگین، روشن بین و در ایمان و محبت و پایداری سالم و قوی باشند. ​۳هم چنین به پیر زنان امر کن که رفتاری خداپسند داشته باشند و غیبت نکنند و اسیر شراب نباشند، بلکه آنچه را که نیکوست تعلیم دهند. ​۴تا زنان جوان را تربیت کنند که شوهر و فرزندان خود را دوست بدارند. ​۵و روشن بین، پاک دامن، خانه دار، مهربان و مُطیع شوهران خود باشند تا هیچ کس از پیام خدا بدگویی نکند. ​۶همچنین به مردان جوان اصرار کن که روشن بین باشند. ​۷زندگی تو در هر مورد باید نمونه ای از اعمال نیک باشد و در تعلیم خود صمیمی و با وفا باش. ​۸طوری سخن بگو که مورد انتقاد واقع نشوی تا دشمنان ما از اینکه دلیلی برای بدگویی از ما نمی یابند، شرمسار گردند. ​۹به غلامان بگو که در هر امر مُطیع اربابان خود باشند و بدون جر و بحث، ایشان را راضی سازند ​۱۰و دزدی نکنند بلکه کاملاً امین باشند تا با اعمال نیکوی خود بتوانند به شهرت و جلال کلام نجات دهندۀ ما خدا، بیفزایند.

​۱۱زیرا فیض خدا ظاهر شده و نجات را در برابر همه قرار داده است ​۱۲و به ما می آموزد که راه های شرارت آمیز و شهوات دنیوی را ترک کرده و با روشن بینی و عدالت و خدا ترسی در این دنیا زندگی کنیم. ​۱۳و در عین حال، در انتظار امید متبارک خود، یعنی ظهور پُر شکوه خدای بزرگ و نجات دهندۀ ما عیسی مسیح باشیم. ​۱۴او جان خود را در راه ما داد تا ما را از هرگونه شرارت آزاد سازد و ما را قومی پاک بگرداند که فقط به خودش تعلق داشته و علاقه به نیکوکاری داشته باشیم.

​۱۵دربارۀ این مطالب سخن بگو و وقتی شنودگانت را دلگرم می سازی و یا سرزنش می کنی، از تمام اختیارات خود استفاده کن. اجازه نده کسی تو را حقیر بشمارد.