۱خُداوند پادشاھی مُونه، بیلِید که زمی خوشی کنه
و جزِیره ھا خوشحال بَشه.
۲آوُرها و ترِیکی تِیره چار طرفِ خُداوند ره گِرِفته؛
عَدل و اِنصاف بُنیادِ تَخت شی اَسته.
۳آتِش پیش پیشِ ازُو موره
و دُشمَنای شی ره دَ چاردَورِ ازُو مُوسوزَنه.
۴آتِشَک های ازُو دُنیا ره روشو مُونه؛
زمی مِینگره و مِیلَرزه.
۵کوه ھا از حُضُورِ خُداوند رقمِ مُوم آو مُوشه،
از حُضُورِ خُداوندِ تمامِ زمی.
۶آسمونا عدالتِ ازُو ره اِعلان مُونه
و پگِ قَوم ها بُزُرگی-و-جلالِ ازُو ره مِینگره.
۷تمامِ کسای که بُت های تراش شُده ره عِبادت مُونه شرمِنده مُوشه،
امُو کسای که دَ بَلِه بُت های خُو اِفتخار مُونه؛
اَی تمامِ خُدایو، اُو ره سَجده کُنِید.
۸اَی خُداوند، بخاطرِ قضاوَت های تُو
صَهیون شِنِیده و خوشحال اَسته
و شارای یهُودا خوشی مُوکُنه؛
۹چُون تُو اَی خُداوند، دَ بَلِه تمامِ زمی مُتعال اَستی،
تُو دَ بَلِه پگِ خُدایو دَ بِلندترِین مقام قرار دَری.
۱۰اَی کسای که خُداوند ره دوست دَرِید، از بَدی نفرَت کُنِید.
اُو از جانِ آدمای وفادار خُو حِفاظَت مُونه
و اُونا ره از دِستِ شرِیرو خلاص مُونه.
۱۱نُور دَ بَلِه آدمای عادِل قرار مِیگِیره
و خوشی بَلدِه آدمای دِل-راست اَسته.
۱۲اَی آدمای عادِل، دَ حُضُورِ خُداوند خوشی کُنِید
نامِ مُقَدَّس شی ره سِتایش کُنِید.