۱ وهدے مهلوکا دیست که موسّایا چه کۆها اێر کپگا سکّ دێر کرت، هارونئے چپّ و چاگردا مُچّ بوتنت و گوَشتش: ”بیا، په ما هُدا اَڈّ کن که راها چه ما پێسَر ببنت، چێا که آ مَرد، موسّا که مارا چه مِسرا دری کرت و آورتی، نزانێن آ چۆن بوت.“ ۲ هارونا گۆن آیان گوَشت: ”وتی جَن و بَچّ و جنکّانی گۆشانی تلاهێن نالُکان کَشّێت و منی کِرّا بیارێت.“ ۳ سجّهێن مهلوکا تلاهئے نالُک چه گۆشان کَشِّت و هارونئے کِرّا آورتنت. ۴ هارونا آیانی داتگێن تلاه زرت و آپ کرتنت. تِلاهی کالِبێا کرتنت و بُتێن گوَسکے اَڈّی کرت. مردمان گوَشت: ”او اِسراییل! اے تئیی هُدا اِنت که ترا چه مِسرا در کرت و آورتی.“ ۵ هارونا که مردمانی اے هالَت دیست، گوَسکئے دێما کُربانجاهے اَڈّی کرت و جاری جت: ”باندا هُداوندئے ناما جَشن اِنت.“
۶ دومی رۆچا مهلوک ماهلّه پاد آتک و سۆچَگی کُربانیگی چێر سۆتک و همدلیئے کُربانیگی کرت. گڑا نِشت و وَرد و نۆشِش کرت و په لئیب و لباییا پاد آتکنت. ۷ هُداوندا گۆن موسّایا گوَشت: ”اێر کپ، چێا که اے تئیی مهلوک که تئو چه مِسرا در کرت و آورت، نون سِلکاریا لگّتگ. ۸ اِشان منی سۆج داتگێن راه زوتّ یله داتگ. په وت بُتێن گوَسکے اَڈِّش کرتگ و سُجدَهِش کرتگ. په آییا کُربانیگِش کرتگ و گوَشتگِش: ’او اِسراییل! اے تئیی هُدا اِنت که ترا چه مِسرا در کرت و آورتی.‘ ۹ بچار، من اے مهلوک دیستگ. اے ناپَرمان و وَتسَرێن کئومے. ۱۰ تئو منی دێما مان مَتَرّ. بِلّ منی هِژم اِشانَ سۆچیت و پُرَ کنت. من چه تئو دگه مزنێن کئومے اَڈَّ کنان.“ ۱۱ بله موسّایا وتی هُداوندێن هدائے کرّا پریات و زاری کرت و گوَشت: ”او هُداوند! اے مهلوک که تئو گۆن مزنێن واکے و زۆرمندێن دستے چه مِسرا در کرت و آورت، نون اِشان چێا تئیی هِژم بسۆچیت؟ ۱۲ چێا مِسری بگوَشنت: ’اے مردمی چه مِسرا په بدنیّتی در کرتنت که کۆه و گیابانان ببارت و بکُشیتِش و چه جهانا گارِش بکنت‘؟ وتی هِژمئے آسا کُش. وتی اِرادها بدل کن و اے بلاها وتی مهلوکئے سرا دئور مدئے. ۱۳ وتی هِزمتکار اِبراهێم و اِساک و اِسراییلا یات کن که تئو گۆن آیان وتی جندئے سئوگند وارت و گوَشت که من شمئے نَسل و پَدرێچا آسمانئے اِستارانی پئیما بازَ کنان و اَنچۆ که من گۆن شما وادَه کرتگ، اے سجّهێن سرڈگارا شمئے نَسل و پَدرێچارا دئیان و تان اَبد همایانی میراسَ بیت.“ ۱۴ هُداوندا اِراده کرتگ‌اَت که وتی مهلوکئے سرا بلاهے دئورَ دئیان، بله اِرادهی بدل کرت.
۱۵ موسّا پِر ترّت و چه کۆها اێر کپت. اێر کپگئے وهدا موسّایا شاهدیئے دوێن وانِک دستا اَتنت. وانِکانی دوێن نێمگان نبشته پِر اَت، اے دێم و آ دێم نبشته اَتنت. ۱۶ وانِک هُدائے تْراشتگێن اَتنت و نبشته هُدائے دَزنبِشت اَتنت که آییا وانِکانی سرا آجِتگ‌اَتنت.
