۱بعد ازی که مو خود ره ازوا جدا کدی، مو از راهِ دریا سِیده دَ جزِیرِه کاوس اَمَدی. روزِ دِیگِه شی دَ جزِیرِه رودُس رفتی و ازُونجی دَ شارِ پاتارا. ۲دَ اُونجی یگ کِشتی ره پَیدا کدی که سُون منطقِه فِنِیقیه رَیی بُود. پس دَزُو سوار شُده حَرکت کدی. ۳امی که قِبرِس از دُور معلُوم شُد، مو از طرفِ جنُوبِ ازُو تیر شُده دَ سَفر خُو طرفِ سُوریه اِدامه دَدی و دَ بندرِ صُور تاه شُدی، چُون قرار بُود که بارِ کِشتی ره دَ اُونجی خالی کُنه. ۴اوخته، ایماندارا ره پَیدا کده هفت روز دَ اُونجی مَندی و اُونا دَ هِدایتِ روح اُلقُدس پولُس ره محکم شُد که سُون اورُشَلیم نَرَوه. ۵و غَیتِیکه وخت مو دَ اُونجی پُوره شُد، ازُونجی رَیی شُده دَ سَفر خُو اِدامه دَدی. تمامِ ایماندارای امزُو جای قد خاتُونو و بچکِیچای خُو مو ره تا بُرونِ شار همراهی کد و دَ لبِ دریا پگ مو زانُو زَده دُعا کدی. ۶بعد ازُو قد یگدِیگِه خُو خُدا حافِظی کده مو دَ کِشتی سوار شُدی و اُونا پس سُون خانه های خُو رفت.
۷مو از بندرِ صُور دَ سَفرِ دریایی خُو اِدامه دَدی و دَ شارِ پتولامائیس رَسِیدی و دَ اُونجی قد بِرارو مَنده نَشی کده یگ روز ره قد ازوا مَندی. ۸روزِ دِیگِه شی اُونجی ره ایله کده دَ شارِ قَیصَریه اَمَدی و دَ خانِه فِیلِیپُس خوشخبری دِهِنده رفته قد ازُو مَندی. اُو یکی از هفت خِدمتگارِ نیک نام بُود. ۹فِیلِیپُس چار دُخترِ خانه دَشت که نَبُوَت مُوکد. ۱۰بعد از چند روز، دَ حالِیکه مو دَ اُونجی بُودی، یگ پَیغمبر دَ نامِ آگابوس از منطقِه یهُودیه دَ اُونجی اَمَد. ۱۱اُو دَ دِیرِ ازمو اَمَد و کمربَندِ پولُس ره گِرِفته دِست و پای خُو ره قد شی بسته کد و گُفت: ”روح اُلقُدس اینی رقم مُوگه، ’یهُودیای اورُشَلیم صاحِب امزی کمربَند ره امی رقم بسته مُونه و اُو ره دَ دِستِ بیگنَگو تسلِیم مُونه.‘“ ۱۲وختِیکه مو امی توره ره شِنِیدی، مو و کسای که دَ اُونجی حاضِر بُود، از پولُس خاهِش کدی که دَ اورُشَلیم نَرَوه. ۱۳مگم پولُس دَ جوابِ ازوا گُفت: ”اِی چی رقم کار اَسته که شُمو مُونِید؟ چرا قد چخرای خُو دِل مَره مَیده مُونِید؟ ما نَتنها حاضِر اَستُم که بَندی شُنُم، بَلکِه حاضِر اَستُم که از خاطرِ نامِ مَولا عیسیٰ دَ اورُشَلیم حتیٰ جان خُو ره فِدا کنُم.“ ۱۴ازی که تورای مو دَزُو هیچ تاثِیر نَکد، مو از شَلّه‌گی دِست باله کدی و گُفتی: ” بورُو، هر چی که اِرادِه خُداوند بَشه، امُو رقم شُنه.“
۱۵بعد امزُو روزا که دَ اُونجی بُودی، مو تَیاری گِرِفته سُونِ اورُشَلیم رَیی شُدی. ۱۶یگ تِعداد از پَیرَوای شارِ قَیصَریه ام قد ازمو قتی اَمَد و مو ره دَ خانِه مناسون بُرد تا قد ازُو بُمَنی. اُو از جزِیرِه قِبرِس و یکی از ایماندارای قدِیمی بُود. ۱۷وختِیکه دَ اورُشَلیم رسِیدی بِرارای ایماندار دَ خوشی از مو پَذِیرایی کد.
