۱”علاوِه ازی، یگ قُربانگاه از چیوِ اَکاسی بَلدِه سوختَندونِ بُخور دَ شکلِ چار کُنج جور کُو: ۲دِرازی یگ توغَی، بَر شی یگ توغَی و بِلندی شی دُو توغَی بَشه و چار شاخ شی قد خود شی از یگ چیو بَشه. ۳سر، چارطرف و شاخای شی ره قد طِلّای خالِص بُپوشَن و دَ گِرداگِرد شی یگ چُفتی طِلّایی جور کُو. ۴دَ دُو طرفِ قُربانگاه، دَ زیرِ چُفتی طِلّایی، دَ هر دُو گوشِه شی دُو حلقِه طِلّایی جور کُو. اُونا جای بَلدِه دِستَک‌چیو های دِراز اَسته که قد دِستَک‌چیو ها قُربانگاه بُرده مُوشه. ۵اِی دِستَک‌چیو های دِراز از دِرختِ اَکاسی جور شُنه و قد رُوی‌کَشِ طِلّایی پوشَنده شُنه. ۶و تُو امی قُربانگاهِ بُخور ره رُوی دَ رُوی پردِه بیل که دَ پسِ پُشتِ ازُو صندُوقِ شهادَت مَوجُود اَسته، یعنی دَ پیشِ جای کِفاره که دَ زیرِ ازُو دُو لَوحِ شهادَت اَسته، دَمزُو جای که ما قد ازتُو مُلاقات مُونُم. ۷و هارُون دَ بَلِه شی بُخورِ خوشبُوی ره دُود کُنه. هر صُبح که بَلدِه آماده کدونِ چِراغا داخِلِ خَیمه مییه، اُو باید از بُخورِ خوشبُوی تقدِیم کُنه. ۸و هر شام ام غَیتِیکه هارُون چِراغا ره داغ مُونه، اُو باید ازی بُخورِ خوشبُوی دَ حُضُورِ خُداوند دَر بِدیه. اِی کار باید نسل اَندر نسل دَ حُضُورِ خُداوند اِجرا شُنه. ۹بُخورِ غَیرِ مجاز، قُربانی سوختَنی و هدیه آردی ره دَ بَلِه ازُو تقدِیم نَکُنِید و نَه ام هدیِه وُچی کدَنی ره دَ بَلِه شی شیو کُنِید. ۱۰هارُون باید سال یگ دفعه دَ بَلِه امزی قُربانگاه کِفاره کُنه. هر سال نسل اَندر نسل اُو باید از خُونِ قُربانی گُناه گِرِفته دَ بَلِه شاخ های قُربانگاهِ بُخور پاش بِدیه. اِی بَلدِه خُداوند کامِلاً مُقَدَّس اَسته.“
۱۱و خُداوند دَ مُوسیٰ گُفت: ۱۲”هر وختِیکه بَنی اِسرائیل ره سرشُماری مُونی، هر کسی که حِساب مُوشه، باید فِدیه بَلدِه جان خُو دَ خُداوند بِدیه، تاکه دَ وختِ سرشُماری کُدَم بَلا-و-عذاب دَ سرِ قَوم نازِل نَشُنه. ۱۳هر کسی که دَ جَمِ حِساب شُده ها موره، اُو باید نِیم مِثقال نُقره دَ مُطابِقِ مِثقالِ جایگاهِ مُقَدَّس بِدیه که یگ مِثقال شی بِیست گیراه اَسته. امی نِیم مِثقال نُقره یگ هدیه بَلدِه خُداوند اَسته. ۱۴تمامِ کسای که بِیست ساله و باله‌تَر اَسته و دَ جَمِ حِساب شُده ها موره، باید اِی هدیه ره دَ خُداوند بِدیه. ۱۵آدمِ دَولَتمَند از نِیم مِثقال کده کَلو نَدیه و آدمِ غرِیب ازی کده کمتَر، چُون وختِیکه اِی ره دَ خُداوند مِیدِید، اِی کِفارِه جان شُمو یَه. ۱۶و امی پَیسِه کِفاره ره که از بَنی اِسرائیل مِیگِیری دَ خِدمتِ خَیمِه مُلاقات بِدی تاکه بحَیثِ یادگاری بَلدِه بَنی اِسرائیل دَ حُضُورِ خُداوند بَشه و بَلدِه جانِ ازوا کِفاره کُنه.“
