۱امی که ماهِ هفتُم رسِید بَنی اِسرائیل که دَ شارای خُو بُود، پگِ قَوم رقمِ یگ آدم دَ اورُشَلیم جم شُد. ۲اوخته یِشُوعَ باچِه یوصاداق و پیشوایونِ همکار شی قد زِروبابِل باچِه شِئَلتِیئیل و همکارای شی باله شُده قُربانگاهِ خُدای اِسرائیل ره آباد کد تا قُربانی های سوختَنی ره امُو رقم که دَ تَوراتِ مُوسیٰ مَردِ خُدا نوِشته یَه دَ بَلِه ازُو تقدِیم کنه. ۳اگرچِه ترسِ مردُمای امزُو سرزمی دَ بَلِه ازوا بُود، اُونا بازَم قُربانگاه ره دَ جای اوّل شی آباد کد و قُربانی های سوختَنی ره دَ بَلِه شی دَ خُداوند تقدِیم کد، قُربانی‌های سوختَنی ره ام دَ صُبح و ام دَ شام. ۴اُونا عِیدِ چَپری‌ها ره امُو رقم که دَ تورات نوِشته یَه برگُزار کد و قُربانی‌های سوختَنی روزانه ره دَ حِساب، مُطابِقِ مُقرَراتِ هر روز تقدِیم کد. ۵بعد ازُو اُونا قُربانی‌های سوختَنی دایمی، قُربانی‌های ماهِ نَو و تمامِ جشن های مُقَدَّسِ خُداوند و قُربانی‌های داوطلبانِه کسای ره که دَ خُداوند اَوُردُد تقدِیم کد. ۶اُونا از روزِ اوّلِ ماهِ هفتُم تقدِیم کدونِ قُربانی‌های سوختَنی ره بَلدِه خُداوند شُروع کد، لیکِن پای‌سنگِ خانِه خُداوند هنوز ایشته نَشُدُد. ۷پس اُونا دَ اُستاکارا و نجارا پَیسه دَد و دَ مردُمِ صَیدون و صُور خوراکه، چِیزای وُچی کدَنی و روغونِ زَیتُون رَیی کد تا چیوِ سَروِ لِبنان ره از طرِیقِ دریا دَ یافا بیره، مُطابِقِ اَمری که کوروش پادشاهِ فارس دَزوا دَده بُود.
۸دَ ماهِ دوّمِ سالِ دوّم بعد از رسِیدونِ ازوا دَ خانِه خُدا دَ اورُشَلیم، زِروبابِل باچِه شِئَلتِیئیل و یِشُوعَ باچِه یوصاداق قد دِیگه بِرارونِ اِسرائیلی خُو، یعنی پیشوایو، لاویا و تمامِ کسای که از اسِیری پس دَ اورُشَلیم اَمدُد کارِ دُوباره آباد کدو ره شُروع کد. اُونا لاویای بِیست ساله و باله‌تَر از بِیست ساله ره مُقرَر کد تا کارِ خانِه خُداوند ره سرپرَستی کنه. ۹یِشُوعَ قد باچه‌ها و قَومای خُو و قدمِیئیل و باچه‌های شی از اَولادِه هودَویا حاضِر شُد تا یگجایی سرپرَستی کسای ره کنه که دَ خانِه خُدا کار مُوکد؛ باچه‌های حیناداد و باچه‌های ازوا قد بِرارونِ لاوی خُو همکارای ازوا بُود.
۱۰وختی اُستاکارا پای‌سنگِ خانِه خُداوند ره ایشت، پیشوایو قد کالاهای پیشوایی و شیپُورای خُو و لاویای اَولادِه آساف قد سَنج‌ها دَ جای‌های خُو قرار گِرِفت تا خُداوند ره سِتایش کنه، امُو رقم که داوُود پادشاهِ اِسرائیل هِدایت دَده بُود. ۱۱اُونا سرُودِ سِتایشی و شُکرگُزاری بار بار بَلدِه خُداوند خانده مُوگُفت:
”اُو نیکو اَسته،
چُون رَحمت و مُحَبَتِ ازُو دَ بَلِه اِسرائیل تا اَبَد باقی مُومنه.“
و تمامِ مردُم دَ آوازِ بِلند چِیغ زَده خُداوند ره حمد-و-ثنا مُوگُفت، چراکه پای‌سنگِ خانِه خُداوند ایشته شُد. ۱۲غَدرِ پیشوایو، لاویا و کٹه‌کَلونای اَولادِ بابه‌ها که سالخورده بُود و خانِه اوّل ره دِیدُد، وختی دِید که پای‌سنگِ اِی خانه ایشته شُد دَ آوازِ بِلند چخرا کد، لیکِن غَدر کسا آواز خُو ره بِلند بُر کده خوشی کد، ۱۳دَ اندازِه که مردُم بَینِ آوازِ خوشی و آوازِ چخرای قَوم فرق نَمِیتنِست، چُون مردُم غَدر بِلند چِیغ مِیزَد و صَدای ازوا تا دُور شِنِیده مُوشُد.