۱ د اسراییلو د ټولو قبیلو مشران داود ته چې په حبرون کې ؤ، ورغلل او هغه ته یې وویل: «مونږ ستاسو خپل هډوکي او وینه یو. ۲ مخکې چې کله شاوول زمونږ پاچا ؤ، همدا تاسو وئ چې په عسکري عملیاتو کې به مو اسراییلو ته لارښوونه کوله او څښتن تاسو ته وویل: ته به د یو شپون په توګه زما د قوم لارښوونه کوې او د هغوی ټاکلی مشر به یې.» ۳ کله چې د اسراییلو ټول مشران په حبرون کې داود پاچا ته ورغلي وو، داود د څښتن په مخکې د هغوی سره یو تړون وکړ. بیا هغوی د داود سر په تېلو غوړ کړ او هغه یې د اسراییلو د پاچا په توګه غوره کړ. ۴ داود دېرش کلن ؤ چې پاچا شو او څلوېښت کاله یې پاچاهي وکړه. ۵ په حبرون کې هغه په یهودا باندې اووه کاله او شپږ میاشتې پاچاهي وکړه او په اورشلیم کې یې په ټولو اسراییلو او یهودا باندې دري دېرش کاله پاچاهي وکړه.
۶ هغه وخت راورسېد چې داود پاچا او د هغه عسکر په اورشلیم باندې د حملې کولو دپاره روان شول. یبوسیان چې په هغه سیمه کې اوسېدل هغوی خیال کاوه چې داود به دا ښار فتح نه کړي، نو هغوی داود ته وویل: «ته به هېڅ کله دې ښار ته دننه نه شې، ځکه ړانده او شلان هم کولای شي ستا د ننوتلو مخه ونیسي.» ۷ خو داود د صهیون جنګي کلا ونیوله او هغه د داود د ښار په نوم مشهوره شوه. ۸ په هغه ورځ داود خپلو کسانو ته وویل: «هرڅوک چې غواړي په یبوسیانو باندې حمله وکړي هغه دې د کارېز له لارې هغو ړندو او شلانو ته چې د داود ډېر سخت دښمنان دي، ځانونه ورسوي.» هغوی ځکه داسې وایي: «هېڅ ړوند او شل ماڼۍ ته ننوتلی نه شي.» ۹ نو داود په کلا کې ځای په ځای شو او په هغې باندې یې د داود ښار نوم کېښود. د هغه شاوخوا ته یې ښار جوړ کړ، په هغه ځای کې یې کار پیل کړ چې ځمکه یې د غونډۍ له ختیځې خوا څخه نوې راډکه شوې وه. ۱۰ داود نور هم قوي شو، ځکه چې مطلق قادر څښتن خدای د هغه سره مل ؤ.
۱۱ نو بیا د صور پاچا حیرام، داود ته خپل استازي ورولېږل. د هغوی سره نجاران او ګلکاران هم وو. هغوی د سبر د ونو لرګي راوړل او داود ته یې ماڼۍ جوړه کړه. ۱۲ نو داود پوه شو چې څښتن د هغه پاچاهي په اسراییلو باندې ټینګه کړې ده او د هغه پاچاهي د خپل قوم یعنې د اسراییلو په خاطر قوي کوي.
۱۳ وروسته له دې چې داود د حبرون څخه اورشلیم ته کډه وکړه، هغه نورې ښځې او وینځې وکړې او نور زامن او لورګانې یې پیدا شول. ۱۴ دا د داود اولادونه دي چې په اورشلیم کې زېږېدلي دي: شموع، شوباب، ناتان، سلیمان، ۱۵ ایبحار، الیشوع، نفج، یافیع، ۱۶ الیشمع، الیاداع او الیفلط.
۱۷ کله چې فلسطینیانو واورېدل چې داود د اسراییلو پاچا شوی دی، هغوی په پوره قوت سره ووتل چې داود ونیسي. خو داود د دې څخه خبر شو او یو خوندي ځای ته لاړ. ۱۸ نو فلسطینیان راغلل او د رفاییم په دره کې خواره واره شول. ۱۹ داود د څښتن څخه پوښتنه وکړه: «ایا په فلسطینیانو باندې حمله وکړم؟ ایا ماته به بری راکړې؟» څښتن ځواب ورکړ: «هو، ورباندې حمله وکړه! زه به په یقین سره تاته بری درکړم!» ۲۰ نو داود بعل فراسیم ته لاړ او هلته یې فلسطینیانو ته ماتې ورکړه. هغه وویل: «څښتن زما دښمنان د سېلاب په شان له منځه یووړل.» نو هغه ځای د بعل فراسیم په نوم یاد شو. ۲۱ فلسطینیانو خپل بتان هلته پرېښودل، وروسته داود او د هغه کسانو هغه د ځان سره یووړل.
۲۲ فلسطینیان یوځل بیا لاړل او د رفاییم په دره کې خواره واره شول. ۲۳ داود یوځل بیا د څښتن سره مشوره وکړه، څښتن ځواب ورکړ: «له دې ځای څخه حمله مه کوه، بلکې د شا له خوا ورباندې راتاو شه او د بلسام ونو ته مخامخ په هغوی باندې حمله وکړه. ۲۴ کله چې دې د بلسام د ونو په سر کې د قدمونو اواز واورېد نو بیا په بیړه حمله وکړه، ځکه چې دا به دا معنی ولري چې زه ستا په مخکې روان یم چې د فلسطینیانو لښکرو ته ماتې ورکړم.» ۲۵ نو څنګه چې څښتن داود ته حکم کړی ؤ، هماغسې یې وکړل او فلسطینیان یې د جبع څخه تر جازر پورې په ټوله لاره کې تعقیب کړل او ویې وژل.