پَیدایش - کِتابِ تَورات - بَخشِ اوّل‎

بَخشِ ۷

طوفان-و-سیل

۱بعد ازُو خُداوند دَ نوح گُفت: ”تُو قد تمامِ خانَوار خُو داخِلِ کِشتی بورُو، چراکه دَ امزی نسل تنها تُو ره دَ حُضُور خُو عادِل مِینگرُم. ۲از پگِ حَیوانای حلال گوشت هفت جوره، یعنی هفت نَر و هفت ماده قد خُو بِگِیر. و لیکِن از حَیوانای حرام گوشت یگ جوره، یعنی یگ نَر و یگ ماده بِگِیر. ۳امچُنان از مُرغَکوی آسمو هفت جوره نَر و ماده بِگِیر تاکه نسلِ از وا دَ تمامِ رُوی زمی باقی بُمَنه، ۴چُون بعد از هفت روز ما بَلدِه چِل شاو و چِل روز دَ زمی بارِش رَیی مُونُم و هر مَوجُودی زِنده ره که جور کدیم از رُوی زمی از بَین مُوبرُم.“ ۵و نوح هر چِیزی ره که خُداوند دَزُو اَمر کدُد، انجام دَد.

۶نوح شَش صد ساله بُود که امُو طوفان-و-سیل دَ زمی اَمَد. ۷و نوح قد باچه ها و قد خاتُو و بیری‌گون خُو پیش از اَمَدونِ آو های سیل دَ مَنِه کِشتی رفت. ۸از حَیوانای حلال گوشت و حَیوانای حرام گوشت، از مُرغَکو و از تمامِ خزِندَگونِ زمی ۹یگ یگ جوره، نَر و ماده پیشِ نوح اَمَده دَ کِشتی داخِل شُد، امُو رقمِیکه خُدا دَ نوح اَمر کدُد. ۱۰و بعد از هفت روز آو های سیل دَ زمی اَمَد. ۱۱دَ شَش صدُم سالِ زِندگی نوح، دَ روزِ هفدَهُمِ ماهِ دوّم، دقِیق دَ امزُو روز، چشمه ها از غَوُجی کٹِه زمی بُر شُد و سربَندهای آسمو واز شُد ۱۲و مُدَتِ چِل شاو و چِل روز دَ بَلِه زمی بارِش بارِید. ۱۳دقِیق دَمزُو روز نوح و باچه های شی سام، حام و یافِث و خاتُونِ نوح قد سِه بیری شی داخِلِ کِشتی شُد: ۱۴اُونا و تمامِ جانوَرای درِنده دَ مُطابِقِ جِنس خُو، تمامِ چارپایا دَ مُطابِقِ جِنس خُو، تمامِ خزِندَگونِ که دَ رُوی زمی خَزَک مُونه دَ مُطابِقِ جِنس خُو و تمامِ مُرغَکو دَ مُطابِقِ جِنس خُو، یعنی تمامِ پرِنده‌گو و تمامِ بالدارا. ۱۵از پگِ مَوجُوداتِ جاندار که نَفَسِ حَیات دَشت، یگ یگ جوره دَ پیشِ نوح داخِلِ کِشتی رفت. ۱۶اُونای که داخِل رفت نَر و مادِه تمامِ مَوجُودات بُود، امُو رقمِیکه خُدا دَ نوح اَمر کدُد. و خُداوند درگِه کِشتی ره از پُشتِ ازُو بسته کد.

۱۷طوفان-و-سیل مُدَتِ چِل شاو روز دَ بَلِه زمی اِدامه دَشت و آو کَلو شُده کِشتی ره باله کد و کِشتی از زمی غَدر باله بُود. ۱۸آو باقُوَت شُده دَ بَلِه زمی کَلو شُده رَیی بُود و کِشتی دَ رُوی آو حَرکت مُوکد. ۱۹آو دَ بَلِه زمی غَدر کَلو باقُوَت شُد و پگِ کوه های بِلندی ره که دَ تَی تمامِ آسمو بُود، پوشَند. ۲۰آو پوزده توغَی از کوه ها بِلندتَر رفت و اُونا ره پوشَند. ۲۱تمامِ مَوجُوداتِ جاندار که دَ رُوی زمی حَرکت مُوکد نابُود شُد: مُرغَکو، چارپایا، جانوَرای دَرِنده و تمامِ خزِندَگونِ که دَ زمی خَزَک مُونه و پگِ اِنسان ها. ۲۲هر مَوجُودی که دَ خُشکه زِندگی مُوکد و دَ بِینی شی نَفَسِ حَیات بُود، از بَین رفت. ۲۳دَمزی رقم خُدا هر مَوجُودِ زِنده ره از رُوی زمی گُم-و-گُل کد؛ از اِنسان گِرِفته تا حَیوانا، خزِندَگو و مُرغَکوی آسمو، پگ شی از زمی گُم-و-گُل شُد. تنها نوح و کسای که قد ازُو دَ کِشتی بُود، زِنده باقی مَند. ۲۴و آو تا یگ صد و پِنجاه روز تمام زمی ره گِرِفتُد.