۱دَ غَیتِ مُشکِلات-و-سختی خُو دَ پیشِ خُداوند ناله-و-فریاد کدُم
و اُو دُعای مَره قبُول کد.
۲اَی خُداوند، جان مَره از لبای دروغگوی
و از زِبونای حِیله‌گر خلاصی بِدی.
۳اَی زِبونای حِیله‌گر، قد شُمو چِیز کار شُنه
و دِیگه چِیزخیل دَ حق شُمو شُنه؟
۴تِیر های تیزِ آدمای جنگی
قد قوغ های آتِشی نصِیب شُمو شُنه.
۵وای دَ حال مه که دَ منطقِه ماشِک جای-د-جای شُدیم
و دَ مینکلِ خَیمه های مردُمِ قیدار زِندگی مُونُم.
۶کَلو وخت شُد که بُود-و-باش مه
دَ مینکلِ کسای اَسته که صُلح ره دُشمون خُو مِیدَنه.
۷ما آدمِ صُلح‌طلب اَستُم،
لیکِن وختِیکه توره گُفتو ره شُروع مُونُم،
اُونا آمادِه جنگ اَسته.