۱زمی و هر چِیزی که دَ مَنِه شی یَه از خُداوند اَسته،
دُنیا و باشِنده های شی ام؛
۲چُون اُو بُنیادِ زمی ره دَ بَلِه دریاھا قرار دَد
و اُو ره دَ بَلِه آوها اُستوار کد.
۳کِی مِیتَنه دَ بَلِه کوهِ خُداوند باله شُنه؟
و کِی مِیتَنه که دَ جایگاهِ مُقَدَّسِ ازُو ایسته شُنه؟
۴کسی که دِستِ پاک دَشته بَشه و دِلِ صاف،
کسی که جان خُو ره تسلِیمِ چِیزای باطِل نَکنه و قَسمِ دروغ نَخوره.
۵اُو از طرفِ خُداوند بَرکت پَیدا مُونه؛
از طرفِ خُدای نِجات شی دَ حقِ ازُو عدالت مُوشه.
۶امی رقم مردُما دَ طلبِ خُدا اَسته،
دَ طلبِ رُوی ازتُو یَه، اَی خُدای یعقُوب. سِلاه.
۷اَی درگه ھا، سر خُو ره باله کُنِید.
اَی دَروازه ھای قدِیمی، واز شُنِید
تا پادشاهِ پُر جلال داخِل شُنه.
۸اِی پادشاهِ پُر جلال کِی اَسته؟
خُداوندِ قَوی و قُدرتمَند،
خُداوند که دَ جنگ قُدرتمَند اَسته.
۹اَی درگه ھا، سر خُو ره باله کُنِید.
اَی دَروازه ھای قدِیمی، واز شُنِید
تا پادشاهِ پُر جلال داخِل شُنه.
۱۰اِی پادشاهِ پُر جلال کِی اَسته؟
خُداوندِ لشکر ها،
اُو پادشاهِ پُر جلال اَسته. سِلاه.