۱خُداوند قد مُوسیٰ گپ زَده گُفت: ۲”دَ هارُون و باچه های شی بُگی که قد هدیه های مُقَدَّس که بَنی اِسرائیل بَلدِه مه وَقف مُونه قد اِحتیاط رفتار کُنه تا نامِ مُقَدَّس مَره بےحُرمَت نَکُنه. ما خُداوند اَستُم. ۳دَزوا بُگی، ’از پگِ اَولادِه شُمو دَ تمامِ نسل های شُمو، اگه کُدَم کس دَ هدیه های مُقَدَّسِ که بَنی اِسرائیل بَلدِه خُداوند وَقف مُونه نزدِیک شُنه و ناپاکی دَ بَلِه شی بَشه، اُو نفر باید از حُضُور مه قطع شُنه. ما خُداوند اَستُم.‘
۴هیچ کُدَم از اَولادِه هارُون که مَرَضِ کولی یا آوریزی دَشته بَشه، اِجازِه خوردو از هدیه های مُقَدَّس ره نَدره تاکه پاک نَشُده. کسی که دَ یَگو چِیز دِست بِزَنه که دَ وسِیلِه جَسَدِ مُرده ناپاک شُده یا آدمی که آوِ مَنی ازُو اِنزال شُنه، ۵یا کسی که دَ خزِنده دِست بِزنه و دَ وسِیلِه ازُو ناپاک شُنه، یا دَ یَگو اِنسانِ دِست بِزَنه که دَ وسِیلِه ازُو ناپاک شُنه، هر ناپاکی که اُو دَشته بَشه، ۶اوخته امُو نفرِ که دَ امزی چِیزا دِست زَده تا شام ناپاک مُومنه. اُو تا غَیتِیکه جِسم خُو ره قد آو غُسل نَدَده، نَباید از هدیه های مُقَدَّس بُخوره. ۷وختِیکه آفتَو بِشِینه اُو پاک مُوشه و بعد ازُو مِیتنه از هدیه های مُقَدَّس بُخوره، چراکه اُونا خوراکِ ازُو اَسته. ۸ گوشتِ حَیوانی ره که خودمُرده بَشه یا دَ وسِیلِه جانوَرِ درِنده کُشته شُده بَشه اُو نَباید بُخوره تا دَ وسِیلِه ازُو ناپاک نَشُنه. ما خُداوند اَستُم.
۹ پیشوایوباید احکام مَره نِگاه کُنه تا گُناهکار نَشُنه و بخاطرِ بےحُرمَتی دَ احکام مه نَمُره. ما خُداوندی اَستُم که اُونا ره تقدِیس مُونُم. ۱۰هیچ نفرِ بُرونی باید از هدیه های مُقَدَّس نَخوره. مِهمو و مُزدُورِ پیشوا ام اِجازه نَدره که از هدیه های مُقَدَّس بُخوره. ۱۱لیکِن اگه پیشوا یگ نفر ره قد پَیسه خُو بِخَره اُو مِیتنه ازوا بُخوره؛ و کسی که دَ خانِه پیشوا زَیده شُده، ام مِیتنه از خوراکِ ازُو بُخوره. ۱۲اگه دُخترِ پیشوا قد یگ نفرِ بُرونی توی کُنه، اُو نَباید از هدیه های مُقَدَّس بُخوره. ۱۳لیکِن اگه دُخترِ پیشوا بیوه یا خط گِرِفته بَشه و اَولاد نَدَشته بَشه و پس دَ خانِه آتِه خُو اَمَده بَشه رقمی که دَ دَورونِ جوانی خُو بُود، اُو مِیتنه از خوراکِ آتِه خُو بُخوره. خُلاصه، هیچ نفرِ بُرونی نَباید ازُو خوراک بُخوره.
