۱پس مو چِیزی ره که شِنِیدی باید دَ دِقَتِ کَلوتَر دَزُو تَوَجُه کُنی تا ازُو دُور نَشُنی. ۲چُون اگه پَیغامی که دَ وسِیلِه ملایکه ها گُفته شُد، صَحیح بُود و هر خطا و نااِطاعتی مُنصِفانه دَ جَزای خُو رسِید، ۳پس مو چِطور مِیتنی از جَزا دُوتا کُنی اگه اِی رقم نِجاتِ بُزُرگ ره نادِیده بِگِیری؟ امی نِجات ره که اوّل دَ وسِیلِه مَولا اِعلان شُد، بعد ازُو دَ وسِیلِه کسای که ازُو شِنِیدُد، دَز مو تصدِیق شُد. ۴دَ عَینِ حال، خُدا ام دَزی باره شاهِدی دَد دَ وسِیلِه مُعجزه ها، چِیزای عجِیب و کارای پُرقُدرتِ مُختلِف و دَ وسِیلِه تقسِیم کدونِ تُحفه های روح اُلقُدس دَ مُطابِقِ خاست-و-اِرادِه خُو.
۵چُون خُدا دُنیای آینده ره که مو دَ بارِه شی توره مُوگی، تابِع ملایکه ها نَکد، ۶بَلکِه یَگو کس دَ یَگو جای کِتابِ مُقَدَّس شاهِدی دَده گُفته:
”اِنسان چی اَسته که تُو دَ فِکرِ ازُو اَستی،
یا «باچِه اِنسان» که تُو دَزُو تَوَجُه کُنی؟
۷بَلدِه یگ زمانِ کم اُو ره از ملایکه ها کده تاه‌تَر قرار دَدی
و تاجِ جلال و عِزَت ره دَ سر شی ایشتی
۸و تمامِ چِیزا ره دَ تَی پای ازُو قرار دَدی.“
آلی که خُدا تمامِ چِیزا ره تابِع ازُو کده، پس هیچ چِیزی نَمَنده که تابِع ازُو نَبَشه. لیکِن فِعلاً مو هنوز نَمِینگری که تمامِ چِیزا تابِع ازُو بَشه. ۹مگم مو عیسیٰ ره مِینگری که مقام شی بَلدِه یگ زمانِ کم از ملایکه ها کده تاه‌تَر شُد، و آلی تاجِ جلال و اِفتخار دَ سر شی ایشته شُده، چراکه اُو رَنجِ مَرگ ره کشِید تا دَ وسِیلِه فَیضِ خُدا مَزِه مَرگ ره بَلدِه پگ بِچَشه.
۱۰خُدا که تمامِ چِیزا بَلدِه ازُو و دَ وسِیلِه ازُو وجُود دَره، تصمِیم گِرِفت که بچکِیچای کَلو ره دَ بُزُرگی-و-جلال خُو بیره. و بَلدِه ازُو مُناسِب بُود که سرچشمِه نِجاتِ ازوا ره دَ وسِیلِه رَنج ها کامِل جور کُنه. ۱۱چُون امُو که مُقَدَّس مُونه و ام کسای که مُقَدَّس مُوشه، پگ شی دَ یگ خانَوار تعلُق مِیگِیره. امزی خاطر عیسیٰ شَرم شی نَمییه که اُونا ره «بِرار» کُوی کُنه، ۱۲چُون مُوگیه:
”نام تُو ره دَ بِرارون خُو اِعلان مُونُم،
و دَ مینکلِ جماعتِ ایماندارا تُو ره سِتایش مُونُم.“
۱۳بسم مُوگیه:
”ما تَوَکُل خُو ره دَزُو مُونُم.“
و باز مُوگیه:
”اینه، ما و بچکِیچای که خُدا دَز مه دَده.“
۱۴ازی که بچکِیچا دَ جِسم و خُون شرِیک اَسته، اُو ام دَ امزی چِیزا شرِیک شُد تا دَ وسِیلِه مَرگ خُو صاحِبِ قُدرتِ مَرگ یعنی اِبلِیس ره تباه کُنه ۱۵و کسای ره که از ترسِ مَرگ دَ تمامِ عُمر خُو دَ غُلامی نِگاه شُدُد، آزاد کُنه. ۱۶چُون واضِح اَسته که اُو بَلدِه کومَکِ ملایکه ها نَمَد، بَلکِه اَمَد تا دَ اَولادِه اِبراهِیم کومَک کُنه. ۱۷دَ امزی دلِیل لازِم بُود که اُو از هر نِگاه رقمِ بِرارون خُو جور شُنه تا دَ خِدمتِ خُدا یگ پیشوای بُزُرگِ رحِیم و وفادار شُده گُناهای مردُم ره کِفاره کُنه. ۱۸ازی که اُو خود شی رَنج دِیده آزمایش شُد، اُو مِیتنه بَلدِه کسای که آزمایش مُوشه کومَک کُنه.