۱آدمِ خودخاه خود ره از دِیگرو جدا مُونه
و دَ ضِدِ حِکمت-و-دانایی دِیگرو اَسته.
۲آدمِ بےعقل از دانایی خوش شی نَمییه
و فقط دوست دَره نظرِیه دِلِ خود خُو ره نِشو بِدیه.
۳نتِیجِه کارِ بَد بےآبرُویی اَسته
و نتِیجِه کارِ شرم‌آوَر رَسوایی.
۴تورای اِنسان رقمِ آوِ چُقُور اَلّی اَسته
و چشمِه حِکمت رقمِ آوِ جوی وَری جاری.
۵رُوی دَدو دَ آدمِ بَدکار خُوب نِییه
و نَه ام پایمال کدونِ حقِ آدمِ بےگُناه.
۶تورای آدمِ بےعقل بَلدِه شی جنجال پَیدا مُونه
و دان شی لَت خوردو ره کُوی مُونه.
۷تورای آدمِ بےعقل باعِثِ تباهی شی مُوشه
و لب های ازُو بَلدِه جان شی رقمِ دام وَری اَسته.
۸تورای آدمِ چُغُل رقمِ لُغمه های نانِ مَزهدار اَسته
که دَ شَوقِ کَلو قُورت مُوشه و دَ وجُودِ اِنسان مُومَنه.
۹کسی که دَ کار سُستی-و-ٹمبلی مُونه
بِرارِ آدمِ بیروکار حِساب مُوشه.
۱۰نامِ خُداوند یگ بُرجِ محکم اَسته؛
که آدمِ صادِق دَیده کده دَ مَنِه ازُو پناه مُوبَره.
۱۱پَناهگاهِ دَولَتمَندا، مال-و-دَولَتِ ازوا اَسته؛
اُونا گُمان مُونه که مال-و-دَولَت مِثلِ دیوالِ بِلند، ازوا نِگاهبانی مُونه.
۱۲پیش ازی که اِنسان سُقُوط کُنه، کِبر دَ دِلِ شی پَیدا مُوشه،
ولے فروتنی باعِثِ سربِلندی-و-عِزَت مُوشه.
۱۳کسی که پیش از شِنِیدونِ یگ توره جواب مِیدیه
اِی بےعقلی و بےاَدَبی شی ره نِشو مِیدیه.
۱۴روحِ اِنسان مِیتنه که اُو ره دَ وختِ ناجوری قُوَت بُبَخشه،
مگم روحِ نااُمِید شُده ره کِی تَحَمُل مِیتنه؟
۱۵دِلِ آدمِ دانا معرِفَت ره حاصِل مُونه،
و گوشِ آدمای هُوشیار عِلم ره جُستُجو مُونه.
۱۶تُحفه-و-بَخشِش بَلدِه اِنسان یگ راه ره واز مُونه
و اُو ره دَ پیشِ آدمای مُهِم مِیرسَنه.
۱۷دَ یگ محکمه کسی که اوّل توره مُوگیه، تورِه شی دُرُست معلُوم مُوشه،
لیکِن اِی تا زمانی اَسته که جانِبِ مُقابِل شی دلِیل های خُو ره نَگُیه.
۱۸پِشک جنجال ره خاو مِیدیه
و نِزاع ره از بَینِ آدمای زورتُو گُم مُونه.
۱۹رام کدونِ دِلِ بِرارِ رَنجِیده، سختتَر از گِرِفتونِ یگ شار قَوی اَسته؛
جنجال رقمِ دیوالِ پَخسه‌ای یگ قلعه وَری دَ بَینِ دُو نفر جدایی دَ وجُود میره.
۲۰دِلِ اِنسان از ثَمرِ دان شی سیر مُوشه
و از حاصِلِ لب های شی راضی.
۲۱زِندگی و مرگِ اِنسان دَ اِختیارِ زِبون شی اَسته:
هر ثَمرِ که از زِبون شی دَ وجُود مییه، نتِیجِه گُفتار شی اَسته.
۲۲کسی که خاتُو کُنه، نِعمت پَیدا مُونه،
دَ حقِیقت اُو رضای خُداوند ره حاصِل مُونه.
۲۳آدمِ غرِیب دَ عُذر-و-زاری توره مُوگه،
لیکِن آدمِ پُولدار زورگویی مُونه.
۲۴کسی که دوستای کَلو دَره، یَگونِ ازوا شاید باعِثِ تباهی شی شُنه،
مگم اُوطور دوست ام اَسته که از بِرار کده نزدِیکتَره.