۱اَی خُدا، مِلَّت ها دَ میراث تُو داخِل شُده؛
اُونا خانِه مُقَدَّس تُو ره بےحُرمَت کده
و اورُشَلیم ره دَ خَرابه تبدِیل کده.
۲اُونا جِنازه ھای خِدمتگارای تُو ره دَ عنوانِ خوراک بَلدِه مُرغَکوی هَوا دَده
و گوشتِ وفادارای تُو ره دَ جانوَرای زمی.
۳اُونا خُونِ ازوا ره رقمِ آو دَ گِرداگِردِ اورُشَلیم ریختَند
و کس نَبُود که اُونا ره دَفن کنه.
۴مو دَ پیشِ همسایه‌گون خُو رَسوا شُدی
و بَلدِه کسای که دَ چاردَور مو اَسته، مایِه رِیشخَندی و مَسخَره‌گی.
۵تا چی وخت اَی خُداوند؟ آیا تا اَبَد خود ره قار مِیگِیری؟
تا چی غَیت غَیرَت تُو رقمِ آتِش مو ره دَر مِیدیه؟
۶غَضَب خُو ره دَ بَلِه مِلَّت ها بِریزَن که تُو ره نَمِینَخشه
و دَ بَلِه مَملَکَت های که نام تُو ره یاد نَمُونه؛
۷چُون اُونا یعقُوب ره قُورت کده
و جای بُود-و-باشِ ازُو ره بیرو کده.
۸گُناه های بابه‌کَلونای مو ره دَ ضِدِ ازمو یادآوَری نَکُو؛
بیل که رَحمت تُو دَ زُودی شامِلِ حال مو شُنه،
چراکه مو کَلو ذلِیل شُدے.
۹اَی خُدای نِجات مو،
بخاطرِ جلالِ نام خُو مو ره کومَک کُو؛
بخاطرِ نام خُو مو ره خلاصی بِدی
و بَلدِه گُناه ھای مو کِفاره مُهَیا کُو.
۱۰چرا مِلَّت ها بُگیه: ”خُدای ازوا کُجا یَه؟“
بیل که دَ پیشِ چِیمای مو دَ مینکلِ مِلَّت ها معلُومدار شُنه
که تُو اِنتِقامِ خُونِ ریختَنده شُدِه خِدمتگارای خُو ره مِیگِیری.
۱۱بیل که آه-و-نالِه اسِیرا دَ حُضُور تُو بِرَسه؛
دَ وسِیلِه قُوَتِ بُزُرگِ بازُوی خُو
کسای ره که دَ مَرگ محکُوم شُده، خلاصی بِدی.
۱۲اَی خُداوند، بَلدِه تَوهِینی که همسایه‌گون مو دَزتُو کده،
هفت برابر شی ره دَ دامونِ ازوا پورته کُو.
۱۳اوخته مو که قَوم و گوسپندوی علفچر تُو اَستی،
تا اَبَد تُو ره شُکر-و-سِپاس مُوگی
و نسل اَندر نسل حمد-و-ثنای تُو ره مُوگی.