۱بعد امزی واقِعه داوُود از خُداوند هِدایت طلب کده گُفت: ”آیا سُون باله دَ یکی از شارای یهُودا بورُم؟“ خُداوند دَز شی گُفت: ”بورُو.“ داوُود گُفت: ”دَ کُدَم شی بورُم؟“ اُو گُفت: ”دَ حِبرون.“ ۲پس داوُود قد دُو خاتُون خُو، اَخِینوعَمِ یِزرعیلی و اَبِیجایل بیوِه نابالِ کَرمَلی دَ اُونجی رفت. ۳داوُود امُو کسا ره که قد شی بُود، هر کُدَم شی ره قد خانَوار شی دَ اُونجی بُرد؛ و اُونا دَ شارای حِبرون جای-دَ-جای شُد. ۴اوخته مَردای یهُودا اَمَده داوُود ره دَ اُونجی مَسَح کد تا پادشاهِ خانَوارِ یهُودا شُنه.
وختی دَ داوُود گُفته شُد که مردُمِ یابیشِ جِلعاد شائول ره دَفن کده، ۵داوُود قاصِدا ره دَ پیشِ مردُمِ یابیشِ جِلعاد رَیی کد و دَزوا گُفت: ”خُداوند شُمو ره بَرکت بِدیه، چُون شُمو دَ حقِ بادار خُو شائول مِهربانی کده اُو ره دَفن کدِید. ۶آلی دُعا مُونُم که خُداوند مُحَبَت و وفاداری خُو ره نصِیب شُمو کنه؛ و ما بخاطرِ امزی کار شُمو دَ حق شُمو خُوبی مُونُم. ۷پس بیلِید که دِستای شُمو قَوی بَشه و دلیر بَشِید؛ ازی که بادار شُمو شائول فَوت کده، خانَوارِ یهُودا مَره مَسَح کده و دَ بَلِه خُو پادشاه جور کده.“
۸دَ عَینِ حال اَبنیر باچِه نیر قومَندانِ لشکرِ شائول، اِیشبوشِت باچِه شائول ره گِرِفته دَ مَحَنایِیم اَوُرد ۹و اُو ره دَ بَلِه جِلعاد، اَشیریا، یِزرعیل، اِفرایم، بِنیامِین و تمامِ اِسرائیل پادشاه جور کد. ۱۰اِیشبوشِت باچِه شائول چِل ساله بُود که دَ بَلِه اِسرائیل پادشاه شُد و دُو سال پادشاهی کد، لیکِن خانَوارِ یهُودا از داوُود پَیرَوی کد. ۱۱مُدَتی که داوُود دَ حِبرون دَ بَلِه خانَوارِ یهُودا پادشاهی کد ھفت سال و شَش ماه بُود.
۱۲دَ امزُو غَیت اَبنیر باچِه نیر و خِدمتگارای اِیشبوشِت باچِه شائول از مَحَنایِیم بُر شُده دَ جِبعون اَمَد. ۱۳و یوآب باچِه صَرُویه و خِدمتگارای داوُود ام بُرو اَمَد و دَ نزدِیکِ نَوُرِ جِبعون قد ازوا رُوی دَ رُوی شُد. یگ جَمِ ازوا دَ یگ طرفِ نَوُر شِشت و دِیگه جَمِ ازوا دَ دِیگه طرفِ نَوُر. ۱۴اوخته اَبنیر دَ یوآب گُفت: ”بیل که مَردای جوان باله شُنه و دَ پیشِ رُوی مو زورآزمایی کنه.“ یوآب گُفت: ” خُوبه، باله شُنه.“ ۱۵پس اُونا باله شُده دَ حِساب پیش اَمَد، دوازده نفر از بِنیامِین از طرفِ اِیشبوشِت باچِه شائول و دوازده نفر از خِدمتگارای داوُود. ۱۶اوخته ھر کُدَمِ ازوا سرِ حرِیف خُو ره گِرِفت و شمشیر ره دَ بَغلِ حرِیف خُو گور کد و پگِ ازوا یگجای دَ زمی اُفتَد. امزی خاطر اُونجی ره «حِلقَت هصُورِیم» نام ایشت که دَ جِبعون اَسته. ۱۷دَ امزُو روز جنگ غَدر سخت بُود و اَبنیر و مَردای اِسرائیل از پیشِ مَردای داوُود شِکست خورد.
