0:00 / 0:00

کتاب مزامیر

مزمور یکصد و سیزدهم

سرود حمد خداوند

۱هَلّلِویاه، سپاس به خداوند!

ای بندگان خداوند، سپاس بگوئید و نام خداوند را ستایش کنید. ۲نام خداوند متبارک باد، از حال تا به ابد. ۳از طلوع آفتاب تا غروب آن، نام خداوند ستایش شود. ۴خداوند متعال است، مافوق همۀ ملتها و جلال او به آسمان ها می رسد.

۵کیست مانند خداوند، خدای ما که در جایگاه آسمانی خود نشسته است ۶و متواضع می شود تا نظر نماید بر آسمان ها و بر زمین؟ ۷او مسکین را از خاک بر می دارد و فقیر را از خاکروبه بلند می کند. ۸تا آن ها را با بزرگان همنشین سازد یعنی با بزرگان قوم شان. ۹زن بی اولاد را خانه دار می سازد و مادر خوشبخت فرزندان.

هَلّلِویاه، سپاس به خداوند!