۱ وهدے ایسّا راهێا رئوگا اَت، پێدائِشی کۆرے دیستی. ۲ مُریدان چه آییا جُست کرت: ”او استاد! اے مرد چێا چه پێدائِشا کۆر اِنت؟ وت گُنهکار اِنت یا اِشیئے پت و مات؟“ ۳ ایسّایا پَسّئو دات: ”نه اِشیئے جند گُنهکار اِنت، نه پت و مات. پمێشکا اے ڈئولا بوت که هُدائے کار چه اِشیا زاهر ببیت. ۴ تانکه رۆچ اِنت، باید اِنت ما منی دێم دئیۆکئے کاران سَرجم بکنێن، شپ که بیت گڑا کَسّ کار کرتَ نکنت. ۵ من، تانکه جهانا آن، جهانئے رُژن آن.“ ۶ اے هبرا و رند، زمینا تُکّی جت و چه لِبزا گِلی اَڈّ کرت، کۆرئے چمّان پِری مُشت و ۷ گوَشتی: ”برئو، وتی چمّان شیلواهئے هئوزا بشۆد.“(شیلواهئے مانا ”دێم داتگێن“اِنت.) گڑا آ شت، چمّی شُشتنت، بینا بوت و آتک.
۸ رَندا، همساهگ و اے دگه مردم که آ مردِش چه پنڈۆگریئے رۆچان پَجّاهَ آورت، گوَشگا لگّتنت: ”اے هما نه‌اِنت که نِشتگ‌اَت و پِنڈگا اَت؟“ ۹ لهتێنا گوَشت: ”هما اِنت.“دگه لهتێنا گوَشت: ”اِنّه، آییئے همرنگ اِنت.“آ وت گوَشگا اَت: ”من هما مردم آن.“ ۱۰ جُستِش کرت: ”گڑا تئیی چمّ چۆن رُژنا بوتنت؟“ ۱۱ گوَشتی: ”هما مرد که نامی ایسّا اِنت، آییا گِل ترّ کرت، منی چمّان پِر مُشت و گوَشتی که شیلواهئے هئوزا برئو و چمّان بشۆد. من شتان و چمّ شُشتنت و نون گِندگا آن.“ ۱۲ گوَشتِش: ”آ مرد کجا اِنت؟“گوَشتی: ”منَ نزانان.“
۱۳ هما مرد که پێسرا کۆر اَت، پَریسیانی کِرّا برتِش. ۱۴ شَبَّتئے رۆچ اَت که ایسّایا گِل اَڈّ کرتگ‌اَت و آییئے چمّ رُژنا کرتگ‌اَتنت. ۱۵ نون پَریسیان هم چه آییا جُست کرت: ”تئو چۆن بینا بوتئے؟“مردا گوَشت: ”آییا منی چمّ گِل پِر مُشتنت، من شُشتنت و نون گِندگا آن.“ ۱۶ لهتێن پَریسیا گوَشت: ”اے مرد چه هُدائے نێمگا نئیاتکگ، پرچا که شَبَّتئے رَهبندئے سرا کارَ نکنت.“دگه لهتێنا گوَشت: ”گُنهکارێن مردمے چۆن اے ڈئولێن مۆجزه پێش داشتَ کنت؟“آیان گۆن یکدگرا تِپاک نکرت. ۱۷ چه هما مردا که پێسرا کۆر اَت پدا جُستِش کرت: ”تئیی جند اے مردمئے بارئوا چے گوَشیت؟ اے تئیی چمّ اَتنت که آییا رُژنا کرتنت.“گوَشتی: ”نبیے.“
۱۸ تانکه مردئے پت و ماتِش نلۆٹاێنتنت، یَهودیان باوَر نبوت که اے مرد کۆر بوتگ و نون گِندگا اِنت. ۱۹ چه پت و ماتا جُستِش کرت: ”اے مرد شمئے چُکّ اِنت، همے که شما گوَشێت پێدائِشی کۆرے بوتگ؟ گڑا نون چۆنَ گندیت؟“ ۲۰ پت و ماتا گوَشت: ”ما زانێن که مئے چُکّ اِنت و چه پێدائِشا کۆرے بوتگ. ۲۱ بله نزانێن نون چۆنَ گندیت و اِشیئے چمّ کئیا رُژنا کرتگ‌اَنت. چه اِشیئے جندا جُست بگرێت، رُستگ و مزن اِنت، وتی هبرا وتَ کنت.“ ۲۲ آییئے پت و ماتا چه یَهودیان تُرست، پمێشکا اے ڈئولا پَسّئوِش دات. یَهودیان چه پێسرا شئور کرتگ‌اَت که هرکَس باوَر بکنت و بگوَشیت که ایسّا، مَسیه اِنت، آییا چه کَنیسَها درَ کنێن. ۲۳ پمێشکا آ مردئے پت و ماتا گوَشت که چه آییئے جندا جُست بگرێت، آ وت رُستگ و مزن اِنت.
