۱ او براتان! منی دلئے اَرمان و دْوا گۆن هُدایا په اِسراییلیان همِش اِنت که آ برَکّنت. ۲ من په آیان گواهی داتَ کنان که آ په هُدایا هُدۆناک و پُرجۆش اَنت، بله آیانی اے هُدۆناکی چه شَرّێن زانت و زانگێا نه‌اِنت. ۳ چه آ پاکی و پَلگاریا ناسَهیگ و ناسَرپد اَتنت که چه هُدائے نێمگا اِنت و وتی جندئے پاکی و پَلگاریئے جۆڑێنگئے جُهدا اَتنت، پمێشکا وتا آ پاکی و پَلگاریئے دستا نداتگِش که چه هُدائے نێمگا اِنت. ۴ مَسیه، شَریَتئے سَرجمی و هلاسی اِنت. آسر اِش اِنت، هرکَس که باورَ کنت، پاک و پَلگار زانگَ بیت.
۵ هما پاکی و پَلگاری که چه شَریَتا کئیت، آییئے بارئوا موسّا چُشَ نِبیسیت: ”هرکَس که اے هُکمانی سرا کارَ کنت گۆن اِشانی دارگا زِندگَ مانیت.“ ۶ بله آ پاکی و پَلگاری که چه باورا کئیت، اے ڈئولا گوَشیت: ”وتی دلا مگوَشێت ’کئے آسمانا رئوت؟‘“، بزان که مَسیها جَهلاد بیاریت، ۷ ”یا ’کئے جُهلێن کَبرا اێرَ کپیت؟‘“، بزان که مَسیها چه مُردگان بُرزاد بیاریت. ۸ گڑا چے گوَشیت؟ ”لَبز تئیی نزّیکّا اِنت، تئیی لُنٹانی سرا و تئیی دلئے تها اِنت“، بزان باورئے هما لَبز که ما آییا جارَ جنێن. ۹ اگن گۆن دپا بمَنّئے که ایسّا هُداوند اِنت و په دل باور بکنئے که هُدایا آ چه مُردگان جاه جناێنتگ، رَکّێنگَ بئے. ۱۰ چێا که اِنسان په دل باورَ کنت و پاک و پَلگار زانگَ بیت، گۆن زبانا هم مَنّیت و اے پئیما رَکّیت. ۱۱ چێا که پاکێن کتابَ گوَشیت: ”هرکَس آییئے سرا باور بکنت هچبر شرمندگَ نبیت.“ ۱۲ اے بارئوا یَهودی و یونانیئے نیاما پرک و پێرے نێست. چێا که همے یکّێن هُداوند، سجّهێنانی هُداوند اِنت و په هما درُستیگێن مردمان بێکِساس سَکی و بَکشۆک اِنت که آییا تئوارَ کننت. ۱۳ چێا که ”هرکَس هُداوندئے ناما تئوار بکنت، رَکّیت.“
۱۴ نون چۆن یکّێا تئوار بکننت که آییئے سرا باورِش نکرتگ؟ و چۆن یکّێئے سرا باور بکننت وهدے آییئے بارئوا چیزّے نه‌اِشکتگِش؟ و چۆن بِشکننت اگن کَسے آیانی کِرّا اے جارا مجنت؟ ۱۵ و چۆن جار بجننت اگن رئوان دئیگ نبوتگ‌اَنت؟ اَنچُش که نِبشته اِنت: ”وَشکَدَم اَنت آ مردم که وشّێن مِستاگَ کارنت.“
۱۶ بله بازێنێا اے وشّێن مِستاگ نمَنِّتگ، چێا که اِشئیا نَبیَ گوَشیت: ”او هُداوند! مئے پئیگامئے سرا کئیا باور کرت؟“ ۱۷ گڑا بزان که باور، چه پئیگامئے گۆش دارگا کئیت و پئیگامئے گۆش دارگ، چه مَسیهئے مِستاگئے جار جنَگا.
۱۸ بله نون جُستَ کنان: ”آیان نه‌اِشکتگ؟“اَلّم اِشکتگِش، پرچا که:
”آیانی تئوار سجّهێن دنیایا شتگ و
آیانی هبر جهانئے گُڈّی مرز و سیمسران سر بوتگ‌اَنت.“
۱۹ پدا جُستَ کنان: ”اِسراییل سرپد نبوتگ؟“ائولا، موسّا چه هُدائے کئولا گوَشیت:
”من شمارا هما مردمانی هَسَدّیگَ کنان که کئومے نه‌اَنت؛
شمارا گۆن ناسرپدێن کئومے هِژمناکَ کنان.“
۲۰ گڑا، اِشئیا نَبی په دلێری و تمردی چه هُدائے کئولا گوَشیت:
”منا همایان در گێتک که منی شۆهازا نه‌اتنت،
من وتا په همایان پَدّر کرت که منی جُست و پُرسا نه‌اتنت.“
۲۱ بله اِسراییلئے بارئوا گوَشیت:
”سجّهێن رۆچا من وتی دست،
دێم په ناپرمان و بَرهِلاپێن کئومێا دْراج کرتگ.“