۱اوخته مُوسیٰ دَ کٹه‌کَلونای طایفه های بَنی اِسرائیل گُفت: ”اینی تورِه اَسته که خُداوند حُکم کده: ۲وختِیکه یَگو کس بَلدِه خُداوند دَ گَردون خُو نَذر مِیگِیره یا دَ بارِه یَگو چِیز قَسم خورده خود ره دَ بَند مِیندَزه، اُو باید از گپ خُو نَگَرده، بَلکِه هر چِیزی که از دان شی بُر شُده، مُطابِقِ ازُو عمل کُنه.
۳و غَیتِیکه یگ خاتُو دَ جوانی خُو دَ حالِیکه دَ خانِه آتِه خُو اَسته بَلدِه خُداوند دَ گَردون خُو نَذر مِیگِیره یا قد یَگو وعده خود ره دَ بَند مِیندَزه، ۴و آتِه شی دَ بارِه نَذرِ ازُو و وعدِه ازُو که دَ وسِیلِه شی خود ره دَ بَند اَندخته مِیشنَوه، ولے هیچ چِیز نَمُوگیه، اوخته تمامِ نَذر های ازُو اُستوار و هر وعدِه ازُو که خود ره دَ وسِیلِه شی دَ بَند اَندخته باقی مُومنه. ۵لیکِن اگه آتِه شی دَ روزی که مِیشنَوه اُو ره مَنع کُنه، اوخته هیچ کُدَمِ نَذر های شی و وعده های شی که خود ره دَ وسِیلِه ازوا دَ بَند اَندخته باقی نَمُومَنه. ازی که آتِه شی اُو ره مَنع کده، خُداوند اُو ره مُوبَخشه.
۶اگه اُو دَ شُوی دَده شُنه و نَذر های شی یا تورِه که از دان شی بُر شُده و دَ وسِیلِه ازُو خود ره دَ بَند اَندخته دَ بَلِه ازُو باقی بَشه ۷و شُوی شی بِشنَوه و دَ روزی که بِشنَوه هیچ چِیز نَگیه، اوخته نَذر های ازُو اُستوار و وعده های ازُو که خود ره دَ وسِیلِه شی دَ بَند اَندخته باقی مُومنه. ۸لیکِن اگه شُوی شی دَ روزی که بِشنَوه اُو ره مَنع کُنه، اوخته اُو نَذری ره که دَ گردونِ خاتُون شی اَسته یا تورِه ره که از دانِ ازُو بُر شُده و خود ره دَ وسِیلِه شی دَ بَند اَندخته باطِل کده؛ و خُداوند امُو خاتُو ره مُوبَخشه.
۹ولے هر نَذرِ خاتُونِ بیوه یا طلاق شُده که اُو دَ وسِیلِه شی خود ره دَ بَند اَندخته، دَ بَلِه ازُو باقی مُومنه.
۱۰اگه یگ خاتُو دَ خانِه شُوی خُو دَ گَردون خُو نَذر بِگِیره یا قَسم خورده خود ره دَ بَند بِندَزه ۱۱و شُوی شی بِشنَوه، ولے اُو ره هیچ چِیز نَگیه و مَنع نَکنه، اوخته پگِ نَذر های ازُو اُستوار و هر وعدِه ازُو که خود ره دَ وسِیلِه شی دَ بَند اَندخته باقی مُومنه. ۱۲لیکِن اگه شُوی شی دَ روزی که بِشنَوه، اُونا ره باطِل کُنه، اوخته هر چِیزی که از دانِ ازُو دَ بارِه نَذر های شی یا دَ بارِه وعدِه شی بُر شُده باقی نَمُومَنه. ازی که شُوی شی اُونا ره باطِل کده، خُداوند اُو ره مُوبَخشه. ۱۳هر نَذر یا قَسمِ محکمِ ازُو ره که اُو بَلدِه کُشتونِ نفس خُو مُونه، شُوی شی مِیتَنه اُو ره تَصدِیق کُنه و شُوی شی مِیتَنه اُو ره باطِل کُنه. ۱۴لیکِن اگه شُوی شی دَمزُو روز و روزِ دِیگِه شی اُو ره چِیز نَگیه، اوخته پگِ نَذر های شی ره و تمامِ وعده های ازُو ره که دَ بَلِه ازُو اَسته تَصدِیق کده؛ چُون دَ روزی که شِنِید، هیچ چِیز نَگُفت، پس اُونا ره تَصدِیق کد. ۱۵لیکِن اگه چند روز بعد از شِنِیدو اُونا ره باطِل کُنه، اوخته گُناهِ امزُو خاتُو دَ گردونِ ازُو مُوشه.“
۱۶اینَمیا مُقرَراتی اَسته که خُداوند دَ مُوسیٰ اَمر کد، دَ بارِه شُوی و خاتُون شی و دَ بارِه آته و دُختر شی وختِیکه اُو دَ جوانی خُو دَ خانِه آتِه خُو اَسته.