تَثنیه - کِتابِ تَورات - بخشِ پَنجُم

بَخشِ ۳۳

دُعای بَرکتِ مُوسیٰ بَلدِه قَومِ اِسرائیل

۱اینَمیا توره های بَرکتی اَسته که مُوسیٰ، مَردِ خُدا، پیش از مُردون خُو قد شی قَومِ اِسرائیل ره بَرکت دَده ۲گُفت:

”خُداوند از کوهِ سِینا اَمَد،

اُو از سَعِیر دَ بَلِه ازوا طُلوع کد

و از کوهِ پاران روشَنی دَد.

اُو قد هزاران هزار مُقَدَّسِین اَمَد

و از دِستِ راست شی بَلدِه ازوا شریعتِ آتِشی بُر شُد.

۳راستی که اُو قَوم خُو ره دوست دَره؛

پگِ مُقَدَّسِین شی دَ دِستِ ازُو یَه.

اُونا دَ پیشِ پایای ازُو مِیشِینه

و هر کُدَم شی از توره های ازُو برخوردار مُوشه.

۴مُوسیٰ دَز مو شریعتی ره اَمر کد

که میراثِ جماعتِ یعقُوب اَسته.

۵اُو دَ بَلِه یشُورُون پادشاه شُد

دَ غَیتی که رهبرای قَوم قد طایفه های اِسرائیل قَتی جم شُد.

۶بیل که رئوبین زِنده بُمنه و نَمُره

و تِعدادِ مَردای شی کَم نَبَشه.“

۷و دَ بارِه یهُودا اینی رقم گُفت:

”اَی خُداوند، آوازِ یهُودا ره بِشنَو

و اُو ره دَ پیشِ قَوم شی بَیر.

اُو قد دِستای خُو بَلدِه خُو جنگ مُونه

و تُو اُو ره دَ خِلافِ دُشمنای شی کومَک کُو.“

۸دَ بارِه لاوی گُفت:

”اَی خُداوند، تُمِیم-و-اُورِیم تُو دَ مردِ وفادار تُو تعلُق دَره

که تُو اُو ره دَ مَسا آزمایش کده

دَ پیش آوِ مِرِیبا قد ازُو جنجال کدی؛

۹ قد امزُو که دَ بارِه آته و آبِه خُو گُفت:

’ما اُونا ره نَمِینَخشُم،‘

و بِرارون خُو ره نادِیده گِرِفت

و دَ بچکِیچای خُو اهمیَت نَدَد،

چراکه کلامِ ازتُو ره دَ جای اَوُرد

و عهد ازتُو ره نِگاه کد.

۱۰اُونا احکام تُو ره دَ یعقُوب تعلِیم مِیدیه،

شریعت تُو ره دَ اِسرائیل.

اُونا دَ حُضُور تُو بُخورِ خوشبُوی تقدِیم مُونه

و قُربانی های سوختَنی دَ بَلِه قُربانگاهِ تُو.

۱۱اَی خُداوند، دَ مال-و-دارایی ازوا بَرکت بِدی

و کارای دِستای ازوا ره قبُول کُو.

کمرِ مُخالِفای ازوا ره مَیده کُو،

کمرِ کسای ره که ازوا بَد مُوبره،

تا اُونا دِیگه باله نَشُنه.“

۱۲دَ بارِه بِنیامِین گُفت:

”دوستِ خُداوند دَ پیشِ خُداوند دَ اَمنیَت جای-دَ-جای مُوشه،

چُون قادِرِ مُتعال تمامِ روز اُو ره دَ پناهِ خُو مِیگِیره

و اُو دَ مینکلِ شانه های شی آرام مُونه.“

۱۳دَ بارِه یوسُف گُفت:

”خُداوند سرزمِینِ ازُو ره بَرکت بِدیه،

قد نِعمت های آسمو، و شَبنَم

و قد آو ها از غَوُجی های تَی زمی؛

۱۴قد بِهترِین ثَمر های آفتَو

و قد بِهترِین حاصِلات که از ماه ها دَ وجُود مییه؛

۱۵قد بِهترِین نِعمت های کوه ھای قدِیم،

و حاصِلاتِ تِپه های همیشَگی؛

۱۶قد بِهترِین نِعمت های زمی و پُری شی؛

و قد لُطفِ امزُو که دَ بُوٹِه سوزان بُود.

