۰ رَندا هرکَس وتی لۆگا شت، ۱ بله ایسّا زئیتونئے کۆها شت.
۲ سَباها ماهلّه ایسّا پدا مزنێن پرستشگاها آتک. سجّهێن مردم آییئے چپّ و چاگردا مُچّ بوتنت. ایسّا نِشت و آیانی تالیم دئیگا لگّت. ۳ همے وهدا شَریَتئے زانۆگر و پَریسیان جنێنے آورت که زِنائے وهدا گِرگ بوتگ‌اَت. جنێنِش مردمانی دێما اۆشتارێنت. ۴ گۆن ایسّایا گوَشتِش: ”او استاد! اے جنێن زنائے سرا گِرگ بوتگ. ۵ شَریَتئے تها، موسّایا مارا هُکم داتگ که اے پئیمێن جنێن اَلّما سِنگسار کنگ ببنت. بله تئو چے گوَشئے؟“ ۶ آیان اے هبر پمێشکا کرت که ایسّایا داما دئور بدئینت و ایسّا اَنچێن هبرے بکنت که مئیاربار ببیت، بله ایسّا جَهل بوت و گۆن لَنکُکا زمینئے سرا چیزّے نبیسگا لگّت. ۷ آیان که بار بار جست کرت ایسّایا سر چست کرت و گوَشتی: ”ائولی سِنگا هما بجنت که وت هچّ گناهی نکرتگ.“ ۸ پدا سری جَهل کرت و زمینئے سرا چیزّے نِبِشتی. ۹ گۆن اے هبرئے اِشکُنگا، ائولا کماش یکّ یکّا در آتک و شتنت و رَندا اے دگه مردم. نون بسّ ایسّا و هما اۆشتاتگێن جنێن پَشت کپتنت. ۱۰ ایسّایا سر چست کرت و گۆن جنێنا گوَشتی: ”او بانُک! مردم کجا شتنت؟ په تئیی مئیاربار کنگا یکّے هم پَشت نکپت؟“ ۱۱ جنێنا گوَشت: ”نه واجه! کَسّ پَشت نکپت.“ایسّایا گوَشت: ”من هم ترا مئیاربارَ نکنان، برئو بله دگه برے گناه مکن.“
۱۲ ایسّایا پدا گۆن مردمان هبر کرت، گوَشتی: ”جهانئے رُژن و نور من آن. کَسے که منی رَندگیریا کنت، آییئے راه هچبر تهارَ نبیت و آ زِندئے رُژناییئے واهندَ بیت.“ ۱۳ پَریسیان گۆن آییا گوَشت: ”تئو وتی بارئوا وت شاهدیَ دئیئے، پمێشکا تئیی شاهدیا اِهتِبارے نێست.“ ۱۴ ایسّایا گوَشت: ”بِلّ تُرے من په وتی جندا وت شاهدی بدئیان بله منی شاهدیا اِهتبار هست، چێا که منَ زانان چه کجا آتکگان و کجا رئوان، بله شما نزانێت من چه کجا آتکگان و کجا رئوان. ۱۵ شما گۆن انسانی چمّے چارێت و دادرسیَ کنێت، بله من هچکَسئے بارئوا شئور و هُکمَ نبُرّان. ۱۶ اگن شئور و هُکمے ببُرّان هم، منی دادرسی بَرهَکّ اِنت، چێا که اے کارئے تها من تهنا نه‌آن، هما پت که منا راهی داتگ گۆن من هۆر اِنت. ۱۷ شمئے شَریَتا نبیسگ بوتگ که دو مردمئے شاهدیا اِهتبار هست. ۱۸ یکّے من آن که په وتی جندا شاهدیَ دئیان و دومی شاهد هما پت اِنت که منا راهی داتگ.“ ۱۹ آیان گوَشت: ”تئیی پت کجا اِنت؟“ایسّایا پَسّئو دات: ”شما نه منا زانێت و نه منی پتا. اگن شما منا بزانتێن، شما منی پت هم زانتگ‌اَت.“ ۲۰ ایسّایا اے هبر هما وهدا کرتنت که مزنێن پرستشگاها، هئیراتی زرّانی پێتیئے نزّیکّا تالیم دئیگا اَت. کَسّا په آییئے دَزگیر کنگا دست نشَهارت، چێا که اَنگت آییئے وهد نرَستگ‌اَت.