۱۷بعد ازُو خُداوند دَ مُوسیٰ گُفت: ۱۸”یگ حَوضِ برونزی بَلدِه شُشت-و-شوی جور کُو که پایِه شی ام از مَوادِ برونز بَشه. اُو ره دَ مینکلِ خَیمِه مُلاقات و قُربانگاه بیل و از آو پُر کُو. ۱۹هارُون و باچه‌های شی دِست و پای خُو ره قد امزُو آو بُشویه. ۲۰هر وختِیکه اُونا دَ خَیمِه مُلاقات داخِل مُوشه، اُونا باید خود ره قد آو بُشویه؛ اگه نَه، اُونا مُومُره. امچُنان غَیتِیکه اُونا بَلدِه خِدمت کدو و دَر دَدونِ هدیِه خاص بَلدِه خُداوند نزدِیکِ قُربانگاه مییه، ۲۱اُونا باید اوّل دِست و پای خُو ره قد آو بُشویه؛ اگه نَه، اُونا حتماً مُومُره. اینَمی بَلدِه هارُون و اَولادِه شی نسل اَندر نسل یگ حُکمِ دایمی بَشه.“
۲۲بعد ازُو خُداوند دَ مُوسیٰ گُفت: ۲۳”از بِهترِین مَوادهای خوشبُوی بِگِیر، یعنی پَنج صد مِثقال مُرِ چقِیده، دُو صد و پِنجاه مِثقال دارچِینی، دُو صد و پِنجاه مِثقال نَی مُعَطر، ۲۴و پَنج صد مِثقال پلُوس. امی چِیزا ره دَ مُطابِقِ مِثقالِ جایگاهِ مُقَدَّس وَزن کُو. و قد امزیا یگ هِین روغونِ زَیتُون ام اِضافه کُو. ۲۵دَ وسِیلِه یگ عَطرساز از پگِ امزی مَواد ها روغونِ مُقَدَّس ره بَلدِه مَسَح کدو جور کُو. اِی روغونِ مُقَدَّس بَلدِه مَسَح کدو اَسته. ۲۶بعد ازُو خَیمِه مُلاقات، صندُوقِ شهادَت، ۲۷میز و پگِ ظرفای شی ره، چِراغ دانی و تمامِ اَسباب شی ره، قُربانگاهِ بُخور، ۲۸قُربانگاهِ قُربانی‌های سوختَنی و تمامِ وَسایل شی ره و حَوض ره قد پایه‌های شی قد امزی روغونِ مُقَدَّس مَسَح کُو. ۲۹اُونا ره تقدِیس کُو تاکه کامِلاً مُقَدَّس شُنه و هر چِیزی که دَزوا ڈَکه بُخوره پاک-و-مُقَدَّس مُوشه. ۳۰قد امزی روغونِ مُقَدَّس هارُون و باچه‌های شی ره مَسَح کده تقدِیس کُو تاکه اُونا بحَیثِ پیشوایو دَ حُضُورِ ازمه خِدمت کُنه. ۳۱و دَ بَنی اِسرائیل بُگی که اینَمی روغونِ مَسَح دَ پیشِ ازمه مُقَدَّس اَسته و از نسل تا نسل باید مُقَدَّس حِساب شُنه. ۳۲اِی روغو نَباید دَ بَلِه جِسمِ آدمای دِیگه شیو شُنه و شُمو نَباید مِثلِ ازی وَری تَیار کُنِید، چُون اِی مُقَدَّس اَسته و شُمو باید اِی ره پاک-و-مُقَدَّس بِدَنِید. ۳۳هر کسی که مِثلِ امزی روغو جور کنه و یا دَ بَلِه جِسمِ کُدَم شخصِ دِیگه شیو کنه، اُو باید از مَنِه بَنی اِسرائیل آخ شُنه.“
۳۴و خُداوند دَ مُوسیٰ گُفت: ”امزی مَوادهای خوشبُوی یعنی مَیعه، اَظفار، قِنه و کُندُرِ خالِص بِگِیر و اُونا پگ شی یگ اندازه و برابر بَشه. ۳۵امی مَوادهای خوشبُوی ره گٹ کده دَ وسِیلِه یگ عَطرساز بُخورِ خوشبُوی جور کُو. اِی بُخورِ خوشبُوی باید نَمَک زَده، پاک و مُقَدَّس بَشه. ۳۶یگ کَمَک شی ره خُوب نَرم بُکُوی و یگ مِقدارِ ازُو ره دَ پیشِ صندُوقِ شهادَت دَ مَنِه خَیمِه مُلاقات بیل، دَمزُو جای که ما قد ازتُو مُلاقات مُونُم. امی بُخورِ خوشبُوی بَلدِه شُمو کامِلاً مُقَدَّس بَشه. ۳۷ازی رقم بُخور قد امزی اندازه مَوادِ خوشبُوی بَلدِه خودون خُو جور نَکُنِید، چراکه اِی بُخور خاص بَلدِه خُداوند اَسته و شُمو باید اُو ره مُقَدَّس حِساب کُنِید. ۳۸هر کسی که مِثلِ ازی بُخور جور کنه تا از خوشبُویی شی لِذَت بُبره، اُو باید از مَنِه قَوم خُو آخ شُنه.“