۱اوخته مَردای اِفرایم دَ جدعون گُفت: ”اِی چی کار بُود که تُو قد ازمو کدی؟ چرا دَ غَیتِ که دَ جنگِ مِدیانیا رفتی مو ره کُوی نَکدی؟“ اُونا قد ازُو سخت جنجال کد. ۲لیکِن اُو دَزوا گُفت: ”آلی ما چی کار کدیم که قد کارِ ازشُمو برابر بَشه؟ آیا خوشه های باقی مَندِه انگُور ره که طایفِه اِفرایم چِینده از تمامِ حاصِلِ انگُورِ خانَوارِ اَبِیعِزِر کده کَلوتر نِیَسته؟ ۳خُدا دُو سرکردِه مِدیانیا، یعنی عُرِب و زِئب ره دَ دِستِ ازشُمو تسلِیم کد. ما چِیز کار تنِستیم که قد کارِ ازشُمو برابر بَشه؟“ وختِیکه جدعون امی توره ره گُفت، قارِ ازوا تاه شِشت.
۴اوخته جدعون دَ پیشِ دریای اُردُن اَمَد و از دریا تیر شُد، اُو و سِه صد نفری که قد شی قتی بُود. اُونا باوجودِ که مَنده بُود، هنوز ام دُشمو ره دُمبال مُوکد. ۵پس اُو دَ مردُمِ سُکوت گُفت: ”از خَیر خُو چند دانه نان بَلدِه نفرای مه بِدِید، چُون اُونا غَدر مَنده یَه و ما از دُمبالِ زِبَح و صَلمونَّع، پادشایونِ مِدیان مورُم.“ ۶لیکِن کٹه‌کَلونای سُکوت گُفت: ”آیا دِستای زِبَح و صَلمونَّع بسته شُده و اُونا دَ دِستِ ازتُو یَه که مو دَ لشکر تُو نان بِدی؟“ ۷جدعون گُفت: ”خَیر بَشه، وختِیکه خُداوند زِبَح و صَلمونَّع ره دَ دِست مه تسلِیم کد، اوخته ما گوشت شُمو ره قد خارِ بیابو و تالِ خاردار پاره مُونُم.“ ۸ازُونجی اُو دَ فِنُوئیل بُر شُد و ازوا ام عَینِ خاهِش ره کد، لیکِن مردُمِ فِنُوئیل ام رقمِ مردُمِ سُکوت اُو ره جواب دَد. ۹اوخته اُو دَ مردُمِ فِنُوئیل گُفت: ”وختِیکه ما صَحیح-و-سلامَت پس بییُم، امی بُرج ره بیرو مُونُم.“
۱۰دَ امزی غَیت زِبَح و صَلمونَّع قد لشکر خُو که تقرِیباً پوزده هزار نفر مُوشُد دَ قَرقور بُود؛ اینَمیا تمامِ کسای بُود که از لشکرِ مردُمِ شَرق باقی مَندُد، چُون یگ صد و بِیست هزار مَردِ جنگی ازوا کُشته شُدُد. ۱۱پس جدعون از راهِ کوچی ها طرفِ نوبَح و یُگبِهاه باله رفت و لشکرِ ازوا ره شِکست دَد، چُون لشکرِ ازوا بےخبر بُود. ۱۲زِبَح و صَلمونَّع دُوتا کد، لیکِن اُو اُونا ره دُمبال کده امُو دُو پادشاهِ مِدیان یعنی زِبَح و صَلمونَّع ره دِستگِیر کد و تمامِ لشکرِ ازوا وَحشَت زَده شُد.
۱۳وختی جدعون باچِه یوآش از راهِ کوتلِ حارس از جنگ پس اَمَد، ۱۴اُو یگ جوان ره که از مردُمِ سُکوت بُود گِرِفته از شی تحقِیق کد و اُو نام های کٹه‌کَلونا و رِیش سفیدای سُکوت ره که هفتاد و هفت نفر بُود، بَلدِه شی نوِشته کد. ۱۵اوخته اُو پیشِ مردُمِ سُکوت اَمَده گُفت: ”اینه، زِبَح و صَلمونَّع که شُمو دَ بارِه ازیا مَره طعنه دَده گُفتِید، ’آیا دِستای زِبَح و صَلمونَّع بسته شُده و اُونا دَ دِستِ ازتُو یَه که مو دَ لشکرِ مَنده-و-زِلِّه تُو نان بِدی؟‘“ ۱۶پس اُو رِیش سفیدای شار ره گِرِفتار کد و تالِ خاردار و خارِ بیابو ره گِرِفته مردُمِ سُکوت ره اَدَب دَد. ۱۷اُو امچُنان بُرجِ فِنُوئیل ره بیرو کد و مَردای شار ره کُشت.