۱۴اگه یگ نفر نافامِیده از هدیه های مُقَدَّس بُخوره، اُو باید پَنج-یگ شی ره دَ بَلِه شی اِضافه کُنه و هدیِه مُقَدَّس ره دَ پیشوا بِدیه. ۱۵ پیشوایو باید هدیه های مُقَدَّس ره که بَنی اِسرائیل دَ خُداوند تقدِیم مُونه، بےحُرمَت نَکُنه ۱۶و باعِث نَشُنه که اُونا دَ وسِیلِه خوردونِ هدیه های مُقَدَّس مُرتکِب جُرمی شُنه که جُرمانه میخایه، چُون ما خُداوند اَستُم که اُونا ره تقدِیس مُونُم.“
۱۷خُداوند قد مُوسیٰ گپ زَده گُفت: ۱۸”قد هارُون و باچه های شی و قد پگِ بَنی اِسرائیل گپ زَده دَزوا بُگی، ’از قَومِ اِسرائیل و بیگَنه‌گونی که دَ اِسرائیل زِندگی مُونه هر کسی که کُدَم قُربانی تقدِیم مُونه، چی نَذر بَشه، چی قُربانی داوطلبانه که دَ عِنوانِ قُربانی سوختَنی دَ خُداوند تقدِیم مُوشه، ۱۹بَلدِه ازی که قُربانی از طرف شُمو قبُول شُنه اُو باید یگ حَیوانِ نَر و بےعَیب از گاوو، از گوسپندو یا بُزها بَشه. ۲۰حَیوانی ره که عَیب دَره، تقدِیم نَکُنِید، چُون اُو از طرف شُمو قبُول نَمُوشه.
۲۱وختِیکه یگ نفر قُربانی سلامَتی ره دَ خُداوند تقدِیم مُونه، چی بَلدِه پُوره کدونِ نَذر بَشه، چی بَلدِه قُربانی داوطلبانه، چی از گَله بَشه، چی از رمه، اُو باید نَر و بےعَیب بَشه تا قبُول شُنه. دَزُو باید هیچ عَیب نَبَشه. ۲۲حَیوانِ کور، استُغو مَیده، زخمی، آوله‌دار، رِیم‌تُو یا گَرگی ره دَ خُداوند تقدِیم نَکُنِید؛ هیچ کُدَمِ امزیا دَ عِنوانِ هدیِه خاص بَلدِه خُداوند دَ بَلِه قُربانگاه تقدِیم نَشُنه. ۲۳لیکِن گاو یا مالی که اعضای جِسم شی از حد دِراز یا کوتاه بَشه، اُو ره مِیتنِید دَ عِنوانِ قُربانی داوطلبانه تقدِیم کُنِید، ولے بَلدِه نَذر قابِل قبُول نِییه. ۲۴حَیوانی که خایه شی کُفته شُده بَشه یا فِشار دَده شُده بَشه یا پاره شُده بَشه یا مُنٹی شُده بَشه، اُو ره دَ خُداوند تقدِیم نَکُنِید. شُمو دَ سرزمِین خُو اِی رقم نَکُنِید ۲۵و از بیگَنه‌گو ام از اِی رقم حَیوانا نَگِیرِید که دَ عِنوانِ خوراک دَ خُدای خُو تقدِیم کُنِید؛ چُون اُونا ناقِص و عَیبی اَسته و از طرف شُمو قبُول نَمُوشه.‘“
۲۶خُداوند قد مُوسیٰ گپ زَده گُفت: ۲۷”وختِیکه یگ گاو یا گوسپو و یا بُز زَیده مُوشه، اُو باید تا هفت روز دَ پیشِ آبِه خُو بُمَنه و از روزِ هشتُم بعد اُو بَلدِه قُربانی دَ عِنوانِ هدیِه خاصِ خُداوند قابِلِ قبُول اَسته. ۲۸لیکِن گاو یا مال ره قد چُوچِه شی قَتی دَ یگ روز حلال نَکُنِید. ۲۹وختِیکه قُربانی شُکرگُزاری ره دَ خُداوند قُربانی مُونِید، اُو ره دَ طرِیقِه قُربانی کُنِید که از طرف شُمو قبُول شُنه. ۳۰ گوشتِ ازُو باید دَ امزُو روز خورده شُنه و هیچ چِیز شی تا صُبح باقی نَمَنه. ما خُداوند اَستُم.
۳۱پس احکام مَره نِگاه کُنِید و اُونا ره دَ جای بیرِید. ما خُداوند اَستُم. ۳۲نامِ مُقَدَّس مَره بےحُرمَت نَکُنِید تا ما دَ مینکلِ بَنی اِسرائیل مُقَدَّس بَشُم. ما خُداوند اَستُم که شُمو ره تقدِیس مُونُم، ۳۳ ما که شُمو ره از سرزمِینِ مِصر بُرو اَوُردُم تا خُدای شُمو بَشُم. ما خُداوند اَستُم.“