۱شُروعِ اِنجِیلِ عیسیٰ مسیح باچِه خُدا.
۲ اینی پیشگویی دَ کِتابِ اِشعیا نَبی نوِشته شُده:
”ما رسُول خُو ره پیشلون تُو رَیی مُونُم
تا راهِ تُو ره پیشِ رُوی تُو آماده کُنه؛
۳آوازِ کسی که دَ بیابو چِیغ زَده مُوگیه،
’راه ره بَلدِه خُداوند آماده کُنِید
و راه‌رَوی شی ره راست-و-سِیده کُنِید.‘“
۴ دَ مُطابِقِ امزی پیشگویی یحیای تعمِید دِهِنده دَ بیابو ظاهِر شُد و یگ غُسلِ تعمِید ره اِعلان کد که مردُم توبه کنه تا گُناهای ازوا بخشِیده شُنه. ۵مردُم از تمامِ منطقِه یهُودیه و اورُشَلیم بُر شُده دَ پیشِ ازُو میمَد و گُناه های خُو ره اِقرار کده از دِستِ ازُو دَ دریای اُردُن غُسلِ تعمِید مِیگِرِفت. ۶یحییٰ کالای ره که از پاشُمِ اُشتُر بُود مُوپوشِید و دَ گِردِ کمر خُو یگ کمربندِ چَرمی دَشت و خوراک شی مَلَخ و عسلِ صحرایی بُود.
۷اُو اِعلان کده مُوگُفت: ”کسی که قُدرت شی از مه کده کَلو یَه، بعد از مه مییه؛ ما حتیٰ لایق شی ره نَدرُم که خَم شُده بندِ چپلی شی ره واز کنُم. ۸ما شُمو ره قد آو غُسلِ تعمِید دَدُم، لیکِن اُو شُمو ره قد روح اُلقُدس غُسلِ تعمِید مِیدیه.“
۹دَ امزُو روزا عیسیٰ از ناصِرِه جلِیلیه اَمَد و دَ دریای اُردُن از دِستِ یحییٰ غُسلِ تعمِید گِرِفت. ۱۰و امی که عیسیٰ از آو بُر شُد، اُو دِید که آسمو شَق شُد و روح اُلقُدس دَ شکلِ یگ کَوتر دَ بَلِه ازُو نازِل شُد. ۱۱و یگ آواز از آسمو اَمَده گُفت: ”تُو باچِه دوست-دَشتَنی مه اَستی که از تُو خوش-و-راضی اَستُم.“
۱۲اوخته روح اُلقُدس دِستی اُو ره دَ بیابو بُرد. ۱۳اُو مُدَتِ چِل روز دَ بیابو بُود و شَیطو اُو ره وَسوَسه مُوکد؛ اُو دَ مینکلِ جانوَرای وَحشی بُود و ملایکه ها خِدمت شی ره مُوکد.
۱۴بعد از دِستگِیر شُدونِ یحییٰ عیسیٰ دَ جلِیلیه رفت؛ اُو دَ اُونجی خوشخبری پادشاهی خُدا ره اِعلان کده ۱۵مُوگُفت: ”وخت پُوره شُده و پادشاهی خُدا نزدِیک اَسته. پس توبه کُنِید و دَ خوشخبری ایمان بیرِید.“
۱۶وختِیکه عیسیٰ دَ لبِ دریای جلِیلیه گشت-و-گُذار مُوکد، اُو شِمعون و بِرار شی اَندریاس ره دِید که تورِ ماهی‌گِیری ره دَ دریا پورته مُونه، چُون اُونا ماهی‌گِیر بُود. ۱۷اُو دَزوا گُفت: ”از پُشتِ ازمه بیِید تا شُمو ره شِکارچی مردُم جور کنُم.“ ۱۸اُونا فَوری تور های ماهی‌گِیری خُو ره ایله کده از پُشتِ ازُو رَیی شُد. ۱۹وختی کم وَری پیش رفت، اُو یعقُوب باچِه زِبدی و بِرار شی یوحَنّا ره دِید که دَ مَنِه کِشتی تور های ماهی‌گِیری خُو ره آماده مُونه. ۲۰اُو دِستی اُونا ره کُوی کد و اُونا آتِه خُو زِبدی ره قد مُزدُورکارا دَ کِشتی ایله کده از پُشتِ ازُو رَیی شُد.
۲۱اوخته اُونا دَ شارِ کَفرناحُوم رفت. دَ اُونجی عیسیٰ دَ روزِ آرام فَوری دَ عِبادت خانه دَراَمد و دَ تعلِیم دَدو شُروع کد. ۲۲مردُم از تعلِیم شی حَیرو مَند، چُون اُو رقمِ کسی که صاحِبِ قُدرت-و-اِختیار بَشه دَزوا تعلِیم دَد، نَه رقمِ عالِمای دِین.
