۱ای خداوند، خدای ما! چه پُر شکوه است نام تو در تمامی زمین و جلال تو مافوق آسمان ها است. ۲حمد و ستایش را از زبان کودکان و اطفال شیرخوار به سبب دشمنان برقرار نمودی تا دشمن و انتقام گیرنده را خاموش گردانی. ۳وقتی به آسمان تو می نگرم که صنعت انگشتهای توست و به ماه و ستارگانی که آفریده ای، ۴پس انسان چیست که او را به یاد آوری و بنی آدم که از او دلجویی نمایی؟ ۵او را اندکی پائینتر از خود ساختی و تاج عزت و افتخار را بر سرش گذاشتی. ۶او را بر کارهای دست خود منصوب کرده و همه چیز را زیر پای وی قرار دادی. ۷گوسفندان و گاوان و حیوانات وحشی را، ۸مرغان هوا و ماهیان دریا را و همه جانورانی که در آب زندگی می کنند.
۹ای خداوند، خدای ما! چه پُر شکوه است نام تو در تمامی زمین!