زبُور

بَخشِ ۱۱۷

دَ سِتایشِ خُداوند

۱اَی پگِ مِلَّت ها، خُداوند ره حمد-و-ثنا بُگِید.

اَی تمامِ قَوم ها، اُو ره سِتایش کُنِید.

۲چراکه رَحمتِ ازُو دَ بَلِه ازمو کَلو اَسته

و وفاداری خُداوند تا اَبَد باقی مُومنه.

حمد-و-ثنا دَ خُداوند!