۱ هُدا، وتی هُدایی بارگاها برجم اِنت،
”هُدایانی“دیوانا دادرسیَ کنت.
۲ تان کدێن په نااِنساپی شئورَ بُرّێت؟
تان کدێن بدکارانی بدلا بێت؟ اۆشت...
۳ نزۆر و چۆرئوانی دادرسیا بکنێت و
گریب و سِتم دیستگێنانی هکّا بگرێت.
۴ نێزگار و هاجتمندان برَکّێنێت و
چه بدکارانی دستا آزات کنێت.
۵ اے ”هُدا“هچَّ نزاننت و سرپدَ نبنت،
تهاریا سرگردان اَنت و
زمینئے سجّهێن بُنیاد لرزگا اَنت.
۶ گوَشتُن: ”شما ’هُدا‘ اێت و
شما سجّهێن، بُرزێن اَرشئے هُدائے چُکّ اێت،
۷ بله مردمانی پئیما مرێت و
شهزادگانی پئیما سرشکونَ بێت.“
۸ او هُدا! جاه جن و زمینئے دادرسیا بکن،
که سجّهێن کئوم تئیی میراس اَنت.