۱آلی دَ بارِه جم کدونِ کومَک بَلدِه مُقَدَّسِین: امُو رقم که دَ جماعت های ایماندارای غلاتیه هِدایَت دَدُم، شُمو ام امُو رقم کُنِید. ۲دَ روزِ اوّلِ هر هفته، هر کُدَم شُمو یگ هدیه دَ مُطابِقِ عاید خُو جدا کده پس انداز کُنِید تا دَ وختِ اَمَدون مه دَ پَیسه جم کدو ضرُورَت نَشُنه. ۳و غَیتِیکه ما بِرَسُم، کسای ره که شُمو تایِید کُنِید، قد خط ها رَیی مُونُم تا هدیِه شُمو ره دَ اورُشَلیم بُبره. ۴و اگه صَلاح شُد که ما ام بورُم، اوخته اُونا قد ازمه یگجای موره.
۵وختِیکه از ولایتِ مَقدونیه تیر شُدُم، دَ پیشِ ازشُمو مییُم؛ چُون قَصد دَرُم که از مَقدونیه تیر شُنُم ۶و اِمکان دَره که قد شُمو بُمنُم و حتیٰ زِمِستو ره دَ اُونجی تیر کنُم تا شُمو مَره دَ هر جایی که بورُم کومَک کده رَیی کُنِید. ۷اِم دفعه نَمیخایُم که شُمو ره دَ سرِ راه بِنگرُم، چُون اُمِیدوار اَستُم که یگ مُدَت ره قد شُمو بُمنُم اگه مَولا اِجازه بِدیه. ۸مگم تا وختِ «عِیدِ روزِ پِنجاهُم» دَ اِفِسُس مُومنُم، ۹چراکه یگ درگِه کٹه و تاثِیرگُذار بَلدِه خِدمت مه واز شُده، ولے مُخالِفا ام کَلو اَسته.
۱۰اگه تِیموتائوس پیش شُمو مییه، توخ کُنِید که دَ مینکل شُمو بِدُونِ ترس بُود-و-باش کُنه، چُون اُو ام دَ کارِ مَولا مَشغُول اَسته، امُو رقم که ما اَستُم. ۱۱پس هیچ کس اُو ره خار-و-حقِیر حِساب نَکُنه. اُو ره دَ صُلح-و-سلامَتی سُون راهِ شی رَیی کُنِید تا پیشِ ازمه بییه، چُون ما قد دِیگه بِرارو چِیم دَ راهِ ازُو اَستُم. ۱۲دَ بارِه بِرار مو اَپولُس، ما اُو ره کَلو تشوِیق کدُم که قد دِیگه بِرارو دَ پیش شُمو بییه، لیکِن هیچ راضی نَشُد که دَ امزی زمان بییه؛ مگم وختِیکه فرصت پَیدا کُنه، اُو مییه.
۱۳هُوشیار بَشِید، دَ ایمان خُو قایم-و-اُستوار بُمنِید، باجُراَت و قَوی بَشِید. ۱۴بیلِید که تمامِ کارای شُمو قد مُحَبَت قَتی بَشه.
۱۵اَی بِرارو، شُمو مِیدَنِید که خانَوارِ اِستیفان اوّلِین کسای بُود که از ولایتِ اَخَیا ایمان اَوُرد و خودون ره بَلدِه خِدمتِ مُقَدَّسِین وَقف کد. پس از شُمو خاهِش مُونُم ۱۶که شُمو امزی رقم مردُما اِطاعَت کُنِید و ام از هر کسی که قد ازوا کار و زَحمت مُونه. ۱۷از اَمَدونِ اِستیفان و فورتُوناتُس و اَخَئِیکاس خوش شُدُم، چراکه کمبُودی شُمو ره اُونا پُوره کد؛ ۱۸چُون اُونا روحِ ازمه و ازشُمو ره تازه کد. پس امی رقم آدما ره بِنَخشِید.
۱۹جماعت های ایماندارای ولایتِ آسیا، قد جماعتِ ایماندارای که دَ خانِه ازوا اَسته، ام بَلدِه شُمو دَ نامِ مَولا سلام های گرم رَیی مُونه. ۲۰تمامِ بِرارو دَز شُمو سلام رَیی مُونه. یگدِیگِه خُو ره قد رُوی ماخی مُقَدَّسانه سلام بُگِید.
۲۱ما پولُس امی دُعا-و-سلام ره قد دِستِ خود خُو نوِشته کدیم. ۲۲اگه کُدَم کس مَولا عیسیٰ ره دوست نَدره، دَزُو نالَت باد. « یا مَولا، بیه!» ۲۳فَیضِ مَولا عیسیٰ نصِیب شُمو شُنه. ۲۴مُحَبَت مه دَ وسِیلِه مسیح عیسیٰ نصِیبِ پگ شُمو شُنه، [آمین.]