۱پس اگه کُدَم دِلگرمی دَ مسیح، اگه کُدَم آرامِشِ مُحَبَت، اگه کُدَم رفاقتِ روح اُلقُدس و اگه کُدَم مِهربانی و دِلسوزی دَ وجُود شُمو اَسته، ۲خوشی مَره کامِل کُنِید یعنی قد یگدِیگِه خُو هَمنَظر بَشِید، مُحَبَتِ دُوجانِبه دَشته بَشِید و یگ دِل و یگ فِکر بَشِید. ۳هیچ کار ره از رُوی همچِشمی یا خودسِتایی انجام نَدِید، بَلکِه قد شِکسته-نَفسی دِیگرو ره از خود کده باله‌تَر بِدَنِید. ۴هیچ کُدَم شُمو تنها دَ فِکرِ فایدِه خود خُو نَبَشِید، بَلکِه دَ فِکرِ دِیگرو ام بَشِید. ۵امُو طرزِ فِکر دَز شُمو بَشه که دَ مسیح عیسیٰ بُود:
۶ اُو که دَ شکلِ خُدا وجُود دَشت،
دَ فِکرِ ازی نَشُد که برابری قد خُدا ره محکم بِگِیره،
۷بَلکِه خود ره ازی فِکر خالی کد
و شکلِ یگ غُلام ره گِرِفته هَمرَنگِ اِنسان جور شُد؛
و اُو دَ شکلِ اِنسان پَیدا شُده
۸خود ره فروتن کد
و تا حدِ مَرگ فرمانبردار شُد، حتیٰ مَرگ دَ رُوی صلِیب.
۹امزی خاطر خُدا اُو ره بےاندازه سربِلند کد
و نامی ره دَزُو بخشِید که باله‌تَر از تمامِ نام ها اَسته،
۱۰تا دَ نامِ عیسیٰ هر زانُو
دَ آسمو، دَ زمی و دَ زیرِ زمی خَم شُنه
۱۱و هر زِبو اِقرار کُنه
که عیسیٰ مسیح مَولا اَسته
بَلدِه بُزُرگی-و-جلالِ آتِه مو خُدا.
۱۲پس اَی عزِیزای مه، امُو رقم که شُمو همیشه از مه اِطاعَت کدِید، نَه تنها دَ حُضُور مه، بَلکِه آلی که از شُمو دُور اَستُم دِیگه ام کَلوتَر اِطاعَت مُونِید، نِجات خُو ره قد ترس و لرز عملی نِشو بِدِید؛ ۱۳چُون خُدا اَسته که دَ وجُود شُمو کار کده ام اِراده و ام قُدرتِ کار ره بَلدِه خوشی خُو دَز شُمو مِیدیه. ۱۴هر کار ره بِدُونِ نِق نِق و جَر-و-بَحث انجام بِدِید، ۱۵تا بےعَیب و پاک و بچکِیچای بےنُقصِ خُدا دَ بَینِ نسلِ ناراست و گُمراه بَشِید و دَ مینکلِ ازوا رقمِ سِتاره‌ها دَ دُنیا روشنی بِدِید ۱۶و کلامِ زِندگی ره محکم نِگاه کُنِید تا ما بِتنُم دَ روزِ پس اَمَدونِ مسیح اِفتخار کنُم که ما بےفایده نَدَوِیدیم و بےفایده زَحمت نَکشِیدیم. ۱۷لیکِن حتیٰ اگه خُون مه رقمِ هدیِه وُچی-کدَنی دَ بَلِه قُربانی و هدیِه ایمان شُمو لَوُو شُنه، ما خوش اَستُم و قد پگ شُمو خوشی مُونُم. ۱۸پس شُمو ام امی رقم خوش بَشِید و قد ازمه خوشی کُنِید.
۱۹ما دَ مَولا عیسیٰ اُمِید دَرُم که تِیموتائوس ره دَ زُودی دَ پیش شُمو رَیی کنُم تا ما ام از حال-و-احوال شُمو باخبر شُده، خاطرجم شُنُم. ۲۰چُون ما رقمِ ازُو وَری کُدَم کسِ دِیگه ره نَدَرُم که مُخلِصانه دَ فِکرِ ازشُمو بَشه، ۲۱چراکه پگ دَ پُشتِ فایدِه خود خُو مِیگرده، نَه دَ پُشتِ کارِ عیسیٰ مسیح. ۲۲مگم شُمو مِیدَنِید که تِیموتائوس خود خُو ره ثابِت کده و رقمِ یگ باچه که دَ آتِه خُو خِدمت مُونه، اُو قد از مه دَ کارِ اِعلانِ خوشخبری خِدمت کده. ۲۳پس اُمِیدوار اَستُم که هرچند زُودتَر کارای مه معلُوم شُنه، اُو ره دَ پیشِ ازشُمو رَیی کنُم. ۲۴دَ مَولا اِطمِینان دَرُم که ما ام دَ زُودی دَ پیش شُمو مییُم.
۲۵ولے فِعلاً لازِم دِیدُم که ایپَفرودِیتُس ره دَ پیش شُمو رَیی کنُم. اُو بِرار، همکار و همسَنگر مه اَسته و یگ قاصِدِ ازشُمو بَلدِه پُوره کدونِ ضرُورَت های مه اَسته. ۲۶چُون اُو پُشتِ پگ شُمو دِق شُدُد و ازی که شُمو شِنِیده بُودِید که اُو ناجور شُده، اُو غَمگی شُدُد. ۲۷واقِعاً اُو سخت ناجور و حتیٰ نزدِیک دَ مُردو بُود. مگم خُدا دَ بَلِه ازُو رَحم کد، نَه تنها دَ بَلِه ازُو، بَلکِه دَ بَلِه ازمه ام، تا اِی غَم دَ بَلِه غَم های مه اِضافه نَشُنه. ۲۸پس قد کوشِشِ کَلو اُو ره دَ پیش شُمو رَیی کدُم تا شُمو از دِیدونِ ازُو بسم خوشحال شُنِید و غَمِ ازمه ام کمتَر شُنه. ۲۹پس دَ اِحتِرامِ مَولا و قد خوشی کامِل از شی پذِیرایی کُنِید و امی رقم کسا ره اِحتِرام کُنِید، ۳۰چراکه اُو بخاطرِ کار دَ راهِ مسیح نزدِیک دَ مُردو شُد، چُون اُو جان خُو ره دَ خطر اَندخت تا خِدمتی ره دَز مه انجام بِدیه که شُمو نَتنِستِید انجام بِدِید.