بیل که پگِ امزیا دَ سرِ یوسُف قرار بِگِیره،

دَ تولغِه کسی که از مینکلِ بِرارون خُو اِنتِخاب شُد.

۱۷اوّلباری گَلِه شی شِکوه-و-بُزُرگی ازُو یَه،

شاخای شی رقمِ شاخای گاوِ وَحشی،

اُو قد ازوا قَوم ها ره مِیزَنه،

پگِ ازوا ره تا آخِرِ زمی.

شاخای شی دِسته های دَه هزار نفری اِفرایم

و هزار نفری مَنَسّی اَسته.“

۱۸دَ بارِه زِبُولُون و یسّاکار گُفت:

”اَی زِبُولُون، دَ سَفر های خُو خوشحال بَش

و تُو اَی یسّاکار، دَ خَیمه های خُو.

۱۹اُونا قَوم ها ره دَ کوه دعوَت مُونه

و دَ اُونجی اُونا قُربانی های مُناسِب ره تقدِیم مُونه؛

چُون اُونا از پِرَیمونی دریا ها

و از خَزانه های تاشِه ریگزار ها مِیچَشه.“

۲۰دَ بارِه جاد گُفت:

”حمد-و-ثنا دَ امزُو که آبادی جاد ره کٹه مُونه!

جاد رقمِ شیر زِندگی مُونه

و بازُو و تولغه ره پاره مُونه.

۲۱اُو بِھترِین حِصّه ره بَلدِه خُو اِنتِخاب کد،

چُون دَ اُونجی تقسِیمِ یگ حُکمران نِگاه شُدُد.

اُو قد کٹه‌کَلونای قَوم اَمَد،

و عدالتِ خُداوند

و دستُورای شی ره بَلدِه اِسرائیل دَ جای اَوُرد.“

۲۲دَ بارِه دان گُفت:

”دان چُوچِه شیر اَسته

که از باشان ٹوپ مُونه.“

۲۳دَ بارِه نَفتالی گُفت:

”اَی نَفتالی که از لُطفِ خُداوند بَرخوردار شُده

از بَرکتِ ازُو پُر شُدے،

غَرب و جنُوب ره تَصَرُف کُو.“

۲۴دَ بارِه اَشِیر گُفت:

”اَشِیر از پگِ باچه ها کده کَلوتَر بَرکت یافته مُوشه؛

بیل که اُو بَلدِه بِرارون خُو قابِلِ قبُول بَشه

و پای خُو ره دَ روغو غوٹه کنه.

۲۵پُشتبند های درگِه شی از آیِن و برونز بَشه

و دَ روزای زِندگی خُو قَوی-و-زورتُو بَشه.“

۲۶ دَ آخِر گُفت:

”اَی یشُورُون، هیچ کس رقمِ خُدا نِیَسته

که بَلدِه کومَک تُو آسمونا ره سوار شُنه

و دَ بُزُرگی-و-جلال خُو دَ بَلِه آوُرها بییه.

۲۷خُدای اَزَلی-و-اَبَدی پناهگاهِ تُو اَسته

و بازُو های اَبَدی شی تُو ره اُستوار نِگاه مُونه.

اُو دُشمنای تُو ره از پیشِ رُوی تُو هَی مُونه

و مُوگیه: ’نابُود کُو!‘

۲۸پس اِسرائیل دَ اَمنیَت زِندگی مُونه،

چشمِه یعقُوب دُور از بَلا ها،

دَ یگ سرزمِینِ پُر از غَلّه و شِیرِه انگُور

که از آسمون شی شَبنَم مُوباره.

۲۹نیک دَ بَخت تُو، اَی اِسرائیل!

رقمِ ازتُو اَلّی کِی اَسته

اَی قَومی که دَ وسِیلِه خُداوند نِجات پَیدا کدی؟

اُو سِپری اَسته که تُو ره کومَک مُونه

و شمشیرِ پیروزی تُو!

دُشمنای تُو دَ پیش تُو سر خَم مُونه

و تُو دَ بَلِه پُشت های ازوا لَغه مُونی.“