۱۷ یوشایا مهلوکئے کوکّارانی تئوار اِشکُت و گۆن موسّایا گوَشتی: ”اُردگاها جنگێئے تئوار اِنت.“ ۱۸ موسّایا گوَشت:
”اے نه سۆبێن بئیَگی کوکّارے و
نه پرۆش ورَگی زارے.
منی گۆشان اے سئوتی تئوارے.“
۱۹ وهدے موسّا اُردگاهئے نزّیکّا سر بوت، گوَسکی دیست. اے هم دیستی که مردم ناچا اَنت. موسّا سکّ زَهر گِپت و کۆهئے بُنا وتی دستئے وانِکی زمینا دئور دات و ٹُکّر ٹُکّر کرتنت. ۲۰ هما گوَسک که مردمان اَڈّ کرتگ‌اَت، موسّایا زرت و بُن دات. نون چُپت و هورت و آرتی کرت و هوردَگی آپا رێتکنت و آپی اِسراییلیانا وارێنتنت.
۲۱ موسّایا گۆن هارونا گوَشت: ”اے مردمان چۆن ترا پرمات و تئو چُشێن بلاهێن گناهے اِشانی چَکّا آورت؟“ ۲۲ هارونا گوَشت: ”زَهر مگِر، واجه! تئو وتَ زانئے که اے مردم په گناها دلے دئینت. ۲۳ اِشان منا گوَشت: ’په ما هُدا اَڈّ کن که راها چه ما پێسر ببنت، چێا که آ مرد، موسّا که مارا چه مِسرا دری کرت و آورتی، نزانێن آ چۆن بوت.‘ ۲۴ من گۆن آیان گوَشت: ’هرکَسا که تلاهئے سَهت و زێور پِر، کَشّێت و بیارێتِش.‘ اِشان وتی تلاه منا داتنت. من زرت و آسا چگل داتنت و اے گوَسک چه آسا در آتک.“
۲۵ موسّایا دیست که مردم بێمَهار اَنت و هارونا اِشانی مَهار یله داتگ. نون اے مردم دُژمنانی کَلاگی جۆڑ بوتگ‌اَنت. ۲۶ موسّا اُردگاهئے دپا اۆشتات و گوَشتی: ”هرکَس که هُداوندئے نێمگا اِنت، منی کِرّا بیئیت.“لاویئے سجّهێن چُکّ موسّائے کِرّا مُچّ بوتنت. ۲۷ موسّایا گوَشت: ”هُداوند، اِسراییلئے هُدا چُشَ گوَشیت: ’شما سجّهێن وتی زهمان لانکا ببندێت و اُردگاها اے سرا تان آ سرا برئوێت و بیاێت و وتی برات و دۆست و نَزّیکّێن مردمان بکُشێت.‘“ ۲۸ لاویئے چُکّان موسّائے هبر زرت. آ رۆچا کِساس سئے هزار مردم کُشگ بوت. ۲۹ موسّایا گوَشت: ”مرۆچی شما په هُداوندا گِچێن کنگ بوتگێت، چێا که شما سجّهێن وتی چُکّ و براتانی هلاپا پاد آتکگێت. پمێشکا مرۆچی شمارا هُداوندئے برکت رَستگ.“
۳۰ دومی رۆچا موسّایا گۆن مهلوکا گوَشت: ”شما مزنێن گُناهے کرتگ. بله من بُرزادَ بان و هُداوندئے بارگاها رئوان. بلکێن شمئے گُناهانی کَپارَتا دات بکنان.“ ۳۱ موسّا هُداوندئے بارگاها پِر ترّت و گۆن هُداوندا گوَشتی: ”اُفّ که اے مردمان چۆنێن مزنێن گناهے کرتگ. په وت تلاهێن هُداے اَڈِّش کرتگ. ۳۲ نون اگن بوتَ کنت اِشانی گُناها ببَکش، بله اگن نبَکشئے، گڑا منی ناما چه هما کتابا در کن که تئو نبشته کرتگ.“ ۳۳ هُداوندا گۆن موسّایا گوَشت: ”هرکَس که منی گُنهکار اِنت، من آییئے ناما چه وتی کتابا درَ کنان. ۳۴ نون برئو و مردمان دێم په هما جاگها بَر که آییئے بارئوا من گۆن تئو هبر کرتگ. منی پرێشتگ چه تئو پێسرَ بیت. بله سِزائے رۆچا من اِشانی گناهئے سِزایا دئیان.“
۳۵ نون هُداوندا پمێشکا وَباے مهلوکئے چَکّا دئور دات که هارونا گوَسکے اَڈّ کرتگ‌اَت و مردمان پرستش کرتگ‌اَت.