۲۱ ایسّایا یکّ برے پدا گۆن آیان گوَشت: ”منَ رئوان و شما منی شۆهازا گردێت، بله وتی گناهانی تها مرێت و آ جاها که منَ رئوان، شما آتکَ نکنێت.“ ۲۲ یَهودی وت‌مان‌وتا گوَشگا لگّتنت: ”بلکێن وتا کُشگَ لۆٹیت که گوَشگا اِنت: ’آ جاها که منَ رئوان شما آتکَ نکنێت.‘“
۲۳ ایسّایا گۆن آیان گوَشت: ”شما چه اے جَهلی جهانا اێت و من چه بُرزی جهانا. شما چه اے دنیایا اێت و من چه اے دنیایا نه‌آن. ۲۴ من پمێشکا شمارا گوَشت که وتی گناهانی تها مرێت. اگن شما باور مکنێت که من هما آن، شما وتی گناهانی تها مرێت.“ ۲۵ آیان جُست کرت: ”تئو کئے ائے؟“ایسّایا پَسّئو دات: ”من هما آن که من چه بِنداتا شمارا گوَشت. ۲۶ منا بازێن هبرے هست که شمئے بارئوا بگوَشان و شمارا مئیاربار بکنان، بله منی دێم دئیۆک هما راستێن اِنت و من هر چیزّے که چه آییا اِشکتگ، گۆن جهانا گوَشانِش.“ ۲۷ آیان نزانت که پتئے بارئوا هبر کنگا اِنت. ۲۸ پمێشکا ایسّایا گوَشت: ”وهدے شما انسانئے چُکّ چه زمینا چست کرت، گڑا زانێت که من هما آن و وتسرا کارے نکنان. هما ڈئولا که پتا سۆج داتگ، هما ڈئولا هبرَ کنان. ۲۹ منی دێم دئیۆک گۆن من گۆن اِنت، آییا منا تهنا و اێوَک نکرتگ، چێا که من مُدام هما کارانَ کنان که آییا گَل و شادانَ کننت.“ ۳۰ چه اے هبرانی اِشکُنگا، بازێنێا ایسّائے سرا ایمان آورت.
۳۱ رَندا، ایسّایا گۆن هما یَهودیان گوَشت که آییئے سرا ایمانِش آورتگ‌اَت: ”اگن منی هبرانی سرا بۆشتێت، په دل منی مُرید اێت. ۳۲ هما وهدی راستیا زانێت و راستی شمارا آزاتَ کنت.“ ۳۳ آیان گوَشت: ”ما اِبراهێمئے ائولاد اێن و هچبر کَسێئے گُلام نبوتگێن. گڑا تئو چۆنَ گوَشئے که ’شما آزاتَ بێت‘؟“ ۳۴ ایسّایا گوَشت: ”شمارا راستێنَ گوَشان، هرکَس که گناهَ کنت، گناهئے گُلام اِنت و ۳۵ گُلام دائِما واجهئے لۆگا نمانیت، بله چُکّ دائِما مانیت. ۳۶ گڑا، اگن چُکّ شمارا آزات بکنت، په راستی آزاتَ بێت. ۳۷ منَ زانان که شما اِبراهێمئے ائولاد اێت، بله منی هبران شمئے دلا جاگه نێست، پمێشکا منی کُشگئے رَندا اێت. ۳۸ من هما چیزّانی بارئوا هبرَ کنان که وتی پتئے بارگاها دیستگ‌اَنت و شما هما چیزّانی سرا کارَ کنێت که شما چه وتی پتا اِشکتگ‌اَنت.“
