۱بِرارای عزِیز، ایمانی ره که شُمو دَ مَولای پُرجلال مو عیسیٰ مسیح دَرِید، نَباید قد ظاهِربِینی و تبعِیض قَتی بَشه. ۲فرض کنِید یگ نفر دَ مجلِس شُمو بییه که کالای قِیمَتی دَ جان شی و اَنگُشتری های طِلّایی ام دَ دِست شی بَشه و دَ عَینِ وخت یگ نفرِ نادار خُن کالای غرِیبانه داخِل شُنه، ۳و شُمو دَمزُو پَیسهدار فِکر خُو ره کَلوتَر بِگِیرِید و خُوبتَرِین جای ره دَزُو ایله کده بُگِید: ”بیه صاحِب، اِینجی پیش بِشی.“ مگم دَزُو غرِیب بُگِید: ”بورُو دَ اُونجی ایسته شُو یا دَ دانِ درگه بِشی!“ ۴آیا شُمو قد امزی کار خُو دَ بَین خُو دُوبِینی نَکدید و قاضی های پُر از فِکر های فاسِد جور نَشُدید؟
۵بِرارای عزِیز، دَز مه گوش بِدِید: خُدا مردُمِ غرِیبِ ازی دُنیا ره اِنتِخاب کده تا دَ ایمان غَنی بَشه و وارِثِ امزُو پادشاهی شُنه که خُدا دَ دوستدارای خُو وعده دَده. ۶مگم شُمو آدمای غرِیب ره بےحُرمَت مُونِید. آیا آدمای پَیسهدار دَز شُمو ظُلم نَکده و شُمو ره دَ زور کَشَل کده دَ محاکِمه نَبُرده؟ ۷آیا اُونا دَ ضِدِ نامِ نیکِ عیسیٰ که دَ بَلِه شُمو ایشته شُده، کُفرگویی نَمُونه؟
۸اگه شُمو امی حُکمِ مُهِم و بِلند ره که دَ کلامِ خُدا نوِشته شُده یعنی ”همسایِه خُو ره رقمِ خود خُو اَلّی دوست دَشته بَش“ دَ جای بیرِید، کارِ نیک ره انجام مِیدِید. ۹لیکِن اگه ظاهِربِینی کده تبعِیض قایل شُنِید، شُمو گُناه مُونِید و شریعت شُمو ره خطاکار حِساب مُونه، ۱۰چُون اگه کُدَم کس تمامِ احکامِ شریعت ره پُوره کنه، ولے حتیٰ دَ یگ نُقطِه شی کوتاهی کنه، اُو مِثلِ که تمامِ شریعت ره مَیده کده بَشه محکُوم اَسته. ۱۱امُو خُدا که گُفته: ”زِنا نَکُو!“ ام گُفته که: ”قتل نَکُو!“ پس اگه شُمو از زِنا پاک بَشِید و لیکِن مُرتکِب قتل شُنِید، باز ام شریعت شُمو ره خطاکار حِساب مُونه.
۱۲پس رقمِ کسای توره بُگِید و عمل کنِید که دَ وسِیلِه شریعتی که آزادی مِیدیه، قضاوَت مُوشه. ۱۳چُون وختِیکه خُدا قضاوَت مُونه اُو دَ کسی که رَحم نَکده بَشه رَحِیم نِییه. لیکِن رَحم دَ بَلِه قضاوَت پیروز مُوشه.
۱۴بِرارای عزِیز، چی فایده دَره اگه کس بُگیه، ”ایمان دَرُم“ و عمل دَزُو مَوجُود نَبَشه؟ آیا ایمانِ ازُو مِیتنه اُو ره دَ روزِ قیامت نِجات بِدیه؟ ۱۵اگه کُدَم بِرار یا خوارِ ایماندار کالا نَدَشته بَشه و یا دَ خوراکِ روزانِه خُو مُحتاج بَشه، ۱۶و یکی ازشُمو دَزُو بُگیه، ”بَخَیر بورُو؛ خُدا تُو ره سیر و گرم کنه.“ ولے ضرُورَتِ ازُو ره پُوره نَکنه، اِی توره بَلدِه ازُو چی فایده دَره؟ ۱۷امی رقم ایمان که قد عمل قتی نَبَشه مُرده یَه.
۱۸اِمکان دَره یَگو کس بُگیه: ”تُو ایمان دَری و ما اعمالِ نیک دَرُم.“ لیکِن تُو دَز مه ثابِت کُو که چی رقم مِیتنی بِدُونِ اعمالِ نیک ایمان دَشته بَشی و ما ایمان خُو ره دَ وسِیلِه اعمال خُو دَز تُو ثابِت مُونُم. ۱۹تُو عقِیده دَری که خُدا یگ اَسته. دُرُست اَسته! حتیٰ جِنیات ام عقِیده دَره که خُدا یگ اَسته و از ترسِ قضاوَتِ خُدا میلَرزه.
۲۰اَی آدمِ نادو! آیا نَمِیدَنی که ایمان بِدُونِ اعمالِ نیک بےفایده یَه؟ ۲۱بابه‌کَلون مو اِبراهِیم دَ وسِیلِه اعمالِ نیک خُو دَ پیشِ خُدا عادِل-و-نیک حِساب شُد، چراکه اُو اِسحاق باچِه خُو ره دَ نِیَتِ قُربانی دَ قُربانگاه بُرده دَ خُدا تقدِیم کد. ۲۲شُمو مِینگرِید که ایمان و عملِ ازُو قد یگدِیگِه خُو یگجای کار مُوکد و ایمانِ ازُو تَوَسُطِ عمل شی کامِل شُد. ۲۳دَزی رقم نوِشته های تَورات پُوره شُد که مُوگه: ”اِبراهِیم دَ خُدا ایمان اَوُرد و اِی بَلدِه ازُو یگ عملِ عادِلانه حِساب شُد“ و نام شی «دوستِ خُدا» ایشته شُد. ۲۴پس شُمو مِینگرِید که اِنسان نَه تنها از راهِ ایمان، بَلکِه دَ وسِیلِه عمل خُو عادِل و راستکار حِساب مُوشه. ۲۵دَمزی رقم راحاب که یگ خاتُونِ بَدکاره بُود، دَ وسِیلِه کارِ نیک خُو یعنی پَناه دَدو دَ مُخبِرای بَنی اِسرائیل و رَیی کدونِ ازوا از راهِ بےخَطر، نیک و عادِل حِساب شُد. ۲۶رقمِیکه جِسمِ بےروح مُرده یَه، امُو رقم ایمانِ بےعمل ام مُرده یَه.