۱ پدا من دیست که تَهتئے سرا نِشتگێنا کتابے، بزان تومارے راستێن دستا اِنت که پُشت و دێمی نبشته اَنت و هپت مُهر جتگ. ۲ و من پُرزۆرێن پرێشتگے دیست که گۆن بُرزێن تئوارێا جار جنگا اَت: ”کئے اے مُهرانی پرۆشگ و تومارئے پَچ کنگئے لاهک اِنت؟“ ۳ بله هچکَس نێست‌اَت، نه آسمانا، نه زمینئے سرا و نه زمینئے چێرا، که اے تومارا پَچ کرت بکنت و اِشیئے تها بچاریت. ۴ و من زار زارا گرێوگا اَتان چێا که هچّ چُشێن مردمے در نکپت که اے تومارئے پَچ کنگئے لاهک ببیت یا اِشیئے تها چارِت بکنت. ۵ بله چه کماشان یکّێا منا گوَشت: ”مگرێو، بچار یَهودائے کَبیلهئے شێر، داوودئے اۆبادگ سۆبێن بوتگ. آ، اے تومار و اِشیئے هپتێن مُهران پَچ کرتَ کنت.“
۶ پدا من تَهتئے سرا، نیاما، چارێن سَهدار و کماشانی نیاما، گوَرانڈے دیست که اۆشتاتگ‌اَت و گوَشئیگا هِلار کنگ بوتگ‌اَت. گوَرانڈا هپت کانٹ و هپت چمّ پِر اَت. اے هُدائے هپتێن روه اَنت که سجّهێن زمینئے سرا دێم دئیگ بوتگ‌اَنت. ۷ گوَرانڈ شت و توماری چه تَهتئے سرا نِشتگێنئے راستێن دستا زرت. ۸ وهدے توماری زرت چارێن سَهدار و بیست و چارێن کماش گوَرانڈئے دێما کپتنت، هر یکّێا چَنگے دستا اَت و تلاهێن دَرپِش گۆن اَت که سۆچُکیا پُرّ اَتنت. اے هُدائے پَلگارتگێن مردمانی دْوا اَتنت. ۹ آ نۆکێن سئوتے جنَگا و گوَشگا اَتنت:
”تئو تومارئے زورگ و
اِشیئے مُهرانی پَچ کنگئے لاهک ائے
چێا که تئو هِلار کنگ بوتگئے و
گۆن وتی هۆنا په هُدایا چه هر کَبیله، زبان، کئوم و راجا
مردم په بها زرتگ.
۱۰ تئو آ په مئے هُدایا دینی پێشوا و بادشاهیے جۆڑ کرتگ‌اَنت و
آ، زمینئے سرا هکومتَ کننت.“
۱۱ پدا من چارت و اِشکت که بازێن پرێشتگێئے تئوار اِنت. اے لکّانی لکّ اَتنت، هزارانی هزار. تَهتئے چپّ و چاگردا اَتنت، سَهدار و کماشانی چاگردا. ۱۲ گۆن بُرزێن تئوارێا گوَشگا اَتنت:
”هما گوَرانڈ که هلار کنگ بوت،
کرزیت که آییا زۆر و مال و دانایی و واک و
اِزّت و شئوکت و ستا دئیگ ببیت.“
۱۳ آسمانا، زمینئے سرا، زمینئے چێرا و دریائے تۆکا، هرچے که آیانی تها هست، من اِشکت سجّهێن اَڈّ کرتگێن چیزّ گوَشگا اَتنت:
”ستا، اِزّت، شئوکت و زۆر،
تَهتئے سرا نِشتگێنئے و گوَرانڈئے بات،
اَبد تان اَبد.“
۱۴ چارێن سَهداران ”آمین“گوَشت، کماش دێم په چێر کپتنت و هُدا و گوَرانڈِش نازێنت.