۱وای به حال من! زیرا به شخص گرسنه ای می مانم که وقتی میوۀ تابستانی چیده میشود، بر درختان میوه ای و بر تاکها انگوری نمییابد و هیچ انجیری برای رفع گرسنه گی خود پیدا نمیکند. ۲مردم نیک از روی زمین محو شده اند و هیچ شخص خدا شناسی در بین مردم دیده نمیشود. همگی برای ریختن خون برادران خود در کمین نشسته و برای کشتن یکدیگر دام گسترده اند. ۳دستهای شان برای شرارت و جنایت چالاک است. حاکم و قاضی رشوه میگیرند. اشخاص بزرگ و متنفذ به آنها میگویند که چه میل دارند و چه میخواهند و آنها هم برای نفع ایشان نقشه میکشند. ۴بهترین افراد شان مثل خار هستند و حتی اشخاص نیک آنها بدتر از خس و خار میباشند.
روز مجازات آنها فرا رسیده است و همگی مضطرب و پریشان خواهند شد. ۵به دوست و رفیق حتی به زنت اعتماد نکن و متوجه گپ زبانت باش. ۶ در این وقت و زمان پسر، پدر خود را توهین میکند. دختر مخالف مادر است و عروس با خشوی خود جنگ و دعوا میکند. دشمن یک شخص اهل خانۀ او میباشد.
۷اما چشم امید من به سوی خداوند است و با اعتماد منتظرم تا خدا مرا نجات بدهد. خدای من دعای مرا قبول میکند.
۸ای دشمنان بر روزگار بد من خوشی نکنید، زیرا وقتی بیفتم دوباره بر میخیزم. هرگاه در تاریکی باشم، خداوند، خودش نور و روشنی من میشود ۹ما در برابر خداوند گناه کرده ایم، بنابران ما برای مدتی قهر و غضب او را متحمل میشویم، اما سرانجام در برابر دشمنان از ما حمایت میکند و آنها را به خاطر بدی هایی که در حق ما کرده اند، جزا میدهد. او ما را از تاریکی به روشنی هدایت مینماید و ما کار نجات بخش او را مشاهده میکنیم. ۱۰آن گاه دشمنانی که از روی طعنه به ما میگفتند: «خداوند، خدای شما کجاست؟» چون میبینند که خداوند حامی ماست، شرمنده و سرافگنده میشوند و با چشمان خود خواهیم دید که آنها مانند گِل کوچه پایمال میگردند.
۱۱ای اسراییل، روزی فرامیرسد که دیوارهای شهرهایت دوباره آباد میشوند و سرحداتت به نقاط دور توسعه مییابند. ۱۲در آن روز قومت از آشور و مصر، از نواحی دریای فرات، از سواحل بحرها و کوهستانهای دوردست پیش تو بر میگردند، ۱۳اما سایر کشورهای روی زمین به خاطر گناهان ساکنین شان ویران میشوند.
۱۴ای خداوند، بیا و چوپان و رهبر قوم برگزیده ات باش و آنها را که همچون گوسفندان در جنگلها تنها و بی راهنما مانده اند، مثل دوران گذشته به چراگاه های سرسبز باشان و جلعاد هدایت فرما.
۱۵خداوندا، مانند زمانی که ما را از کشور مصر بیرون آوردی، برای ما معجزه های بزرگ نشان بده. ۱۶اقوام دیگر کارهای تو را میبینند و با وجود تمام قدرتی که دارند، شرمنده میشوند و از ترس کر و گنگ میگردند ۱۷مثل مار زمین را میلیسند و مانند خزنده گان از غارهای خود بیرون خزیده با ترس و لرز به سوی تو که خداوند خدای ما هستی، باز میگردند.
۱۸کیست خداوندا مانند تو که گناه را ببخشد، تو مثل و مانند نداری. تو گناهان را می آمرزی و تقصیرات بازمانده گان قوم برگزیده ات را میبخشی، و به خاطر رحمت و شفقتی که داری، برای همیشه خشمگین نمیمانی. ۱۹دوباره بر ما مهربان میشوی. گناهان ما را بزیر قدمهایت پایمال میکنی و همه را در اعماق بحر میافگنی. ۲۰به وعده یی که به قوم برگزیده ات، یعنی اولادۀ ابراهیم و یعقوب داده ای وفادار بوده و آنها را از محبت پایدارت برخوردار میسازی.