۱وختی دُشمَنای یهُودا و بِنیامِین شِنید که اسِیرای پس اَمدَگی خانِه خُداوند، خُدای اِسرائیل ره آباد مُونه، ۲اُونا پیشِ زِروبابِل و کٹه‌کَلونای اَولادِ بابه ها اَمَد و دَزوا گُفت: ”اِجازه بِدِید که مو ام دَ آباد کدونِ خانه قد شُمو کومَک کنی، چراکه مو ام رقمِ ازشُمو اَلّی خُدای شُمو ره پرَستِش مُونی و بَلدِه شی قُربانی تقدِیم مُونی. اَرے، مو از زمانِ اِسَر-حَدّون پادشاهِ آشُور که مو ره دَ اِینجی اَوُرد، تا آلی ره امی کار ره مُونی.“ ۳لیکِن زِروبابِل، یِشُوعَ و باقی کٹه‌کَلونای اَولادِ بابه های اِسرائیل دَزوا گُفت: ”شُمو حق نَدرِید که دَ آباد کدونِ خانِه خُدای مو قد ازمو کار کُنِید، بَلکِه مو تنهای خُو بَلدِه خُداوند، خُدای اِسرائیل خانه آباد مُونی، امُو رقم که کوروش پادشاه، پادشاهِ فارس دَز مو اَمر کده.“
۴اوخته مردُمای امزُو سرزمی، کوشِش مُوکد که مردُمِ یهُودا از کار دِست بِکشه و اُونا ره مِیتَرسَند که خانه ره آباد نَکُنه. ۵اُونا امچُنان دَ مامُورای حُکُومتی رِشوَت مِیدَد تا نقشِه مردُمِ یهُودا ره باطِل کنه و اِی کار دَ روزای حُکمرانی کوروش پادشاهِ فارس تا حُکمرانی داریوش پادشاهِ فارس اِدامه دَشت.
۶بِلآخِره، دَ پادشاهی خشایارشاه، دَ شُروعِ حُکمرانی شی اُونا دَ خِلافِ مردُمِ یهُودا و اورُشَلیم شِکایت نوِشته کد.
۷و دَ روزای پادشاهی اَردِشیر بِشلام، مِیترِدات، طبئیل و دِیگه همدِستای ازوا دَ اَردِشیر پادشاهِ فارس خط نوِشته کد؛ خط دَ زِبونِ ارامی نوِشته شُدُد و ترجُمِه زِبونِ ارامی قد شی قتی بُود. ۸رحُوم والی و شِمشای کاتِب ام یگ خط دَ خِلافِ اورُشَلیم دَ اَردِشیر پادشاه، نوِشته کد که دَ تاه ذِکر شُده.
۹پس رحُوم والی، شِمشای کاتِب و دِیگه همدِستای ازوا، یعنی قاضی‌ها، حُکمرانا، مامُورا، مردُمای فارس، اِرِک و بابُل، مردُمِ شُوش که عیلامیا اَسته ۱۰و باقی مِلَّت های که دَ وسِیلِه اُسنَپَرِ اعظم و مُحترم کوچ دَده شُده دَ شارِ سامِره و دِیگه جایای غَربِ دریای فَرات جای-دَ-جای شُدُد، یگدِست شُده امی خط ره رَیی کد. ۱۱اینی نُسخِه خطی اَسته که اُونا دَزُو رَیی کد: ”بَلدِه اَردِشیر پادشاه، از طرف خِدمتگارای تُو که باشِنده های غَربِ دریای فَرات اَسته. دَ سرِ وخت ۱۲اِی باید دَ اِطلاعِ پادشاه رَسَنده شُنه که یهُودیای که از طرفِ ازتُو دَ پیشِ ازمو اَمَده، دَ اورُشَلیم رفته و امُو شارِ سرکَش و شرِیر ره آباد مُونه. اَرے، اُونا دیوال های شی ره تکمِیل کده رَیی یَه و پای‌سنگای شی ره مُستَحکم. ۱۳آلی پادشاه باید بِدَنه که اگه اِی شار دُوباره آباد شُد و دیوال های شی تکمِیل شُد، اُونا دِیگه جَزیه، مالیه و باج نَمِیدیه و خزانِه پادشاهی ضرَر مُونه. ۱۴پس، ازی که مو نان-و-نمکِ خانِه پادشاه ره مُوخوری، دِیدِه مو نَمییه که بےاِحتِرامی پادشاه ره بِنگری؛ امزی خاطر مو خط رَیی کده پادشاه ره خبر کدی ۱۵تا پادشاه یگ تحقِیق دَ کِتابِ تارِیخِ بابه‌کَلونای خُو انجام بِدیه و از کِتابِ تارِیخ پَیدا کده بِدَنه که اِی شار، یگ شارِ سرکَش و ضرَر رَسان دَ پادشایو و مَملَکَت ها بُوده و مردُمِ فِتنه انگیز از زمان های قدِیم دَ مَنِه شی بُوده و امزی خاطر اِی شار خراب شُده. ۱۶پس دَ اِطلاعِ پادشاه مِیرسَنی که اگه اِی شار آباد شُنه و دیوال های شی تکمِیل شُنه، بعد ازُو غَربِ دریای فَرات یگ حِصِّه پادشاهی ازتُو باقی نَمُومَنه.“
۱۷اوخته پادشاه دَ رحُوم والی، شِمشای کاتِب و همدِستای ازوا که دَ سامِره و دِیگه جای‌های غَربِ دریای فَرات زِندگی مُوکد، جواب رَیی کده گُفت: ”آرام و سلامَت بَشِید. بعد از سلام، ۱۸خطی ره که دَز مه رَیی کدِید، واضِح دَ حُضُور مه خانده شُد. ۱۹پس ما حُکم کدُم و مسئُولِین تحقِیق کده پَیدا کد که اِی شار از زمانای قدِیم دَ خِلافِ پادشایو باله مُوشُده و دَ مَنِه شی نقشِه سرکشی و فِتنه انگیزی کشِیده مُوشُده. ۲۰اورُشَلیم پادشایونِ قَوی دَشته که دَ بَلِه تمامِ غَربِ دریای فَرات حُکمرانی مُوکده و ازوا جَزیه، مالیه و باج مِیگِرِفته. ۲۱پس یگ حُکم صادِر کُنِید که امُو نفرا دِست شی از کار گِرِفته شُنه و تاکه ما فرمان صادِر نَکدیم اُو شار دُوباره آباد نَشُنه. ۲۲اِحتیاط کُنِید که دَزی باره ٹمبلی نَکُنِید؛ چرا باید اِی خطر دَ ضرَرِ پادشایو تمام شُنه؟“
۲۳امی که خطِ اَردِشیر پادشاه دَ پیشِ رحُوم و شِمشای کاتِب و همدِستای ازوا خانده شُد، اُونا دَ عَجَله پیش یهُودیا دَ اورُشَلیم رفت و اُونا ره دَ جَبر و زور از کار مَنع کد. ۲۴دَ امزی رقم کارِ خانِه خُدا دَ اورُشَلیم ایسته شُد و تا سالِ دوّمِ حُکمرانی داریوش پادشاهِ فارس ایسته مَند.