کتاب زَکریای نبی

فصل سیزدهم

۱ در آن زمان برای خاندان داوود و اهالی اورشلیم چشمه‌ای جاری می‌شود که آنها را از همه گناهان و ناپاکی‌ها پاک می‌سازد.»

بُت‌پرستی و انبیای دروغین از بین می‌روند

۲ خداوند قادر مطلق می‌فرماید: «در آن روز تمام بُتها را از سرزمین اسرائیل طوری از بین می‌برم که دیگر اثری از آنها بجا نماند. همچنان آن سرزمین را از انبیای دروغین و روح پلید پاک می‌سازم. ۳ اگر کسی به دروغ نبوت کند، پدر و مادرش که او را به دنیا آورده‌اند، می‌گویند: «تو نباید زنده بمانی، زیرا تو به نام خداوند به دروغ نبوت می‌کنی.» پس او را با شمشیر می‌کُشند. ۴ در آن روز انبیای دروغین شرمنده می‌شوند و دیگر برای فریب دادن مردم لباس انبیا را نمی‌پوشند. ۵ بلکه هر کدام آنها می‌گوید: «من نبی نیستم. من یک دهقان هستم و از جوانی پیشۀ من زراعت بوده است.» ۶ اگر کسی از او بپرسد: «پس این زخمهایی که بر بدن داری به‌خاطر چیست؟» جواب می‌دهد: «اینها زخمهایی‌اند که دوستانم به من وارد کرده‌اند.»»

کُشتن چوپان قوم برگزیدۀ خدا

۷ خداوند قادر مطلق می‌فرماید: «ای شمشیر بر ضد چوپان من برخیز، بر ضد آن شخصی که همکار من است، برخیز! چوپان را بزن تا گوسفندها پراگنده شوند و من قوم برگزیدۀ خود را می‌زنم. ۸ در بین تمام قوم از سه نفر، دو نفر‌شان از بین می روند و یکی‌شان زنده می‌ماند. ۹ آنهایی را که زنده می‌مانند، از بین آتش می‌گذرانم تا همان‌طوری که طلا و نقره به‌وسیلۀ آتش پاک و خالص می‌شود، آنها هم پاک و خالص گردند. آنگاه آنها به نام من دعا می‌کنند و من دعای‌شان را قبول می‌کنم و می‌گویم: اینها قوم برگزیدۀ من هستند و آنها می‌گویند: خداوند، خدای ما است.»