زَبور

بهر ۱۳۱

نُنُّکێئے پئیما آرام گِپتگان

دێم په اورشَلیما برزاد رئوگئے سئوتے. داوودئے زَبور.


۱ او هُداوند! منی دل گُروناک نه‌اِنت و

نه که منی چمّ پُرکِبر اَنت.

گۆن مزنێن کاران دلگۆشَ نبان و

نه گۆن آ کاران که په منێ دلا باکَمال اَنت.

۲ من وتا چُپّ و آرام کرتگ

چه شیرا سِستگێن نُنُّکێئے پئیما

که ماتئے کُٹّا اِنت.

هئو، منی ارواه چه شیرا سِستگێن نُنُّکێئے پئیما آرام گپتگ.

۳ او اِسراییل! اُمێتا په هُداوندا بدار،

انّون و تان اَبد.