۱ هُدایا په شادهی بنازێنێت که مئے زۆر و واک اِنت،
په آکوبئے هُدایا شادمانیئے کوکّارا بُرز کنێت.
۲ ساز و تَمبورگا بُنگێج کنێت،
وشتئوارێن چنگ و سُرۆدان.
۳ ماهئے نۆکا، گوَرانڈئے کانٹئے تئوارا بُرز کنێت،
ماهئے چاردها، مئے پاکێن اییدا.
۴ اے په اِسراییلا هُکمے،
رهبندے چه آکوبئے هُدائے نێمگا.
۵ وهدے مِسرئے هلاپا در آتک
کانونے په ایسُّپا اِشتی.
من اِشکت، ناآشناێن زبانێا گوَشت:
۶ ”بارُن چه آییئے کۆپگا دور کرت و
دست چه گرانێن سَپتا آزات کرتنت.“
۷ تئو سکّیانی ساهتان پریات کرت و من ترا رَکّێنت،
من گْرندان اَندێم اتان و ترا پَسّئو دات،
مِریبائے آپانی کرّا ترا چکّاستُن. اۆشت...
۸ او منی کئوم! بِشکن که ترا ڈاهَ دئیان،
او اِسراییل! دْرێگتا تئو منی هبر گۆش بداشتێن.
۹ شمئے نیاما درامدێن هُداے مبات و
بیگانگێن هُداێئے دێما سرا جَهل مکنێت.
۱۰ من هُداوند آن، تئیی هُدا
که ترا چه مِسرا در کرت و آورت.
وتی دپا سَرجما پَچ کن،
که من پُرّیَ کنان.
۱۱ ”بله کئوما منی هبر گۆش نداشت و
اِسراییل منی پرمانبَردار نبوت.
۱۲ گڑا من آ یله داتنت که وتی سِنگێن دلانی رَندگیریا بکننت،
وتی جندئے راه و هئیالانی.
۱۳ دْرێگتا منی کئوما منی هبر گۆش بداشتێن و
اِسراییل، منی راها بشُتێن.
۱۴ آ وهدا من دمانا آیانی دژمن پرۆش داتگ‌اتنت و
منی دست آیانی دژمنانی هلاپا چست بوتگ‌اَت.
۱۵ هما که چه هُداوندا نپرتَ کننت، دوتل و سرجهل بوتگ‌اتنت،
تان اَبد اَنچش بوتگ‌اَت.
۱۶ بله ترا گهترێن گندمئے وراکُن داتگ‌اَت و
ترا چه تلارا در کرتگێن بێنَگا سێرُن کرتگ‌اَت.“