۱ آ رۆچان، پاکشۆدۆکێن یَهیا آتک و یَهودیَهئے گیابانا جاری پِرّێنت: ۲ ”چه وتی گناهان پشۆمان ببێت و تئوبه بکنێت، چێا که آسمانی بادشاهی نزّیکّ اِنت.“ ۳ یَهیا هما اِنت که اِشئیا نبی آییئے بارئوا گوَشیت:
گیابانا، کَسے گْوانکَ جنت:
هُداوندئے راها تئیار و،
آییئے کِشکا راست و تچک بکنێت.
۴ یَهیایا چه اُشترئے پُٹان گوَپتگێن پۆشاک گوَرا اَت و پۆستێن کمربندے لانکا بستگ‌اَت. آییئے وَرد و وراک، مَدَگ و گیابانی بێنگ اَت. ۵ اورشَلیمئے نندۆک، یَهودیَهئے سجّهێن دَمگئے مردم و اُردُنئے کئورئے کِرّ و گوَرئے جَهمنند آییئے کِرّا شتنت. ۶ وتی گناهانی پشۆمانی‌اِش زاهر کرت و یَهیایا اُردُنئے کئورا پاکشۆدی داتنت.
۷ وهدے یَهیایا دیست که پَریسی و سَدوکی رُمبئے بازێن مردم پاکشۆدی گِرَگا آییئے کِرّا آیگا اَنت، گۆن آیان گوَشتی: ”او سْیَه‌مارزادگان! کئیا شمارا ڈاه داتگ که چه هُدائے آیۆکێن کَهر و گَزبا رَکّتَ کنێت؟! ۸ اَنچێن کار بکنێت چه آیان پَدّر ببیت که شما په دل چه وتی گناهان پشۆمان بوتگێت. ۹ چه وتی دلا اے هبرا در بکنێت که ’ما اِبراهێمئے نَسل و اۆبادگ اێن.‘ من شمارا گوَشان که هُدا چه اے سِنگ و ڈۆکان هم، په اِبراهێما چُکّ و اۆبادگ پێدا کرتَ کنت. ۱۰ نون تَپَر تئیار اِنت که درچکان چه بُنا بگُڈّیت و هر درچکے که شَرّێن بَرَ نئیاریت، گُڈّگ و آسا دئور دئیگَ بیت.
۱۱ من په شمئے گناهانی پشۆمانیا، شمارا گۆن آپا پاکشۆدیَ دئیان، بله هما که چه من و رَند آیگی اِنت، چه من زۆرمندتر اِنت و من آییئے کئوشانی دست گِرگئے لاهک هم نه‌آن. آ شمارا گۆن پاکێن روه و آسا پاکشۆدیَ دنت. ۱۲ آییا چه بوچّ و پُگان دانئے جتا کنگ و گیشّێنگا، هَنشۆنے دستا اِنت. جۆهانا پاک و سَلّهَ کنت و دانان اَمبارا اێرَ کنت، بله پُگ و پلاران اَنچُشَ سۆچیت که آسِش هچبرَ نمریت.“
۱۳ گڑا ایسّا چه جَلیلئے دَمگا در آتک و یَهیائے دستا پاکشۆدی گِرَگا اُردُنئے کئورا شت. ۱۴ بله یَهیایا جُهد کرت آییا په اے کارا مئیلیت و گوَشتی: ”باید من چه تئیی دستا پاکشۆدی بگران، تئو چۆن منی گوَرا کائے؟“ ۱۵ ایسّایا گوَشت: ”انّون بِلّ که اَنچُش ببیت، اے پئیما هُدائے رَزایا سَرجمَ کنێن.“گڑا آییا مَنِّت و ایسّایی پاکشۆدی دات. ۱۶ وهدے ایسّایا پاکشۆدی گپت و چه آپا در آتک، اَناگت آسمانئے دپ پَچ بوت و هُدائے پاکێن روهی دیست که کپۆتێئے دْرۆشما آتک و آییئے سرا اێر نِشت. ۱۷ چه آسمانا تئوارے آتک: ”اے منی دۆستێن بَچّ اِنت و من چه اِشیا باز وشّ و رَزا آن.“