۱۸سِه باچِه صَرُویه یوآب، اَبِیشای و عَسائیل دَ اُونجی بُود؛ و عَسائیل رقمِ آھُوی وَحشی اَلّی چابُک-و-تیز بُود. ۱۹پس عَسائیل اَبنیر ره دُمبال کد و دَ غَیتِ دُمبال کدونِ اَبنیر طرفِ راست یا طرفِ چَپ تاو نَخورد. ۲۰اَبنیر پُشت خُو ره توخ کده گُفت: ”عَسائیل، تُو اَستی که مَره دُمبال مُونی؟“ اُو گُفت: ”اَرے، ما اَستُم.“ ۲۱اَبنیر گُفت: ”طرفِ راست یا چَپ تاو بُخور و یکی از جوانا ره دِستگِیر کده سَلاحِ شی ره بِگِیر و بورُو.“ مگم عَسائیل نَخاست که از دُمبال کدونِ ازُو دِست بِکشه. ۲۲اَبنیر بسم دَ عَسائیل گُفت: ”از دُمبال کدون مه پس تاو بُخور. چرا باید تُو ره دَ زمی بِزنُم؟ بعد ازُو چِطور مِیتنُم رُوی خُو ره دَ بِرار تُو یوآب نِشو بِدیُم؟“ ۲۳لیکِن عَسائیل نَخاست که پس تاو بُخوره؛ اوخته اَبنیر نَیزِه خُو دَور دَده دَ کَورِه ازُو زَد که نَیزه از پُشت شی بُر شُد و اُو دَ امُونجی اُفتده جای-دَ-جای مُرد. و ھر کسی که دَ اُونجی رسِید، یعنی دَ امزُو جای که عَسائیل اُفتده مُردُد، ایسته شُد.
۲۴مگم یوآب و اَبِیشای دَ دُمبالِ اَبنیر رفت و دَ غَیتِ آفتَو شِشتو دَ تِپِه اَمّاه که رُوی دَ رُوی جیَح دَ راهِ بیابونِ جِبعون اَسته رسِید. ۲۵اَولادِه بِنیامِین دَ گِردِ اَبنیر جم شُد و اُونا یگ دِسته جور شُده دَ بَلِه یگ تِپه ایسته شُد. ۲۶اوخته اَبنیر چِیغ زَده دَ یوآب گُفت: ”آیا شمشیر باید همیشه مو ره کُشتار کنه؟ آیا تُو نَمِیدَنی که عاقُبَتِ ازی کار تَلخ اَسته؟ پس تا کَی دَ نفرای خُو اَمر نَمُونی که از دُمبال کدونِ بِرارون خُو پس تاو بُخوره؟“ ۲۷یوآب دَ جواب شی گُفت: ”دَ خُدای زِنده قَسم که اگه توره نَمُوگُفتی، لشکر مو تا صُبح از دُمبال کدونِ بِرارونِ اِسرائیلی خُو دِست نَمِیکَشِید.“ ۲۸پس یوآب شیپُور ره دَ صَدا اَوُرد و تمامِ لشکر ایسته شُد و اُونا مَردای اِسرائیل ره دِیگه دُمبال نَکد و دِیگه درگِیرِ جنگ نَشُد. ۲۹اَبنیر و نفرای شی تمامِ امزُو شاو از راهِ عَرَبه سَفر کد و از دریای اُردُن تیر شُد و تمامِ صُبح رفته دَ مَحَنایِیم رسِید.
۳۰وختی یوآب از دُمبال کدونِ اَبنیر پس اَمَد و تمامِ مردُم ره جم کد، از خِدمتگارای داوُود بغَیر از عَسائیل نُزده نفر گُم بُود. ۳۱لیکِن خِدمتگارای داوُود سِه صد و شصت نفر بِنیامِینی ره که نفرای اَبنیر بُود، زَده کُشتُد. ۳۲اُونا عَسائیل ره باله کد و بُرده دَ قبرِ آتِه شی دَ بَیت-لَحَم دَفن کد. اوخته یوآب و نفرای شی تمامِ شاو راه رفت و دَ غَیتِ روز واز شُدو دَ حِبرون رسِید.