۲۳دَ امزُو غَیت دَ عِبادت خانِه ازوا یگ آدم بُود که روحِ ناپاک دَشت. اُو چِیغ زَده گُفت: ۲۴”اَی عیسای ناصِری، قد ازمو چی غَرَض دَری؟ آیا اَمَدے که مو ره نابُود کُنی؟ ما تُو ره مینَخشُم که تُو کِی اَستی؛ تُو امُو مُقَدَّسِ خُدا اَستی.“ ۲۵لیکِن عیسیٰ دَ بَلِه ازُو هَیبَت کده گُفت: ”چُپ بِشی و ازُو بُر شُو!“ ۲۶اوخته روحِ ناپاک امُو آدم ره سخت تکان دَد و قد آوازِ بِلند چِیغ زَده ازُو بُر شُد. ۲۷پگِ ازوا تعجُب کد، دَ اندازِه که از یگدِیگِه خُو پُرسان کده مُوگُفت: ”اِی چِیزخیل اَسته؟ یگ تعلِیم نَو قد قُدرت-و-اِختیار! اُو حتیٰ دَ بَلِه ارواحِ ناپاک اَمر مُونه و اُونا از اَید شی مُوشه!“ ۲۸و خبرِ ازُو فَوری دَ تمامِ منطقه های گِرد-و-بَرِ جلِیلیه تِیت شُد.
۲۹امی که عیسیٰ و یارای شی از عِبادت خانه بُر شُد، اُونا فَوری قد یعقُوب و یوحَنّا دَ خانِه شِمعون و اَندریاس دَراَمد. ۳۰خُسُرمادرِ شِمعون تَو کده خاو شُدُد. اُونا دِستی اُو ره از حالِ ازُو باخبر کد. ۳۱اوخته عیسیٰ پیش اَمَد و دِست شی ره گِرِفته اُو ره باله کد و تَو اُو ره ایله کد و اُو دَ خِدمتِ ازوا مَشغُول شُد.
۳۲دَ امزُو شام بعد از آفتَو شِشتو، اُونا تمامِ ناجورا و جِندی ها ره دَ پیشِ عیسیٰ اَوُرد. ۳۳و پگِ مردُمِ شار دَ پیشِ درگه جَم شُدُد. ۳۴عیسیٰ غَدر کسا ره که دَ ناجوری های رقم رقم گِرِفتار بُود، شفا دَد و غَدر جِنیات ره بُر کد، ولے نَه‌ایشت که جِنیات توره بُگیه، چراکه اُونا اُو ره مِینَخشِید.
۳۵صَباح‌گاه وختِیکه هنوز ترِیک بُود، عیسیٰ باله شُده از خانه بُر شُد و دَ یگ بیابو رفته دَ اُونجی مَشغُولِ دُعا شُد. ۳۶شِمعون و رفِیقای شی دَ پالِیدونِ ازُو بُر شُد. ۳۷وختِیکه اُو ره پَیدا کد، دَزُو گُفت: ”پگِ مردُم تُو ره مُوپاله.“ ۳۸اُو دَزوا گُفت: ”بیِید که یَگو جای دِیگه دَ آغِیلای گِرد-و-بَر بوری، تا دَ اُونجی ام خوشخبری ره اِعلان کنُم، چُون بَلدِه امزی کار بُرو اَمَدیم.“
۳۹پس عیسیٰ دَ سراسرِ جلِیلیه و عِبادت خانه های ازوا وَعظ مُوکد و جِنیات ره بُر مُوکد. ۴۰یگ آدمِ کولی‌گِرِفته پیش شی اَمَده زانُو زَد و عُذر-و-زاری کده دَزُو گُفت: ”اگه تُو بِخاهی مِیتنی مَره پاک کُنی.“ ۴۱دِلِ عیسیٰ دَ حالِ ازُو سوخت، دِست خُو ره دِراز کد و دَ بَلِه ازُو ایشته گُفت: ”ما میخایُم، پاک شُو.“ ۴۲فَوری مَرَضِ کولی ازُو دُور شُد و اُو پاک شُد.
۴۳عیسیٰ اُو ره سخت مَنع کد و بِدُونِ طال-و-طُول اُو ره رَیی کده ۴۴دَزُو گُفت: ”هُوش کُو که دَ کس چِیز نَگی، بَلکِه رفته خود ره دَ پیشوا نِشو بِدی و بَلدِه پاک شُدون خُو چِیزی ره که مُوسیٰ اَمر کده تقدِیم کُو تا بَلدِه ازوا یگ شاهِدی بَشه.“ ۴۵لیکِن اُو بُرو رفته دَ اِعلان کدونِ امزُو توره شُروع کد، دَ اندازِه که عیسیٰ دِیگه نَتنِست دَ شار داخِل شُنه، بَلکِه دَ بُرونِ شار دَ جایای گوشه مُومَند و مردُم از هر طرف دَ پیش شی میمَد.