۱اَخِیتوفِل دَ اَبشالوم گُفت: ”دَز مه اِجازه بِدی که دوازده هزار نفر ره اِنتِخاب کنُم و باله شُده اِمشاو دَ دُمبالِ داوُود بورُم. ۲دَ حالِیکه اُو مَنده اَسته و روحیِه شی از دِست رفته، ما دَ بَلِه ازُو مِیرسُم و اُو ره وَحشَت زَده مُونُم و تمامِ مردُمی که قد شی اَسته دُوتا مُونه؛ اوخته تنها پادشاه ره مُوکُشُم ۳و تمامِ مردُم ره دُوباره دَ پیشِ ازتُو میرُم؛ چُون مردی ره که تُو طلب مُونی، مرگِ ازُو باعِثِ پس اَمَدون پگ مُوشه و تمامِ قَوم دَ صُلح-و-اَمنیَت زِندگی مُونه.“ ۴اِی توره دَ نظرِ اَبشالوم و تمامِ رِیش سفیدای اِسرائیل خُوب معلُوم شُد.
۵اوخته اَبشالوم گُفت: ”حُوشای اَرکی ره ام کُوی کنِید تا ازُو ام بِشنَوی که اُو چِیزخیل مُوگیه.“ ۶وختی حُوشای دَ پیشِ اَبشالوم اَمَد، اَبشالوم دَزُو گُفت: ”اَخِیتوفِل اینی رقم گُفته، آیا مُطابِقِ گُفتِه ازُو عمل کنی؟ اگه مُوگی نَه، تُو نظر خُو ره بُگی.“
۷حُوشای دَ اَبشالوم گُفت: ”مشوَرِه ره که اَخِیتوفِل اِیمدفعه دَده، خُوب مشوَره نِییه.“ ۸و حُوشای اِدامه دَده گُفت: ”تُو مِیدَنی که آتِه تُو و نفرای شی مَردای جنگی اَسته و رقمِ خِرسی که چُوچه ھای شی دَ بیابو از شی گِرِفته شُده بَشه سرِ قار اَسته. علاوه ازی، آتِه تُو آدمِ جنگ دِیده اَسته، اُو شاو ره دَ مینکلِ مردُم تیر نَمُونه. ۹بِدَن که امی آلی اُو خود ره دَ یَگو غار یا یَگو جای دِیگه تاشه کده. و اگه اِیطور شُنه که بعضی نفرای ازمو دَ شُروعِ جنگ کُشته شُده بوفته، اوخته هرکسی که اِی ره بِشنَوه، مُوگیه، ’دَ مینکلِ لشکری که از اَبشالوم پَیرَوی مُونه، یگ کُشتار شُده.‘ ۱۰و آدمِ دلیری که دِلِ شی رقمِ دِلِ شیر بَشه، کامِلاً بےجُراَت مُوشه، چُون تمامِ اِسرائیل مِیدَنه که آتِه تُو یگ مَردِ جنگی اَسته و کسای ام که قد شی اَسته مَردای دلیر. ۱۱پس نظرِ ازمه اِی اَسته که تمامِ مردُمِ اِسرائیل از دان تا بِئیرشِبَع که رقمِ ریگِ دریا اَلّی بےحِساب اَسته، دَ پیشِ ازتُو جَم شُنه و جنابِ خود تُو اُونا ره دَ جنگ رهبری کُنی. ۱۲اوخته دَ هر جای که اُو پَیدا شُنه دَ جان شی موری و رقمی که شبنم دَ بَلِه زمی مِیریزه دَ بَلِه ازُو تاه مُوشی و اُو و پگِ کسای که قد ازُو اَسته یگ شی زِنده نَمُومَنه. ۱۳و اگه اُو دَ مَنِه یَگو شار عَقَب نِشِینی کنه، اوخته تمامِ اِسرائیل ریسپونا ره دَ امزُو شار میره و مو اُو ره کش کده دَ دَرّه مِیندَزی تا یگ سنگِ ریزه ام دَ امزُو جای باقی نَمَنه.“ ۱۴پس اَبشالوم و تمام مَردای اِسرائیل گُفت: ”مشوَرِه حُوشای اَرکی از مشوَرِه اَخِیتوفِل کده بِهتَر اَسته.“ چُون خُداوند تصمِیم گِرِفتُد که مشوَرِه خُوبِ اَخِیتوفِل ره باطِل کنه تا تباهی ره دَ بَلِه اَبشالوم بیره.