۱۸روزِ دِیگِه شی پولُس قد ازمو دَ دِیدونِ یعقُوب رفت و تمامِ بُزُرگای جماعتِ ایماندارا دَ اُونجی حاضِر بُود. ۱۹بعد از سلام و مَنده نَشی، پولُس از کارای که خُدا دَ وسِیلِه ازُو دَ بَینِ مردُمِ غَیرِ یهُود کده بُود، یگ یگ دَزوا نَقل کد. ۲۰اُونا وختِیکه اِی چِیزا ره شِنِید، خُدا ره سِتایش کد و بعد ازُو دَ پولُس گُفت: ”اَی بِرار، تُو مِیدَنی که هزارها نفر از یهُودیا ایمان اَوُرده و پگِ ازوا دَ بارِه شریعت سخت غَیرَت دَره. ۲۱و بَلدِه ازوا گُفته شُده که تُو دَ یهُودیای که دَ مینکلِ مردُمای غَیرِ یهُود زِندگی مُونه، تبلِیغ مُونی که از شریعتِ مُوسیٰ رُوی بِگردَنه و اَولادای خُو ره خَتنه نَکُنه و رسم-و-رَواج خُو ره ام نِگاه نَکُنه. ۲۲آلی چی باید کُنی؟ اُونا حتماً از اَمَدون تُو خبر مُوشه. ۲۳پس هر چِیزِیکه مو دَز تُو مُوگی امُو رقم بُکُو: دَ اِینجی چار نفر قد مو اَسته که نَذر دَ گَردون خُو گِرِفته. ۲۴تُو اُونا ره گِرِفته بُبر و خود ره قد ازوا یگجای پاک کُو. مَصرَفِ ازوا ره ام بِدی تا اُونا بِتَنه سر خُو ره کَل کده نَذر خُو ره پُوره کنه. اوخته پگ مِیدَنه، چِیزای که دَ بارِه ازتُو دَزوا گُفته شُده هیچ حقِیقت نَدره، بَلکِه خود تُو ام شریعت ره نِگاه کده مُطابِق شی رفتار مُونی. ۲۵مگم دَ بارِه غَیرِ یهُودیای که ایمان اَوُرده، مو فَیصَلِه خُو ره نوِشته کده دَزوا رَیی کدی تا از هر چِیزی که بَلدِه بُت ها قُربانی شُده بَشه و از خُون و از گوشتِ حَیوانای قَپه شُده و از زِناکاری پرهیز کُنه.“ ۲۶پس روزِ دِیگِه شی پولُس امُو چار نفر ره گِرِفته قد خُو بُرد و قد ازوا قَتی مراسِمِ پاک شُدو ره پُوره کد. بعد ازُو داخِلِ خانِه خُدا شُد و از تَکمِیل شُدونِ روزای پاک شُدو دَ پیشوا خبر دَد تا بَلدِه هر کُدَمِ ازوا یگ قُربانی تقدِیم شُنه.
۲۷ دَورِه هفت روزِه پاک شُدو نزدِیکِ تَکمِیل شُدو بُود که بعضی از یهُودیای آسیا پولُس ره دَ خانِه خُدا دِید. اُونا مردُم ره دَ شور اَوُرده پولُس ره دِستگِیر کد ۲۸و چِیغ زَده گُفت: ”اَی مَردای اِسرائیلی، کومَک کُنِید! اِی امُو کسی اَسته که دَ هر جای دَ ضِدِ قَوم و شریعت مو و دَ ضِدِ امزی جای مُقَدَّس تبلِیغ مُونه. دَ علاوِه ازی، اُو یونانیا ره ام دَ خانِه خُدا اَوُرده و اِی جای مُقَدَّس ره نَجِس کده.“ ۲۹چُون اُونا چند وخت پیش تروفِیموس از شارِ اِفِسُس ره قد پولُس دَ شار دِیده بُود و گُمان مُوکد که پولُس اُو ره دَ خانِه خُدا اَوُرده بَشه. ۳۰پس پگِ شار دَ شورِش اَمَد و مردُم دَ سرِ پولُس هُجُوم اَوُرده اُو ره گِرِفت و از خانِه خُدا بُر کد و درگه های خانِه خُدا فَوری بسته شُد. ۳۱وختِیکه جمعیَتِ مردُم میخاست اُو ره بُکُشه، دَ قومَندانِ اُردُوی رُومی خبر رسِید که تمامِ مردُمِ اورُشَلیم دَ شور اَمَده. ۳۲اُو یگ دَم قد عسکرا و صاحِب مَنصَبای خُو طرفِ جمعیَت خیز کد. وختِیکه مردُم قومَندان و عسکرا ره دِید، اُونا از زَدونِ پولُس دِست کشِید. ۳۳اوخته قومَندان نزدِیک اَمَده پولُس ره دِستگِیر کد و اَمر کد که اُو ره قد دُو زنجِیر بسته کُنه. بعد ازُو پُرسِید که اِی آدم کِی اَسته و چی کار کده؟ ۳۴بعضی کسا از مینکلِ جمعیَت دَ آوازِ بِلند یگ چِیز مُوگُفت و بعضی دِیگِه شی یگ چِیزِ دِیگه. وختِیکه از خاطرِ چِیغ-و-شورِ کَلو نَتنِست حقِیقت ره بُفامه، اُو اَمر کد که پولُس ره دَ قِشله بُبره. ۳۵اُو که دَ راه‌زِینِه قِشله رسِید، عسکرا از خاطرِ قارِ مردُم مجبُور شُد که پولُس ره دَ بَلِه شانه های خُو بُبره، ۳۶چراکه جمعیَتِ مردُم از دُمبالِ ازوا رَیی بُود و چِیغ مِیزَد که ”اُو ره بُکُشِید.“
۳۷عسکرا قرِیب بُود که اُو ره دَ مَنِه قِشله داخِل کنه، پولُس رُوی خُو ره سُون قومَندان دَور دَده پُرسان کد: ”اِجازه مِیدی یگ چِیز بُگُم؟“ قومَندان دَ جواب شی گُفت: ”تُو زِبونِ یونانی ره مِیدَنی؟ ۳۸خَی تُو اُو آدمِ مِصری نِیَستی که چند وخت پیش بَلدِه اِنقلاب کدو چار هزار نفرِ جنگی ره قد خُو دَ بیابو بُرد؟“ ۳۹پولُس گُفت: ”ما یهُودی اَستُم، از شارِ تارسوس قِیلِیقیه، باشِندِه یگ شارِ بُزُرگ و مُهِم. خاهِش مُونُم، اِجازه بِدی که قد مردُم توره بُگُم.“ ۴۰وختی قومَندان دَزشی اِجازه دَد، اُو دَ بَلِه زِینه ایسته شُد و قد دِست خُو سُون مردُم اِشاره کد. امی که دَ اُونجی آرامی کامِل برقرار شُد، پولُس دَ زِبونِ عِبرانی دَزوا گُفت: