۱ همے وهدا یَهودایا وتی برات یله داتنت و شت و هیرا نامێن مردێئے کِرّا جَهمنند بوت. هیرا اَدُلّامیے اَت. ۲ اۆدا آییا شۆها نامێن مردێئے جنکّ دیست. شۆها کَنهانیے اَت. یَهودایا شۆهائے جنکّ سانگ کرت. گۆن آییا یکجاه بوت و ۳ جنێنئے لاپ پُرّ بوت و مردێن‌چُکّے آورتی. یَهودایا چُکّئے نام هێر کرت. ۴ یَهودائے جَن پدا لاپ‌پُرّ بوت. دگه مردێن‌چُکّے آورتی و اِشیئے نامی اۆنان کرت. ۵ پدا دگه مردێن‌چُکّے آورتی و اِشیئے نامی شێلا کرت. شێلا کِزێبئے شهرا پێدا بوت.
۶ یَهودایا وتی ائولی چُکّ هێر گۆن تامار نامێن جنکّێا سور دات، ۷ بله هُداوندئے چمّان یَهودائے ائولی چُکّ هێر بدکارے اَت، پمێشکا هُداوندا مَرکئے دپا دات.
۸ گڑا یَهودایا گۆن اۆنانا گوَشت: ”وتی براتئے جَنۆزاما بگر و گۆن آییا یکجاه بئے. وتی براتی پَرزا پوره کن و په وتی براتا پَدرێچے پێدا کن،“ ۹ بله اۆنانا زانت که اے منی جندئے پَدرێچَ نبیت، پمێشکا وهدے گۆن وتی براتئے جَنا یکجاهَ بوت، وتی مَرزی‌ای ڈَنّا رێتکنت که په براتا پَدرێچے پێدا مکنت. ۱۰ آییئے اے کار هُداوندئے چمّان رَدێن کارے اَت، پمێشکا اۆنانی هم مَرکئے دپا دات.
۱۱ گڑا یَهودایا گۆن وتی نِشار تامارا گوَشت: ”تانکه منی چُکّ شێلا کَسان اِنت، وتی پتئے لۆگا جنۆزامی بنند.“آییا وتی دلا هئیال کرت: ”چُش مبیت که شێلا هم وتی براتانی پئیما بمریت.“گڑا تامار شت و وتی پتئے لۆگا نِشت.
۱۲ مزنێن مُدّتێا رند یَهودائے جَن که شۆهائے جنکّ اَت، مُرت. وهدے یَهودا چه پُرسا پاد آتک، تِمنَهئے شهرا وتی پَس‌چێنانی کِرّا شت. آییئے سنگت هیرا اَدُلّامی آییئے همراه اَت. ۱۳ وهدے تامار سهیگ بوت که منی ناکۆ په وتی پَسانی چێنا دێم په تِمنَها راها اِنت، ۱۴ وتی جنۆزامی گُدی کشِّتنت، نِکابے پۆشِتی و تِمنَهئے راهئے سرا، اِناییمئے شهرئے دروازگئے کِرّا نِشت، چێا که آییا دیست که شێلا نون مزن بوتگ، بله اَنگت منا گۆن آییا سورِش نداتگ.
۱۵ یَهودایا که تامار دیست، دلا گوَشتی اے کَهبگے چێا که تامارا وتی دێم پۆشِتگ‌اَت. ۱۶ نزانتی که منی نِشار اِنت. همۆدا، راهئے کَشا یَهودا آییئے کِرّا شت و گوَشتی: ”گۆن من نئیائے گۆن؟“تامارا جُست کرت: ”گۆن من که وپت و وابَ کنئے، منا چے دئیئے؟“ ۱۷ یَهودایا پَسّئو دات: ”چه وتی رمگا په تئو شِنکّے راهَ دئیان.“تامارا گوَشت: ”زَمانَت چے دئیئے که تئو شِنکّا راهَ دئیئے؟“ ۱۸ یَهودایا گوَشت: ”چے زَمانَت بدئیان؟“تامارا گوَشت: ”وتی مُهر و مُهرئے بَندا و وتی دستئے اَسایا.“یَهودایا اے چیزّ تامارئے دستا داتنت، گۆن آییا وپت و وابی کرت و تامار لاپ‌پُرّ بوت. ۱۹ تامار که لۆگا شت، وتی نِکابی کَشِّت و پدا جنۆزامی گُدی گوَرا کرتنت.
۲۰ یَهودایا گۆن وتی اَدُلّامی سنگتا گوَشت که شِنکّا بر و زَمانَتئے چیزّان چه جنێنئے کِرّا پچ گِر و بیار. بله سنگتا جنێن ندیست. ۲۱ چه شهرئے مردمان جُستی کرت: ”بُتهانَهئے هما مۆلد که اِناییمئے راهئے سرا نِشتگ‌اَت، کجا اِنت؟“آیان گوَشت: ”اِدا بُتهانَهئے هچّ مۆلد نبوتگ.“
۲۲ گڑا یَهودائے سنگت آتک و گوَشتی: ”من آ جنێن در گێتک نکرت. شهرئے مردمان هم گوَشت که اِدا بُتهانَهئے هچّ مۆلد نبوتگ.“ ۲۳ یَهودایا گوَشت: ”بِلّی آ چیزّی گۆن اَنت. چۆ مبیت که مئے جند بَنّام ببیت. بچار، من شِنکّ راه دات، بله آ جنێنئے جند گار اِنت.“
۲۴ کِساس سئے ماها رند یَهودااِش هال دات که: ”تئیی نِشار تامارا وتی دێم سیاه کرتگ و نون لاپی پُرّ اِنت.“یَهودایا گوَشت: ”آییا ڈنّا در کنێت و بُن دئیێت.“ ۲۵ وهدے تامارا برَگا اَتنت، په وتی ناکۆا پئیگامے راهی دات و گوَشتی: ”اے چیزّانی واهندا منا لاپ‌پُرّ کرتگ. بچار، بارێن اے مُهر و مُهرئے بند و اَسائے واهندا پَجّاهَ کارئے؟“ ۲۶ یَهودایا اے چیزّ پَجّاه آورتنت و گوَشتی: ”تامار چه من بێگُناهتر اِنت که من تامار گۆن وتی چُکّ شێلایا سور ندات.“یَهودایا پدا هچبر گۆن آییا وپت و واب نکرت.
۲۷ وهدے تامارئے چِلّگ بئیگئے وهد بوت، آییئے لاپئے چُکّ جاڑ اَتنت. ۲۸ تامار که چلّگ بئیگا اَت، چه جاڑان یکّێا وتی دست چه آییئے جانا ڈنّ در کرت و جَنبۆگا سُهرێن بندیکّے آییئے دستا بَست و گوَشتی: ”اے چُکّ پێسرا آتک.“ ۲۹ بله وهدے اے چُکّا وتی دست پدا تها بُرت، براتی در آتک و جَنبۆگا گوَشت: ”اِه! تئو چۆن وتی راه پَچ کرت.“پمێشکا آییئے نامِش پارِس کرت. ۳۰ رندا آییئے برات که دستا سُهرێن بندیکّے بستگ‌اَت، پێدا بوت و آییئے نامِش زارَه کرت.