۱این سخن درست و قابل باور است که اگر کسی می خواهد در یک کلیسا رهبر شود، آن شخص در آرزوی کار خوبی می باشد. ۲ آن رهبر باید آدم بی عیب بوده، شوهر وفادار به یک زن، با فکر سالم، پرهیزگار، آبرومند، مهمان نواز و قادر به تعلیم دادن باشد. ۳نه شرابخور یا ظالم، بلکه یک شخص ملایم؛ و نه یک شخص جنگجو یا پول پرست. ۴او باید بتواند خانوادۀ خود را به خوبی اداره کند و فرزندان خود را طوری تربیت نماید که از او با احترام کامل اطاعت کنند. ۵زیرا اگر مردی نتواند خانوادۀ خود را اداره کند، چگونه می تواند از کلیسای خدا سرپرستی کند؟ ۶او نباید نو ایمان باشد، زیرا ممکن است که مغرور گشته، مانند شیطان محکوم گردد. ۷زیاده بر این، او باید از نام نیک در میان مردمی که اهل کلیسا نیستند، برخوردار باشد تا مورد ملامت واقع نگردد و به دام شیطان نیفتد.
۸به همین گونه خادمان کلیسا باید اشخاص قابل احترام باشند، نه ریاکار. آنها نباید در شراب خوری افراط کنند و یا در تلاش جمع آوری پول نا مشروع باشند. ۹آنها باید حقیقت ایمان را که خدا آشکار می سازد، با وجدان پاک نگهدارند. ۱۰خادمان باید اول مورد آزمایش قرار گیرند تا اگر بی عیب بودند، آن وقت برای خدمت انتخاب شوند. ۱۱همچنان زنان خادمان نیز باید قابل احترام بوده و غیبت نکنند، بلکه با فکر سالم در هر کار وفادار باشند. ۱۲خادمان نیز باید شوهر وفادار به یک زن باشند و فرزندان و خانوادۀ خود را به خوبی اداره کنند. ۱۳زیرا خادمانی که وظیفۀ خود را به شکل درست انجام می دهند، مورد احترام قرار گرفته و به اطمینان زیادی که در ایمان داشتن به عیسای مسیح است، دست می یابند.
۱۴امیدوارم که بتوانم به زودی پیش تو بیایم، اما این چیزها را برایت نوشتم تا ۱۵اگر آمدنم معطل شد، بدانی که در خانوادۀ خدا که کلیسای خدای زنده و ستون و تهداب حقیقت است، چگونه باید رفتار کرد. ۱۶هیچ کس انکار کرده نمی تواند که راز دینداری ما چقدر بزرگ است، زیرا:
«عیسای مسیح به صورت انسان ظاهر شد،
روح مقدس حقانیت اش را ثابت نمود،
فرشته گان او را دیدند،
خبر خوش او در میان ملتها اعلام شد،
در دنیا، مردم به او ایمان آوردند،
و با شکوه و جلال به عالم بالا بُرده شد.»