۱دَ ماهِ اوّل تمامِ جماعتِ بَنی اِسرائیل دَ بیابونِ صِین رسِید و قَوم دَ قادِش خَیمه زَد. دَ امُونجی مریَم فَوت کد و دَفن شُد. ۲ دَ امزُو جای بَلدِه جماعت هیچ آو نَبُود؛ امزی خاطر اُونا دَ خِلافِ مُوسیٰ و هارُون جَم شُد. ۳مردُم قد مُوسیٰ جنجال کده گُفت: ”کشکِه مو ام مُومُردی وختِیکه بِرارون مو دَ حُضُورِ خُداوند مُرد! ۴چرا جماعتِ خُداوند ره دَ امزی بیابو اَوُردِید تا ام مو و ام چارپایای مو دَ اِینجی بُمُری؟ ۵ اَصلاً چرا مو ره از مِصر بُرو اَوُردِید؛ مو ره اَوُردِید تا دَ امزی جای بَد-و-بیکاره بیرِید؟ اِی جای بَلدِه کِشت کدونِ تُخم و انجِیر و تاگِ انگُور و اَنار نِیَسته. دَ اِینجی حتیٰ آو بَلدِه وُچی کدو نِیَسته.“ ۶اوخته مُوسیٰ و هارُون از پیشِ جماعت دَ نزدِیکِ درگِه خَیمِه مُلاقات اَمَده رُوی دَ خاک اُفتَد و شِکوه-و-جلالِ خُداوند دَزوا ظاھِر شُد.
۷و خُداوند قد مُوسیٰ گپ زَده گُفت: ۸”تَیاق ره بِگِیر و تُو و بِرار تُو هارُون جماعت ره جَم کُنِید و دَ پیشِ چِیمای ازوا دَ قاده بُگِید که آو بِدیه. اوخته تُو از قاده بَلدِه ازوا آو جاری کُو و دَ جماعت و حَیوانای ازوا آو وُچِیدَلجی کُو.“ ۹پس مُوسیٰ تَیاق ره از حُضُور خُداوند گِرِفت، امُو رقم که خُداوند دَز شی اَمر کدُد. ۱۰و مُوسیٰ و هارُون جماعت ره دَ پیشِ قاده جَم کده دَزوا گُفت: ”اَی مردُمای سرکَش، بِشنَوِید! آیا مو امزی قاده بَلدِه شُمو آو بُر کنی؟“ ۱۱اوخته مُوسیٰ دِست خُو ره باله کد و قد تَیاق خُو دُو دَفعه دَ قاده زَد و آوِ پِرَیمو از قاده جاری شُد که جماعت و چارپایای ازوا وُچی کد. ۱۲لیکِن خُداوند دَ مُوسیٰ و هارُون گُفت: ”ازی که شُمو دَز مه اِعتماد نَکدِید تا مُقَدَّس بُودون مَره دَ پیشِ چِیمای بَنی اِسرائیل ثابِت کُنِید، شُمو اِی جماعت ره دَ سرزمِینی که ما دَزوا دَدیم داخِل نَمُونِید.“ ۱۳اِی آوِ مِرِیبا بُود، آوِ امزُو جای که بَنی اِسرائیل قد خُداوند جنجال کد و خُداوند دَ مینکلِ ازوا ثابِت کد که اُو مُقَدَّس اَسته.
۱۴بعد ازُو مُوسیٰ قاصِدا ره از قادِش دَ پیشِ پادشاهِ اِدوم رَیی کد که بُگیه: ”اَولادِه بِرار تُو اِسرائیل اینی رقم مُوگیه، ’تُو از تمامِ سختی‌ها-و-مُشکِلاتی که دَ بَلِه ازمو اَمَده، خبر دَری. ۱۵ تُو خبر دَری که بابه‌کَلونای مو دَ مِصر رفت و مو بَلدِه وختای کَلو دَ مِصر مَندی و مِصریا قد ازمو و بابه‌کَلونای مو بدرفتاری کد. ۱۶و غَیتِیکه دَ پیشِ خُداوند ناله-و-فریاد کدی، اُو آواز مو ره شِنِیده ملایکِه خُو ره رَیی کد و مو ره از مِصر بُرو اَوُرد؛ و آلی مو دَ قادِش اَستی، دَ شاری که دَ نزدِیکِ سرحدِ مُلک تُو یَه. ۱۷از خَیر خُو دَز مو اِجازه بِدی که از سرزمِین تُو تیر شُنی. مو از مینکلِ زمِینا و باغ های انگُور تُو تیر نَمُوشی و از چاه ها ام آو وُچی نَمُونی، بَلکِه از سَرَکِ عُمُومی موری و طرفِ راست یا چَپ تاو نَمُوخوری تا از مُلک تُو تیر نَشُدی.‘“
۱۸مگم پادشاهِ اِدوم گُفت: ” از مُلک مه تیر نَشُنِید، اگه تیر شُنِید، مو قد شمشیر دَ ضِد شُمو مییی.“ ۱۹و بَنی اِسرائیل دَ جوابِ ازُو گُفت: ”مو از سَرَک عُمُومی موری و اگه مو یا حَیوانای مو از آو تُو وُچی کدی، اوخته قِیمَت شی ره مِیدی. تنها مو ره بیل که از مُلک تُو پای پیده تیر شُنی.“ ۲۰لیکِن اُو گُفت: ”اِجازه نِییه که تیر شُنِید.“ و پادشاهِ اِدوم قد لشکر کٹه و قَوی دَ ضِدِ ازوا بُرو اَمَد. ۲۱دَ امزی رقم اِدوم اِجازه نَدَد که اِسرائیل از مُلک شی تیر شُنه؛ امزُو خاطر، اِسرائیل راهِ خُو ره ازُو چَپ کد.
۲۲پس تمامِ جماعتِ بَنی اِسرائیل از قادِش کوچ کد و دَ کوهِ هور اَمَد. ۲۳اوخته خُداوند دَ هارُون و مُوسیٰ دَ کوهِ هور دَ سرحدِ سرزمِینِ اِدوم گُفت: ۲۴”هارُون فَوت کده قد بابه‌کَلونای خُو یگجای مُوشه، چُون اُو دَ سرزمِینی که ما دَ بَنی اِسرائیل دَدیم داخِل نَمُوشه، چراکه شُمو از حُکم مه دَ پیشِ آوِ مِرِیبا سرپیچی کدِید. ۲۵هارُون و باچِه شی اِلعازار ره بِگِیر و اُونا ره قد خُو دَ بَلِه کوهِ هور بَیر. ۲۶کالای پیشوایی هارُون ره بُر کده دَ جانِ باچِه شی اِلعازار بِدی و هارُون دَ امُونجی فَوت مُونه و قد بابه‌کَلونای خُو یگجای مُوشه.“ ۲۷پس مُوسیٰ امُو رقم کد که خُداوند دَز شی اَمر کدُد؛ اُونا دَ پیشِ چِیمِ تمامِ جماعت دَ بَلِه کوهِ هور رفت. ۲۸اوخته مُوسیٰ کالای پیشوایی هارُون ره بُر کده دَ جانِ باچِه شی اِلعازار دَد؛ و هارُون دَ امُونجی دَ بَلِه کوه فَوت کد و مُوسیٰ و اِلعازار از کوه تاه اَمَد. ۲۹وختی تمامِ جماعتِ بَنی اِسرائیل دِید که هارُون فَوت کده، تمامِ قَوم مُدَتِ سی روز بَلدِه هارُون ماتَم گِرِفت.