۱ او هُدا! ما وتی گۆشان اِشکتگ،
مئے پت و پیرێنان گوَشتگ
که آیانی زمانگا چۆنێن کارِت کرتگ،
گوَستگێن دئور و باریگان.
۲ تئو گۆن وتی دستا کئوم در کرتنت،
بله مئے پت و پیرێن سبز کرتنت.
کئومِت درُشتنت و
مئے پت و پیرێن شاهگانی بَکشاتنت.
۳ نه آیانی زهمانی زۆر اَت که مُلکِش گپت
نه که باسک و بازووان سۆبێن کرتنت.
اے تئیی راستێن دست اَت، تئیی باسک و
چِهرگئے رُژن،
چیا که آیانی سرا مهربان اتئے.
۴ او هُدا! تئو منی بادشاه ائے.
په آکوبا پێرۆزیئے هُکما بُرّ.
۵ چه تئیی نێمگا اِنت که دژمنان پدَ کنزێنێن،
چه تئیی ناما اِنت که اُرُش برۆکان لگتمالَ کنێن.
۶ من وتی کَمانئے سرا تئوکلَ نکنان و
زَهم منا سۆبێنَ نکنت.
۷ اے تئو ائے که مارا چه دژمنان رَکّێنتگ و
بدواه سرجهل کرتگ‌اَنت.
۸ او هُدا! ما مُدام تئیی سرا پَهر کرتگ و
تان اَبد تئیی نامئے شُگرا گرێن. اۆشت...
۹ بله نون تئو مارا دئور داتگ و بےاِزّت کرتگ،
مئے لشکرئے همراهَ نبئے.
۱۰ مارا دژمنانی دێما پدَ کنزێنئے و
بدواه مارا آوارَ جننت.
۱۱ مارا کُربانیگێن پسانی پئیما په کُشگا اِشتگِت و
کئومانی نیاما شِنگ و شانگ کرتگ.
۱۲ تئو وتی کئوم اَرزانا بها کرتگ و
چه آیانی بهایا سوتّے نبُرتگ.
۱۳ مارا همساهگانی ریشکندی کرتگ و
کِرّ و گوَرئے مردمانی کلاگی.
۱۴ تئو مارا کئومانی نیاما ٹِکّ و نشان کرتگ،
درکئوم سرا چَنڈێننت و مسکرا کننت.
۱۵ سجّهێن رۆچا گۆن سرجَهلیا دێم په دێم آن و
شرما منی دێم پۆشتگ،
۱۶ چه بَد و رَد گوَشۆکانی شگانا،
چه دژمن و بێرگیرئے دستا.
۱۷ اے سجّهێن مئے سرا آتکگ‌اَنت،
بله اَنگت ما ترا نشمُشتگ و
گۆن تئیی اَهدا ناراست نبوتگێن.
۱۸ مئے دل چه تئو پِر نترّتگ و
پاد و گام چه تئیی راها در نبوتگ.
۱۹ بله تئو مارا پرۆش داتگ و گۆن وهشیێن هئیوانان یکجاه کرتگ،
گۆن تهارترێن تهارۆکیا پۆشێنتگ.
۲۰ اگن ما وتی هُدائے نام بشمشتێن،
یا دست په بیگانگێن هُداێا بُرز کرتێن،
۲۱ هُدایا نزانتگ‌اَت؟
چیا که آ چه دلئے راز و اسراران سرپد اِنت.
۲۲ بله ما تئیی سئوَبا سجّهێن رۆچا گۆن مرکا دێم په دێم اێن و
کُربانیگێن پسانی پئیما هساب آرگَ بێن.
۲۳ او هُداوند! آگاه بئے. په چے واب ائے؟
جاه جن و مارا تان اَبد یله مکن.
۲۴ چیا وتی دێما چێرَ دئیئے و
په چے مئے بزّگی و لگتمالیا شمۆشئے؟
۲۵ چیا که ما هاکا دێم په چێر اێن و
لاپ زمینا لچّتگ،
۲۶ پاد آ و مئے مَدَتا بیا،
وتی مِهرئے سئوَبا مارا بمۆک و برَکّێن.