۳۹ آیان دَرّاێنت: ”مئے پت اِبراهێم اِنت.“ایسّایا گوَشت: ”اگن شما اِبراهێمئے چُکّ بوتێنێت، شما هما کار کرتگ‌اَتنت که اِبراهێما کرتگ. ۴۰ بله نون شما منی کُشگئے رَندا اێت، اَنچێن مردمێئے کُشَگئے رندا اێت که راستێن هبری چه هُدایا اشکُتگ و شمارا سر کرتگ‌اَنت. اِبراهێما هچبر چُشێن کارے نکرتگ‌اَت. ۴۱ شما وتی پتئے کارانَ کنێت.“آیان گوَشت: ”ما کیهُرّ نه‌اێن، مارا پتے هست، آ هم هُدائے جند اِنت.“ ۴۲ ایسّایا گوَشت: ”اگن هُدا شمئے پت بوتێن، شما منا دۆست داشتگ‌اَت، چێا که من چه هماییئے نێمگا آتکگان و نون اِدا آن. من وتسرا نئیاتکگان، هماییا منا دێم داتگ. ۴۳ چێا منی هبران سَرپدَ نبێت؟ چێا که شمارا منی هبرانی گۆش دارگئے توان نێست. ۴۴ شما وتی پت، بزان اِبلیسئے چُکّ اێت و هماییئے مُراد و واهگانی سرا کار کنگَ لۆٹێت. آ چه بِنداتا هۆنیگے و چه راستیا دور اِنت، چێا که آییا هچّ راستی مان نێست. وهدے درۆگَ بندیت، وتی جندئے دلئے هبرا کنت، چێا که درۆگبندے و درۆگانی پت اِنت. ۴۵ بله شما منی سرا پمێشکا باوَرَ نکنێت که من راستێن هبرا کنان. ۴۶ اگن من گناهے کرتگ، چه شما کَسے بیئیت و سابِت بکنت. بله اگن من راستێن هبرا کنان، پَرچا باوَرَ نکنێت؟ ۴۷ آ که هُدایی مردمے، هُدائے هبرا گۆشَ داریت. شما هُدائے هبرا گۆشَ ندارێت، چێا که هُدایی مردم نه‌اێت.“
۴۸ یَهودیان آییئے پَسّئوا دَرّاێنت: ”ما نگوَشت که تئو سامِریے ائے و ترا جِنّے پِر اِنت؟“ ۴۹ ایسّایا گوَشت: ”منا جِنّ پِر نێست. من وتی پتا باز اِزَّتَ دئیان، بله شما منا بےاِزّتَ کنێت. ۵۰ من په وت شان و شئوکتَ نلۆٹان، دگرے هست که منا شان و شئوکتَ دنت و وت دادرسیَ کنت. ۵۱ شمارا راستێنَ گوَشان، اگن کَسے منی هبرا بگیپت، هچبرَ نمریت.“ ۵۲ یَهودیان گۆن آییا گوَشت: ”نون ما پکّا زانێن که ترا جِنّے پِر. اِبراهێم و سجّهێن نبی مُرتنت، بله تئو گوَشئے: ’هرکَس که منی هبرا بزوریت، هچبرَ نمریت.‘ ۵۳ زانا، تئو چه مئے پت اِبراهێما مستر ائے؟ آ مُرت و نبی هم مُرتنت. زانا، تئیی دلا تئو کئے ائے؟“ ۵۴ ایسّایا پَسّئو دات: ”اگن من وتی جندا شان و شئوکت بدئیان، اے شانا اَرزشے نێست. اے منی پت اِنت که منا شان و شئوکتَ دنت، هما که شما آییا وتی هُدا گوَشێت. ۵۵ شما آییا نزانێت، بله من آییا زانان. اگن من بگوَشتێن که آییا نزانان، شمئے ڈئولا درۆگبند بوتگ‌اَتان، بله من آییا زانان و آییئے هبرا زوران. ۵۶ شمئے پت اِبراهێم، په همے اُمێتا شادان اَت که منی رۆچا گندیت. آییا دیست و گَل بوت.“ ۵۷ یَهودیان گوَشت: ”ترا اَنگت پنجاه سال هم نبیت، تئو بزان اِبراهێم دیستگ؟“ ۵۸ ایسّایا گوَشت: ”شمارا راستێنَ گوَشان، من هما آن که چه اِبراهێما پێسر بوتگان و هَستان.“
۵۹ آیان په ایسّائے جنَگا سِنگ و ڈۆک چِت، بله ایسّا چه مردمانی چمّان چێر و اَندێم بوت، چه مزنێن پرستشگاها در آتک و شت.