۱۵اوخته حُوشای دَ صادوق پیشوا و اَبیاتار پیشوا گُفت: ”اَخِیتوفِل دَ اَبشالوم و رِیش سفیدای اِسرائیل اینی رقم و اینی رقم مشوَره دَده و ما اینی رقم و اینی رقم مشوَره دَدیم. ۱۶پس آلی دَ زُودی نفر رَیی کُو و دَ داوُود خبر دَده بُگی، ’اِمشاو دَ جایی که آوِ دریا کم اَسته نَشی، بَلکِه هر رقم که مُوشه اُو طرف تیر شُو؛ اگه نَه، پادشاه و تمامِ کسای که قد شی اَسته، نابُود مُوشه.‘“ ۱۷یوناتان و اَخِیمَعص دَ عین-روگِل مُنتَظِر مِیشِشت و یگ کنِیز اَمَده دَزوا خبر میوُرد و اُونا رفته خبر ره دَ داوُود پادشاه مِیرَسَند، چُون اُونا بخاطری که دِیده نَشُنه، دَ شار داخِل نَمُوشُد. ۱۸لیکِن یگ جوان اُونا ره دِید و دَ اَبشالوم خبر دَد. پس اُونا هر دُوی شی دَ زُودی رفت و دَ خانِه یگ نفر دَ بَحُورِیم داخِل شُد که دَ مَنِه حَولی ازُو یگ چاه بُود و اُونا دَ مَنِه امزُو چاه تاه شُد. ۱۹خاتُونِ صاحِبِ خانه یگ چِیز ره گِرِفته دَ دانِ چاه اَوار کد و دَ سر شی غَلّه-و-دانه پاش دَد تا چِیز معلُوم نَشُنه. ۲۰وختی خِدمتگارای اَبشالوم دَ پیشِ امزُو خاتُو دَ خانه اَمَد، اُونا گُفت: ”اَخِیمَعص و یوناتان کُجا یَه؟“ خاتُو دَزوا گُفت: ”اُونا از جوی آو تیر شُده رفت.“ پس وختِیکه اُونا پالِید و امُو دُو ره پَیدا نَتنِست، اُونا پس دَ اورُشَلیم رفت.
۲۱بعد از رفتونِ ازوا، امُو دُو از چاه بُر شُد و رفته دَ داوُود پادشاه خبر دَد. اُونا دَ داوُود گُفت: ”باله شُنِید و دَ زُودی از آو تیر شُنِید، چراکه اَخِیتوفِل دَ بارِه شُمو اینی رقم مشوَره دَده.“ ۲۲پس داوُود و تمام مردُمی که قد شی قتی بُود، باله شُده از دریای اُردُن تیر شُد و تا دَمِ روز واز شُدو یکی ازوا ام باقی نَمَند که از دریای اُردُن تیر نَشُده بَشه.
۲۳وختی اَخِیتوفِل دِید که مشوَرِه شی عملی نَشُد، اُو اُلاغ خُو ره پالو کد و باله شُده دَ شارِ خود خُو دَ خانِه خُو رفت. دَ اُونجی اُو کارای خانِه خُو ره سر-و-سامان دَد و بعد ازُو خود ره دار زَد. پس اُو مُرد و دَ قبرِ آتِه خُو دَفن شُد.
۲۴اوخته داوُود دَ مَحَنایِیم اَمَد و اَبشالوم قد تمام مَردای اِسرائیل از دریای اُردُن تیر شُد. ۲۵دَ امزُو غَیت اَبشالوم عَماسا ره دَ جای یوآب قومَندانِ لشکر مُقرَر کدُد؛ عَماسا باچِه یگ نفر دَ نامِ یترای اِسرائیلی بُود که یترا قد اَبِیجایل دُخترِ ناحاش خوارِ صَرُویه توی کدُد؛ صَرُویه آبِه یوآب بُود. ۲۶پس اَبشالوم و اِسرائیلی ها دَ سرزمِینِ جِلعاد خَیمه زَد.
۲۷وختِیکه داوُود دَ مَحَنایِیم رسِید، شوبی باچِه ناحاش از رَبَتِ عمونیا، ماکِیر باچِه عَمِیئیل از لو-دبار و بَرزِلّای جِلعادی از روگِلِیم ۲۸بِستره ها، کاسه ها و ظرفای گِلی ره قد گندُم، جَو، آرد، غَلِه بِریو شُده، لوبیا، عَدَس، نَخودِ بِریو شُده، ۲۹عسل، قَیماق، گوسپو و پنِیرِ گاوی بَلدِه خوراکِ داوُود و مردُمی که قد شی بُود اَوُرد، چُون اُونا گُفت: ”مردُم دَ امزی بیابو گُشنه و تُشنه و مَنده-و-زِلّه اَسته.“