۱چند وخت بعد دَ یوسُف گُفته شُد که ”آتِه تُو مرِیض اَسته.“ پس اُو دُو باچِه خُو مَنَسّی و اِفرایم ره قد خُو گِرِفته رفت. ۲وختی دَ یعقُوب خبر دَده شُد که ”اونه، باچِه تُو یوسُف دَ پیش تُو اَمَده،“ اِسرائیل زورَکده کده دَ سرِ جاگِه خُو شِشت.
۳و یعقُوب دَ یوسُف گُفت: ”خُدای قادِرِ مُطلَق دَ منطقِه لُوز دَ سرزمِینِ کِنعان دَز مه ظاهِر شُده مَره بَرکَت دَد ۴و دَز مه گُفت: ’ما تُو ره باروَر کده تِعدادِ اَولادِه تُو ره کَلو مُونُم و از تُو قَوم های کَلو دَ وجُود میرُم و اِی سرزمی ره بعد از تُو دَ اَولادِه تُو دَ عِنوانِ مُلکیَتِ اَبَدی مِیدُم.‘
۵و آلی امی دُو باچِه تُو که دَ سرزمِینِ مِصر پیش از اَمَدونِ ازمه دَ مِصر بَلدِه تُو پَیدا شُده، از مه اَسته: اَرے، اِفرایم و مَنَسّی از مه اَسته امُو رقمِیکه رئـوبین و شِمعون از مه یَه. ۶مگم اَولادای که بعد ازیا بَلدِه تُو پَیدا مُوشه، اُونا از تُو یَه. از نِگاهِ میراث اُونا دَ زیرِ نام های بِرارون خُو ذِکر مُوشه. ۷غَیتِیکه از منطقِه فَدان پس اَمدُم، مُتاسِفانه راحیل دَ سرزمِینِ کِنعان دَ راه فَوت کد دَ حالِیکه هنوز یگ مِقدار فاصِلِه تا شارِ اِفراته مَندُد. اوخته ما اُو ره دَ اُونجی دَ بَغلِ راهِ اِفراته، یعنی بَیت-لَحَم دَفن کدُم.“
۸وختِیکه اِسرائیل باچه های یوسُف ره دِید اُو پُرسان کد: ”اینیا کِی اَسته؟“
۹یوسُف دَ آتِه خُو گُفت: ”اَمیا باچه های مه اَسته که خُدا دَ اِینجی دَز مه دَده.“ و آتِه شی گُفت: ”اُونا ره دَ پیشِ ازمه بَیر تا اُونا ره بَرکَت بِدیُم.“ ۱۰چِیمای اِسرائیل از خاطرِ پِیری شی خِیره شُدُد و اُو نَمیتَنِست صحیح بِنگره. پس یوسُف اُونا ره دَ نزدِیک شی اَوُرد و آتِه شی رُوی ازوا ره ماخ کده اُونا ره دَ بَغل خُو گِرِفت. ۱۱و اِسرائیل دَ یوسُف گُفت: ” هرگِز فِکر نَمُوکدُم که رُوی تُو ره بسم بِنگرُم. مگم اینه، خُدا حتیٰ اَولادای تُو ره ام دَز مه نِشو دَد.“
۱۲اوخته یوسُف اُونا ره از بَلِه زانُوهای آتِه خُو گِرِفت و دَ برابرِ آتِه خُو خَم شُده رُوی خُو ره دَ زمی ایشت. ۱۳بعد ازُو یوسُف هر دُو باچه ره گِرِفته بسم دَ نزدِیکِ آتِه خُو اَوُرد و اِفرایم ره دَ دِستِ راست خُو که دِستِ چَپِ اِسرائیل بُود و مَنَسّی ره دَ دِستِ چَپ خُو که دِستِ راستِ اِسرائیل بُود، قرار دَد. ۱۴مگم اِسرائیل دِستِ راست خُو ره دِراز کده دَ سرِ اِفرایم ایشت باوجُودِ که اُو ریزه بُود، و دِست چَپ خُو ره دَ سرِ مَنَسّی ایشت باوجُودِ که اُو باچِه اوّلباری بُود؛ خُلاصه، یعقُوب دِستای خُو ره دَ شکلِ چَلِیپا دِراز کد.
۱۵پس اُو دَ یوسُف بَرکت دَده گُفت:
”خُدای که دَ حُضُور شی بابه‌کَلون مه اِبراهِیم و آتِه مه اِسحاق قَدم زَد،
خُدای که دَ تمام زِندگی مه تا اِمروز مَره هِدایت کده،
۱۶ خُدای که ملایکِه شی مَره از تمامِ سختی ها-و-مُشکِلات نِجات دَده،
اِی باچه ها ره بَرکَت بِدیه؛
نامِ ازمه و نامِ بابه‌کَلون مه اِبراهِیم و نامِ آتِه مه اِسحاق،
دَ بَلِه امزی باچه ها گِرِفته شُنه
و اَمیا دَ بَلِه زمی غَدر کَلو شُنه.“
۱۷وختی یوسُف دِید که آتِه شی دِستِ راست خُو ره دَ سر اِفرایم ایشته، دَ نظر شی خوش نَخورد. پس دِستِ آتِه خُو ره گِرِفت که از سر اِفرایم باله کُنه و دَ سر مَنَسّی بیله. ۱۸و یوسُف دَ آتِه خُو گُفت: ”آتَی جو، اِی رقم نَکُو، چُون باچِه اوّلباری مه اینی اَسته؛ دِستِ راست خُو ره دَ سر ازی بیل!“
۱۹ولے آتِه شی اِنکار کده گُفت: ”ما مِیدَنُم باچِه مه، ما مِیدَنُم. از اِی ام یگ قَوم جور مُوشه و اِی ام بُزُرگ مُوشه، مگم بِرارِ ریزِه شی ازی کده بُزُرگتَر مُوشه و از اَولادِه شی مِلَّت های کَلو دَ وجُود مییه.“
۲۰دَمزُو روز اِسرائیل اُونا ره بَرکَت دَده گُفت: ”دَ نامِ ازتُو بَنی اِسرائیل بَرکَت طلب کده مُوگیه:
’خُدا تُو ره مِثلِ اِفرایم و مَنَسّی جور کُنه.‘“
دَ امزی رقم اِسرائیل اِفرایم ره از مَنَسّی کده پیشقَدم جور کد.
۲۱بعد ازُو اِسرائیل دَ یوسُف گُفت: ”اینه، ما دَ مُردو نزدِیک شُدیم. مگم خُدا قد شُمو اَسته و شُمو ره دَ سرزمِینِ بابه‌کَلونای شُمو پس مُوبره. ۲۲ما دَز تُو یگ تقسِیم کَلوتَر از بِرارون تُو مِیدیُم، یعنی امُو زمِینِ ره که از دِستِ اَموری‌ها دَ زورِ شمشیر و کَمو گِرِفتُم.“