۲۴ آ مرد که پێسرا کۆر اَت، دومی رَندا پدا لۆٹاێنت و گوَشتِش: ”هُدائے سئوگندا بوَر که تئو راستَ گوَشئے، ما زانێن که اے مرد گُنهکارے.“ ۲۵ گوَشتی: ”اے مرد گُنهکارے یا نه، منَ نزانان، بله یکّ چیزّے زانان، من کۆر بوتگان و نون گِندگا آن.“ ۲۶ جُستِش کرت: ”گۆن تئو چے کرتی؟ چۆن تئیی چمّی رُژنا کرتنت؟“ ۲۷ پَسّئوی دات: ”من پێسرا گۆن شما گوَشت، شما گۆش نداشت، پَرچا لۆٹێت پدا بِشکنێت؟ زانا، شما هم لۆٹێت آییئے مُرید ببێت؟“ ۲۸ گڑا آ بینا بوتگێن مردِش زاه دات و گوَشتِش: ”تئو وت آییئے مُرید ائے، ما موسّائے مُرید اێن. ۲۹ ما زانێن که هُدایا گۆن موسّایا هبر کرتگ، بله نزانێن که اے مرد کئے اِنت و چه کجا آتکگ.“ ۳۰ مردا گوَشت: ”اے اَجَبێن هبرے. آییا منی چمّ رُژنا کرتگ‌اَنت و شما نزانێت که چه کجا آتکگ. ۳۱ ماشما زانێن که هُدا گُنهکارانی دْوایا گۆشَ نداریت، هماییئے دْوایا گۆشَ داریت که هُداتُرسے و هُدائے واهگانی سرا کارَ کنت. ۳۲ چه اَزلا کَسّا هچبر نه‌اِشکتگ که یکّێا پێدائِشی کۆرے بینا کرتگ. ۳۳ اگن اے مرد چه هُدائے نێمگا مئیاتکێن، نتوانتی هچّ چُشێن کارے بکنت.“ ۳۴ گوَشتِش: ”تئو وت سرا تان پادان گناهئے چُکّ ائے و مارا تالیمَ دئیئے؟“گڑا آ مردِش گَلّێنت.
۳۵ وهدے ایسّایا اِشکت که بینا بوتگێن مردِش گلّێنتگ، آ مردی در گێتک و گوَشتی: ”ترا انسانئے چُکّئے سرا ایمان هست؟“ ۳۶ مردا گوَشت: ”او واجه! انسانئے چُکّ کئے اِنت؟ کئیی سرا ایمان بیاران؟“ ۳۷ ایسّایا گوَشت: ”تئو آ دیستگ. همش اِنت که گۆن تئو هبر کنگا اِنت.“ ۳۸ گوَشتی: ”او هُداوند! ایمانُن آورت“و ایسّائے پادان کپت. ۳۹ گڑا ایسّایا گوَشت: ”من په دادرسی کنگا اے دنیایا آتکگان، تانکه کۆر بینا ببنت و بینا کۆر.“ ۴۰ چه پَریسیان لهتێن آییئے کِرّا اۆشتاتگ‌اَت. اے گپِّش اِشکت و گوَشتِش: ”زانا ما کۆر اێن؟“ ۴۱ ایسّایا گوَشت: ”اگن کۆر بوتێنێت شمارا گناه و مئیارے پِر نێست‌اَت، بله پمێشکا شمئے مئیارباریَ مانیت که گوَشێت: ’ما بینا اێن.‘“