۱۸اوخته دَ زِبَح و صَلمونَّع گُفت: ”مردُمای ره که دَ تابور کُشتِید، چی رقم بُود؟“ اُونا دَ جواب شی گُفت: ”اُونا رقمِ ازتُو اَلّی بُود، هر کُدَمِ ازوا رقمِ شاهزاده ها معلُوم مُوشُد.“ ۱۹جدعون گُفت: ”اُونا بِرارون مه و باچه‌گونِ آبِه مه بُود؛ دَ خُدای زِنده قَسم اگه اُونا ره زِنده نِگاه مُوکدِید، شُمو ره نَمُوکُشتُم.“ ۲۰و دَ یَتر باچِه اوّلباری خُو گُفت: ”باله شُو و اُونا ره بُکُش.“ لیکِن امُو باچه ازی که ترس خوردُد شمشیر خُو ره نَکشِید، چُون اُو هنوز ریزه بُود. ۲۱پس زِبَح و صَلمونَّع گُفت: ”خود تُو باله شُو و مو ره بُکُش، چُون قُدرتِ مَرد، دَ مَردانَگی شی اَسته.“ پس جدعون باله شُده زِبَح و صَلمونَّع ره کُشت و گردوبَندای ره که دَ گردونِ اُشتُرای ازوا بُود گِرِفت.
۲۲اوخته مردُمِ اِسرائیل دَ جدعون گُفت: ”تُو دَ بَلِه مو حُکمرانی کُو، و بعد از تُو باچِه تُو و نوسِه تُو ام حُکمرانی کنه، چراکه تُو مو ره از دِستِ مِدیانیا نِجات دَدی.“ ۲۳لیکِن جدعون دَزوا گُفت: ”ما دَ بَلِه شُمو حُکمرانی نَمُونُم و باچِه مه ام دَ بَلِه شُمو حُکمرانی نَمُونه؛ خُداوند دَ بَلِه شُمو حُکمرانی مُونه.“ ۲۴و جدعون اِدامه دَده دَزوا گُفت: ”ما یگ خاهِش از شُمو دَرُم، هر کُدَم شُمو گوشواره های وُلجه گِرِفتِه خُو ره دَزمه بِدِید.“ چُون دُشمنای ازوا اِسماعیلیا بُود و پگ شی گوشواره های طِلّایی دَشت.
۲۵اُونا دَ جواب شی گُفت: ”مو خوش-خوشو مِیدی.“ پس اُونا یگ چَپَن ره اَوار کد و هر کُدَمِ ازوا گوشواره های وُلجه گِرِفتِه خُو ره دَ بَلِه ازُو اَندخت. ۲۶وَزنِ گوشواره های طِلّایی که جدعون ازوا طلب کدُد، یگ هزار و هفت صد مِثقال طِلّا بُود، بغَیر از گردوبَندا، طَوق ها و کالاهای اَرغَوانی که پادشایو مُوپوشِید و بغَیر از گردوبَندای که دَ گردونِ اُشتُرای ازوا بُود. ۲۷جدعون امُو طِلّا ره یگ ایفود جور کد و اُو ره دَ شار خُو عُفره ایشت؛ و تمامِ بَنی اِسرائیل اُو ره پرَستِش کده قد ازُو خود ره فاحِشه جور کد و اُو بَلدِه جدعون و خانَوار شی یگ دام جور شُد.
۲۸پس مِدیانیا تابِع بَنی اِسرائیل شُد و دِیگه سر خُو ره باله نَکد؛ و سرزمِینِ ازوا دَ روزای زِندگی جدعون بَلدِه چِل سال آرام بُود. ۲۹اوخته یرُوب-بَعل باچِه یوآش پس رفت و دَ خانِه خُو زِندگی کد. ۳۰جدعون هفتاد باچه دَشت که از پُشتِ خود شی بُود، چُون اُو خاتُونوی غَدر دَشت. ۳۱کنِیزِ ازُو که دَ شِکیم بُود ام بَلدِه شی یگ باچه زَیید و اُو ره اَبِیمَلِک نام کد. ۳۲جدعون باچِه یوآش پِیر و سالخورده شُدُد که فَوت کد و دَ قبرِ آتِه خُو یوآش دَ عُفرِه اَبِیعِزِریا دَفن شُد.
۳۳امی که جدعون فَوت کد، بَنی اِسرائیل بسم گشت و خودون ره قد پرَستِشِ بَعل فاحِشه جور کد و بَعل-بِرِیت ره خُدای خُو جور کد. ۳۴بَنی اِسرائیل خُداوند، خُدای خُو ره که اُونا ره از دِستِ پگِ دُشمنای ازوا از هر طرف نِجات دَده بُود، از یاد خُو بُرد؛ ۳۵و دَ حقِ خانَوارِ یرُوب-بَعل یعنی جدعون دَ عِوَضِ تمامِ نیکی که دَ حقِ بَنی اِسرائیل کدُد، هیچ خُوبی نَکد.