لاویا - کِتابِ تَورات - بَخشِ سِوّم

بَخشِ ۱۸

مَنعِ رابِطه های جِنسی نامشروع

۱خُداوند قد مُوسیٰ گپ زَده گُفت: ۲”قد بَنی اِسرائیل گپ زَده دَزوا بُگی: ’ما خُداوند، خُدای شُمو اَستُم. ۳دَ مُطابِقِ کارای مردُمِ سرزمِینِ مِصر که شُمو دَ اُونجی زِندگی مُوکدِید، رفتار نَکُنِید و دَ مُطابِقِ کارای مردُمِ سرزمِینِ کِنعان که ما شُمو ره دَ اُونجی مُوبرُم، ام رفتار نَکُنِید؛ شُمو از قانُون های ازوا پَیرَوی نَکُنِید. ۴شُمو احکامِ ازمه ره دَ جای بیرِید و قانُونِ ازمه ره نِگاه کُنِید و دَ مُطابِقِ ازوا رفتار کُنِید؛ ما خُداوند، خُدای شُمو اَستُم. ۵پس احکام و قانُون مَره نِگاه کُنِید، چُون کسی که اُونا ره دَ جای بیره دَ وسِیلِه ازوا زِنده مُومنه. ما خُداوند اَستُم.

۶هیچ کس قد نزدِیکانِه خُو نزدِیکی نَکُنه که شرمگاهِ ازُو ره بےپَرده کُنه. ما خُداوند اَستُم.

۷شرمگاهِ خاتُونِ آتِه خُو ره یعنی شرمگاهِ آبِه خُو ره بےپَرده نَکُو؛ اُو آبِه تُو اَسته، پس شرمگاهِ شی ره بےپَرده نَکُو.

۸شرمگاهِ خاتُونِ آتِه خُو ره بےپَرده نَکُو؛ اُو آبرُوی آتِه تُو اَسته.

۹شرمگاهِ خوار خُو ره بےپَرده نَکُو، چی دُخترِ آتِه تُو بَشه، چی دُخترِ آبِه تُو، چی دَ امزُو خانه تَوَلُد شُده بَشه و چی دَ جای دِیگه.

۱۰شرمگاهِ دُخترِ باچِه خُو یا دُخترِ دُختر خُو ره بےپَرده نَکُو، چراکه بےعِزَتی ازوا بےآبرُویی خود تُو اَسته.

۱۱شرمگاهِ دُخترِ خاتُونِ آتِه خُو ره که از آتِه تُو پَیدا شُده بےپَرده نَکُو، چراکه اُو خوار تُو اَسته.

۱۲شرمگاهِ خوارِ آتِه خُو ره بےپَرده نَکُو، چراکه اُو نزدِیکانِه آتِه تُو اَسته.

۱۳شرمگاهِ خوارِ آبِه خُو ره بےپَرده نَکُو، چراکه اُو نزدِیکانِه آبِه تُو اَسته.

۱۴شرمگاهِ خاتُونِ بِرارِ آتِه خُو ره بےپَرده نَکُو، یعنی قد ازُو نزدِیکی نَکُو، چراکه اُو خاتُونِ کاکای تُو اَسته.

۱۵شرمگاهِ بیری خُو ره بےپَرده نَکُو؛ اُو خاتُونِ باچِه تُو اَسته؛ اَرے، شرمگاهِ ازُو ره بےپَرده نَکُو.

۱۶شرمگاهِ خاتُونِ بِرار خُو ره بےپَرده نَکُو، چراکه اُو آبرُوی بِرار تُو اَسته.

۱۷قد خاتُونی که نزدِیکی کدے، شرمگاهِ دُختر شی ره بےپَرده نَکُو و دُخترِ باچه یا دُخترِ دُختر شی ره نَگِیر و شرمگاهِ ازوا ره بےپَرده نَکُو؛ اُونا نزدِیکانه‌های ازُو اَسته؛ اِی فِسق-و-فِساد اَسته. ۱۸یگ خاتُو ره دَ بَلِه خوار شی نَگِیر که اَمباق شی شُنه و دَ حالِیکه خاتُون تُو هنوز زِنده یَه، شرمگاهِ خوار شی ره بےپَرده نَکُو.

۱۹قد خاتُونی که دَ ناپاکی عادتِ ماهوار خُو اَسته، نزدِیکی نَکُو تا شرمگاهِ شی ره بےپَرده کنی. ۲۰قد خاتُونِ همسایِه خُو یگجای نَشُو و خود ره دَ وسِیلِه ازُو ناپاک نَکُو. ۲۱هیچ کس ره از نسل خُو بَلدِه بُتِمولِک از آتِش تیر نَکُو و نامِ خُدای خُو ره بےحُرمَت نَکُو. ما خُداوند اَستُم. ۲۲قد مرد رقمِ خاتُو اَلّی خاو نَکُو، اِی یگ عملِ زِشت اَسته. ۲۳قد هیچ حَیوان معامِلِه جِنسی نَکُو و خود ره قد ازُو ناپاک نَکُو. هیچ خاتُو دَ پیشِ یگ حَیوان ایسته نَشُنه که قد ازُو نزدِیکی کُنه؛ اِی یگ عملِ نفرَت‌انگیز اَسته.

۲۴قد هیچ کُدَمِ امزی کارا خود ره ناپاک نَکُنِید، چُون دَ وسِیلِه امزی کارا مِلَّت های ره که ما از پیشِ رُوی شُمو هَی مُونُم، خودون ره ناپاک کده. ۲۵امزی خاطر اُو سرزمی ناپاک شُده و ما اُو ره بخاطرِ گُناهِ شی جَزا مِیدیُم و امُو سرزمی باشِنده های خُو ره قَی مُونه. ۲۶پس شُمو باید قانُون و احکام مَره نِگاه کُنِید و هیچ کُدَمِ امزی کارای زِشت ره انجام نَدِید؛ نَه باشِنده‌های اَصلی اِسرائیل و نَه بیگَنه‌های که دَ مینکل شُمو زِندگی مُونه، ۲۷چُون مردُمای امزُو سرزمی که پیش ازشُمو دَ اُونجی بُود، پگِ امزی کارای زِشت ره انجام دَد و اُو سرزمی ناپاک شُد. ۲۸پس اگه اُو سرزمی ره ناپاک کُنِید، اُو شُمو ره ام قَی مُونه، امُو رقم که مِلَّتی ره که پیش از شُمو دَ اُونجی بُود، قَی کد. ۲۹چُون هر کسی که یکی امزی کارای زِشت ره انجام بِدیه، اُو از مینکلِ قَوم خُو قطع مُوشه. ۳۰پس، از احکام مه اِطاعَت کُنِید و از هیچ کُدَمِ امزی قانُون های زِشتِ که پیش از اَمَدونِ شُمو دَ امزُو سرزمی انجام دَده مُوشُد، پَیرَوی نَکُنِید و خودون ره دَ وسِیلِه ازوا ناپاک نَکُنِید. ما خُداوند، خُدای شُمو اَستُم.‘“