۱دَ سالِ هفدَهُمِ پادشاهی پِقَح باچِه رِمَلیا، آحاز باچِه یوتام پادشاهِ یهُودا شُد. ۲آحاز بِیست ساله بُود که پادشاه شُد و شوزده سال دَ اورُشَلیم حُکمرانی کد. اُو چِیزای ره که دَ نظرِ خُداوند بَد بُود انجام دَد و رقمِ بابه‌کَلون خُو داوُود رفتار نَکد، ۳بَلکِه دَ مُطابِقِ راه-و-طرِیقِ پادشایونِ اِسرائیل رفتار کد. اُو حتیٰ باچِه خُو ره دَ عِنوانِ قُربانی دَ آتِش تقدِیم کده مُطابِقِ کارای زِشتِ مِلَّت های رفتار کد که خُداوند اُونا ره از پیشِ رُوی بَنی اِسرائیل هَی کدُد. ۴اُو دَ بُتخانه ها، دَ بَلِه تِپه ھا و دَ زیرِ دِرختای سَوُز قُربانی تقدِیم مُوکد و بُخورِ خوشبُوی مُوسوختَند.
۵دَ امزُو زمان رِصِین پادشاهِ ارام و پِقَح باچِه رِمَلیا پادشاهِ اِسرائیل بَلدِه جنگ دَ اورُشَلیم رفت و آحاز ره محاصِره کد، لیکِن دَ بَلِه ازُو پیروز شُده نَتنِست. ۶دَ عَینِ زمان رِصِین پادشاهِ ارام، ایلَت ره بَلدِه ارام پس گِرِفت و مردُمِ یهُود ره از ایلَت بُر کد؛ اوخته ارامیا دَ ایلَت داخِل شُد و تا اِمروز دَ اُونجی زِندگی مُونه. ۷آحاز قاصِدا ره پیشِ تِغلَت فِلاسر پادشاهِ آشُور رَیی کد و گُفت: ”ما خِدمتگار تُو و باچِه تُو اَستُم. لُطفاً بیه و مَره از دِستِ پادشاهِ ارام و از دِستِ پادشاهِ اِسرائیل که دَ خِلاف مه باله شُده، نِجات بِدی.“ ۸اوخته آحاز نُقره و طِلّای ره که دَ خانِه خُداوند و دَ خزانه های قصرِ پادشاه بُود، گِرِفت و دَ عِنوانِ تُحفه دَ پادشاهِ آشُور رَیی کد. ۹پادشاهِ آشُور درخاستِ آحاز ره قبُول کد؛ پس پادشاهِ آشُور دَ بَلِه دَمِشق حَمله کده اُو ره گِرِفت و مردُم شی ره اسِیر کده دَ شارِ قِیر بُرد و رِصِین ره ام کُشت.
۱۰وختی آحاز پادشاه بَلدِه مُلاقاتِ تِغلَت-فِلاسر پادشاهِ آشُور، دَ دَمِشق رفت، اُو قُربانگاهی ره که دَ دَمِشق بُود دِید؛ پس آحاز پادشاه نَقشِه قُربانگاه و شکل شی ره قد خصُوصیات شی دَ اوریای پیشوا رَیی کد. ۱۱اوریای پیشوا یگ قُربانگاه مُطابِقِ پگِ خصُوصیاتی که آحاز پادشاه از دَمِشق بَلدِه شی رَیی کدُد، آباد کد؛ اَرے، اوریای پیشوا اُو ره تا اَمدونِ آحاز پادشاه از دَمِشق تکمِیل کد. ۱۲وختی پادشاه از دَمِشق اَمد، اُو امُو قُربانگاه ره دِید و دَ قُربانگاه نزدِیک شُده از زِینه های شی باله رفت؛ ۱۳اوخته قُربانی سوختَنی و هدیِه غَلّه-و-دانِه خُو ره دَ بَلِه امزُو قُربانگاه تقدِیم کد و هدیِه وُچی کدَنی خُو ره دَ بَلِه شی شیو کده خُونِ قُربانی های سلامَتی خُو ره دَ بَلِه ازُو پاش دَد. ۱۴اُو قُربانگاهِ بورنزی ره که دَ حُضُورِ خُداوند دَ بَینِ قُربانگاهِ نَو و خانِه خُداوند بُود، از پیشِ رُوی خانِه خُداوند باله کد و دَ طرفِ شمالِ قُربانگاهِ نَو ایشت. ۱۵و آحاز پادشاه دَ اوریای پیشوا اَمر کده گُفت: ”دَ امزی قُربانگاهِ کٹه، قُربانی های سوختَنی صُبح، هدیِه غَلّه-و-دانِه شام، قُربانی سوختَنی پادشاه ره قد هدیِه غَلّه-و-دانِه شی و قُربانی سوختَنی پگِ مردُمِ سرزمِین ره قد هدیِه غَلّه-و-دانه و هدیه های وُچی کدَنی ازوا تقدِیم کُو. امچُنان خُونِ تمامِ قُربانی های سوختَنی و خُونِ پگِ قُربانی های دِیگه ره دَ بَلِه امزی قُربانگاه پاش بِدی؛ قُربانگاهِ برونزی بَلدِه خود مه بَشه تا دَ وسِیلِه ازُو مشوَره بِگِیرُم.“ ۱۶پس اوریای پیشوا مُطابِقِ پگِ چِیزای که آحاز پادشاه اَمر کدُد، عمل کد.
۱۷آحاز پادشاه تَخته های کراچی ها ره بُرِیده حَوضچه ها ره ام از بَلِه گاو های برُنزی که دَ تَی حَوض بُود تاه کد و اُو ره دَ بَلِه یگ سوفِه سنگی ایشت. ۱۸امچُنان آحاز بخاطرِ خوشخِدمتی دَ پادشاهِ آشُور بَرَندِه پوشِیده ره که دَ روزِ آرام اِستِفاده مُوشُد و دَ خانِه خُداوند آباد شُدُد از بَین بُرد و راهی ره که پادشاه از بُرو دَ داخِلِ خانِه خُداوند میمَد تغیِیر دَد. ۱۹باقی کارای آحاز و چِیزای که کد، دَ کِتابِ تَوارِیخِ پادشایونِ یهُودا نوِشته یَه. ۲۰وختی آحاز فَوت کده قد بابه‌کَلونای خُو خاو کد و دَ مینکلِ بابه‌کَلونای خُو دَ شارِ داوُود دَفن شُد، باچِه شی حِزقیا دَ جای ازُو پادشاه شُد.