۱ دگه رَندے، ایسّا کَنیسَها شت. اۆدا مردے هست‌اَت که دستی هُشک و مُنڈ اَت. ۲ نِشتگێن مردم ایسّائے اِنتزار و وَدارا اَتنت که اگن اے مردئے دستا شَمبِهئے رۆچا دْراه بکنت، گڑا ما آییئے سرا شَبَّتئے رۆچا کار کنگئے بُهتاما جتَ کنێن. ۳ ایسّایا گۆن مُنڈێن مردا گوَشت: ”بیا دێما بۆشت.“ ۴ رَندا گۆن آ نِشتگێن مردمان گوَشتی: ”شَبَّتئے رۆچا، نێکی کنگ رئوا اِنت یا بدی؟ انسانئے زِندئے رَکّێنگ یا کُشگ و گار کنگ؟“آ بێتئوار بوتنت. ۵ ایسّایا په زَهر چارتنت، چێا که چه آیانی سِنگدلیا سکّ پَدَرد بوت. گۆن آ مردا گوَشتی: ”دستا شهار دئے!“آییا دست شهار دات و دستی وشّ و دْراه بوت. ۶ گڑا پَریسی ڈنّا شتنت و په ایسّائے کۆشارێنگا گۆن هیرودیان شئور و سَلاهِش بُنگێج کرت.
۷ ایسّا چه مردمان دور، گۆن وتی مریدان گوَرمئے لَمبا شت. بازێن جَلیلی مردمے آییئے پدا رئوان بوت. ۸ چه یَهودیَه، اورشَلیم، اِدومیَه و اُردُنئے کئورئے آ دستا هم بازێن مردمے مُچّ بوت، سور و سئیدونئے چپّ و چاگردئے نندۆک هم آتکنت. چێا که آیان ایسّائے مۆجزهانی بارئوا اِشکتگ‌اَت. ۹ ایسّایا گۆن مریدان گوَشت، بۆجیگے په آییا تئیار بکننت تانکه چه بازێن مردمانی مُچّیئے اَنگِرّ و آشۆپا دور ببیت. ۱۰ آییا بازێن مردمے وشّ و دْراه کرتگ‌اَت، پمێشکا نادْراهێن مردم په آییئے دست پِر کنگا، تێلانک دئیان، دێما کِنزان اَتنت. ۱۱ همایان که جِنّ پِر اَت، وهدے ایسّااِش دیست آییئے پادان کپتنت، کوکّارِش کرت و گوَشتِش: ”تئو هُدائے چُکّ ائے.“ ۱۲ ایسّایا هُکم داتنت: ”گۆن کَسّا مگوَشێت من کئے آن.“
۱۳ رَندا، ایسّا کۆهئے سرا سر کپت و چه وتی مریدان لهتێنی همۆدا لۆٹت و آ ایسّائے کِرّا آتکنت. ۱۴ ایسّایا چه آیان دوازده کَس گچێن کرت و وتی هاسێن کاسِد نامێنتنت، تانکه گۆن آییا همراه ببنت و آیان په وشّێن مِستاگئے شِنگ کنگا رئوان بکنت. ۱۵ جِنّ کَشّگئے اِهتیاری هم داتنت. ۱۶ آ دوازدهێنانی نام اِش اَنت: شَمون که ایسّایا آییئے دومی نام، ”پِتْرُس“پِر بست، ۱۷ زِبْدیئے چُکّ، آکوب و آییئے برات یوهَنّا که ایسّایا ”گْرند و گِرۆکئے چُکّ“نام پِر بستنت، ۱۸ اَنْدْریاس، پیلیپُس، بَرتولوما، مَتّا، توما، هَلْپیئے چُکّ آکوب، تَدّا، سَرمچارێن شَمون و ۱۹ یَهودا اِسْکَریوتی که رَندا ایسّایی دْرۆهگی و دژمنانی دستا دئیگی اَت.
۲۰ رَندا، ایسّا لۆگا آتک و اۆدا مردم همینچُک باز اَت که ایسّا و آییئے مریدان ورگئے مۆه هم نرَست. ۲۱ وهدے آییئے سیاد و وارس سَهیگ بوتنت، آییئے برگا آتکنت، چێا که لهتێنا گوَشتگ‌اَت که آ سار نه‌اِنت. ۲۲ چه اورشَلیما آتکگێن شَریَتئے زانۆگران هم اَنچُش گوَشتگ‌اَت که ایسّایا جِنّ پِر و گۆن جِنّانی سردار بِلزَبولئے سرۆکیا، جِنّانَ کَشّیت. ۲۳ گڑا ایسّایا آ لۆٹتنت، مِسالی دات و گوَشتی: ”شئیتان، چۆن شئیتانا کَشّت و در کرتَ کنت؟ ۲۴ اگن یکّ مُلکێا ناتِپاکی ببیت، آ مُلک برجاهَ نمانیت و ۲۵ اگن یکّ لۆگێئے مردم وت‌مان‌وت ناتِپاک ببنت، آ لۆگ هم پَشتَ نکپیت. ۲۶ همے ڈئولا، اگن شئیتانئے وتی جندئے هلاپا بۆشتیت، گار و بێگواهَ بیت. اے آییئے هلاسی اِنت. ۲۷ یکّ زۆراورێن مردمێئے لۆگا هچکَسَ نپُتریت و آییئے لۆگا پُل و پانچ کرتَ نکنت، تان وهدے که هما زۆراورێن مردما مگیپت و مبندیت. رَندا آییئے لۆگا پُل و پانچ کرتَ کنت. ۲۸ باور کنێت که مردمانی گناه و کُپر بَکشگ بنت، ۲۹ بله هما که هُدائے پاکێن روهئے هِلاپا کُپرَ کنت، هچبر پهِلّ کنگَ نبیت و اَبدی گُنهکارَ مانیت.“ ۳۰ ایسّایا پمێشکا چُش گوَشت که آ گوَشگا اَتنت، ایسّایا جِنّے سرا اِنت.
۳۱ ایسّائے مات و برات آتک و ڈنّا اۆشتاتنت، کُلئو و پئیگامِش رئوان دات که ایسّا آیانی کِرّا بیئیت. ۳۲ بازێن مردمے آییئے چپّ و چاگردا نِشتگ‌اَت و هالِش دات: ”تئیی مات و برات ڈنّا اۆشتاتگ و ترا لۆٹنت.“ ۳۳ ایسّایا آیانی پَسّئوا جُست کرت: ”منی مات و برات کئے اَنت؟“ ۳۴ نون ایسّایا نِشتگێن مردمانی نێمگا چارت و گوَشتی: ”منی مات و برات اِش اَنت! ۳۵ آ که هُدائے واهگ و رَزائے سرا کارَ کننت، هما منی مات و برات و گهار اَنت.“