۱اَی چوپونِ اسرائیل، بِشنَو،
تُو که طایفِه یوسُف ره رقمِ گَله هِدایت مُونی،
تُو که دَ مینکلِ کِرُوبی ها دَ تَخت شِشتے،
رَحم-و-روشَنی کُو.
۲پیشِ رُوی طایفه های اِفرایم، بِنیامِین و مَنَسّی
قُدرت خُو ره دَ شور بَیرُو و بَلدِه نِجات مو بیه.
۳اَی خُدا، مو ره پس بَیرُو؛
بیل که رُوی تُو دَ بَلِه مو روشَنی کُنه
تاکه مو نِجات پَیدا کنی.
۴اَی خُداوند، خُدای لشکرها،
تا چی غَیت دَ برابرِ دُعا های قَوم خُو خود ره قار مِیگِیری؟
۵تُو نانِ آودِیده‌پُر دَزوا مُوخورَنی
و آودِیده های بےاندازه دَزوا وُچِیدَلجی مُونی.
۶تُو مو ره مَوضوعِ جنگ-و-جنجالِ همسایه‌گون مو جور کدے
و دُشمنای مو دَ بَین خُو دَ بَلِه مو خَنده-و-رِیشخَندی مُونه.
۷اَی خُدای لشکرها، مو ره پس بَیرُو.
بیل که رُوی تُو دَ بَلِه مو روشَنی کُنه
تاکه مو نِجات پَیدا کنی.
۸تُو یگ تاگِ انگُور ره از مِصر بُر کده اَوُردی؛
تُو مِلَّت ها ره بُر کدی
و امُو تاگ ره دَ جای ازوا شَندی.
۹تُو زمی ره بَلدِه ازُو پاک کدی
و اُو رِیشه دَوَنده زمی ره پُر کد.
۱۰کوه ها قد سایِه شی پوشَنده شُد
و دِرختای کٹِه سَرو ره شاخه های شی گِرِفت.
۱۱شاخه ھای خُو ره تا دریای مدِیترانه رَسَند
و نَوده های خُو ره تا دریاچِه فَرات.
۱۲پس چرا دیوال ھای چاردَور شی ره چَپه کدی
تا هر راه‌گُذر انگُورای شی ره بِچِینه؟
۱۳خُوک ھای جنگلی اُو ره بیرو مُونه
و جاندارای بیابو دَ اُونجی مشغُولِ خوردو اَسته.
۱۴اَی خُدای لشکرها، پس سُون ازمو بیه!
از آسمو توخ کُو و بِنگر!
دَ بَلِه امزی تاگ نظرِ لُطف کُو،
۱۵دَ بَلِه امزی نِهالی که دِستِ راست تُو شَند؛
اَرے، دَ بَلِه امزی باچِه که تُو بَلدِه خُو قَوی جور کدی.
۱۶اُونا تاگ تُو ره دَ آتِش سوختَنده و قطع کده؛
کشکِه اُونا از هَیبَتِ رُوی تُو نابُود شُنه.
۱۷بیل که دِستِ تُو دَ بَلِه دِستِ قَومی بَشه که دَزتُو نزدِیک اَسته،
دَ بَلِه دِستِ بَنی اِنسان که اُو ره بَلدِه خُو قَوی جور کدی؛
۱۸اوخته مو از تُو رُوی گردو نَمُوشی.
زِندگی مو ره تازه کُو، تا نام تُو ره یاد کنی.
۱۹اَی خُداوند، خُدای لشکرها، مو ره پس بَیرُو؛
بیل که رُوی تُو دَ بَلِه مو روشَنی کنه
تاکه مو نِجات پَیدا کنی.