۰:۰۰ / ۰:۰۰

پاکێن اِنجیل چه - مَتّائے - کَلَما

بهر ۴

شئیتان ایسّایا چَکّاسیت

(مَرکاس ۱‏:۱۲–۱۳؛ لوکا ۴‏:۱–۱۳)

۱ رَندا، چه پاکێن روهئے رهشۆنیا ایسّا گیابانا شت تان شئیتان آییا بچَکّاسیت. ۲ چِلّ شپ و چِلّ رۆچ رۆچگ دارگا رند ایسّا شدیگ بوت. ۳ گڑا شئیتان په آییئے چَکّاسگا آتک و گوَشتی: ”اگن تئو هُدائے چُکّ ائے، اے سِنگان بگوَش نگن ببنت.“ ۴ ایسّایا پَسّئو دات: ”پاکێن کتابا نبیسگ بوتگ:

’مردم تهنا په نان زندگَ نبیت،

چه هُدائے زبانئے سجّهێن هبرانی مَنّگا زندگَ بیت.‘

۵ پدا شئیتانا ایسّا پاکێن شهرا برت و مزنێن پرستشگاهئے دیوالئے بُرزترێن جاگها اۆشتارێنت و ۶ گوَشتی: ”اگن تئو هُدائے چُکّ ائے گڑا وتا چه اِدا جَهلاد دئور بدئے چێا که نبیسگ بوتگ:

هُدا په تئیی نِگهپانیا وتی پرێشتگان هُکمَ کنت و

آ، ترا وتی دَستانی دلا دارنت

تان تئیی پاد ڈۆکێا ملگّیت.

۷ ایسّایا گوَشت: ”هئو، بله چُش هم نبیسگ بوتگ: وتی هُداوندێن هُدایا مچَکّاس و آزمائِش مکن.

۸ نون شئیتانا یکّ سکّێن بُرزێن کۆهێئے سرا برت و چه اۆدا دنیائے سجّهێن بادشاهی و آیانی شان و شئوکتی پێش داشتنت و ۹ گوَشتی: ”اگن تئو منی دێما کۆنڈان بکپئے و منا پرستش بکنئے، من اے سجّهێنان ترا دئیان.“ ۱۰ گڑا ایسّایا گوَشت: ”او شئیتان! چه منی دێما گُم بئے! پاکێن کتابا نبیسگ بوتگ: وتی هُداوندێن هُدایا پرستش بکن و تهنا هماییئے هِزمتا بکن.“ ۱۱ نون شئیتانا آ یله دات و شت. پرێشتگ آتکنت و ایسّائے هِزمتِش کرت.

ایسّائے هِزمتکاریئے بُنگێج

(مَرکاس ۱‏:۱۴–۱۵؛ لوکا ۴‏:۱۴–۱۵؛ یوهَنّا ۴‏:۴۳–۴۵)

۱۲ وهدے ایسّا سَهیگ بوت که یَهیا دَزگیر کنگ بوتگ، گڑا جَلیلا شت. ۱۳ ناسِرَهئے شهری یله دات و کَپَرناهومئے شهرا جَهمنند بوت. کَپَرناهوم، جَلیلئے مَزَن‌گوَرمئے کِرّا، زِبولون و نَپْتالیئے کَبیلهانی سرڈگارا اِنت. ۱۴ پمێشکا اے ڈئول بوت که اِشئیا نبیئے گوَشتن سَرجم ببیت:

۱۵  زِبولون و نَپْتالیئے سرڈگار، گوَرمئے مزن‌راهئے سرا،

اُردُنئے کئورئے آ دستا، جَلیلئے هما هَند و هنکێن که درکئوم جَهمنند اَنت،

۱۶  هما کئوما که زِندی تهاریا گوَستگ‌اَت،

مزنێن رُژنے دیست و

هما مُلک و ڈگار که اۆدا مَرک ساهێل اَت،

اۆدئے جَهمنندانی سرا رُژناییا سر جت.

۱۷ چه هما وهدا، ایسّایا اے کُلئو و پئیگامئے رسێنگ بُنگێج کرت. گوَشتی: ”چه وتی گناهان پشۆمان ببێت و تئوبه بکنێت، چێا که آسمانی بادشاهی نزّیکّ اِنت.“

ایسّائے ائولی چارێن مرید

(مَرکاس ۱‏:۱۶–۲۰؛ لوکا ۵‏:۲–۱۱؛ یوهَنّا ۱‏:۳۵–۴۲)

۱۸ وهدے ایسّا جَلیلئے مَزَن‌گوَرمئے لَمبا گام جنَگا اَت، دو براتی دیست، یکّے شَمون اَت که پَنّامی پِتْرُس اَت و دومی آییئے برات اَنْدْریاس اَت. آیانی کار ماهیگیری اَت و آ وهدا په ماهیگیریا وتی دام و ماهۆران گوَرما چێر گێجگا اَتنت. ۱۹ ایسّایا گۆن آیان گوَشت: ”بیاێت، منی رَندگیریا بکنێت و من شمارا اَنچُشَ کنان که ماهیگ گِرگئے بدلا، مردمانی دلا شکار بکنێت.“ ۲۰ آیان هما دمانا وتی دام یله دات و آییئے همراه بوتنت. ۲۱ وهدے کمّے دێما شت، دگه دو برات، آکوب و یوهَنّایی دیستنت که زِبْدیئے چُکّ اَتنت. بۆجیگئے تها گۆن وتی پت زِبْدیا نِشتگ‌اَتنت و وتی ماهۆران سْراچگ و شَرّ کنگا اَتنت. ایسّایا آ لۆٹتنت. ۲۲ آیان هم وتی پت گۆن بۆجیگا یله دات و آییئے همراه بوتنت.

جَلیلئے دَمگا، ایسّائے هِزمتکاری

(مَرکاس ۱‏:۳۵–۳۹؛ لوکا ۴‏:۴۲–۴۴)

۲۳ ایسّایا سجّهێن جَلیلا تَرّ و گردَ کرت. آییا کَنیسَهانی تها مردم درس و سَبکَّ دات، هُدائے بادشاهیئے مِستاگَ رسێنت و مردم چه ناجۆڑی و نادْراهیان جۆڑ و دْراهَ کرتنت. ۲۴ سجّهێن سوریَها آییئے نام و تئوار پْرشت و مردمان هر ڈئولێن ناجۆڑ و نادْراه، جِنّی، مِرْگیئے نادْراه، لَنگ و مُنڈ ایسّائے کِرّا آورتنت و آییا دْراهَ کرتنت. ۲۵ جَلیل، دِکاپولیس، اورشَلیم، یَهودیَه و اُردُنئے کئورئے آ دستئے هَند و دَمگانی بازێن مردمے آتک و ایسّائے همراه بوت.